Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1875, Síða 24

4. 3 ker undir vatn, skal- 1 þeirra taka 1.6 tunnur, en hvort liinna tveggja að miþsta
kosti 4 tunnur.
5. 3 brunasliga.
6. 6 krókstjaka.
7. I brunavoð 15 álnir á lengd og 10 álnir á breidd.
Í bœjarstjórn Ileykjavíknr kaupstaðar 17. dag desembermánaðar 1874.
7.. E. Sveinbjörnsson. Magnús Stephensen. Ó. Finsen. O. V. Gislason. Jóli. Úlscn.
G. PórÖarson. Einar Pórðarson. 77. Kr. Friörilmon.
Brjef landshöföingja (til beggja amtmanna).
Eplir að jeg rneð brjefl frá 11. febrúar f. á. hafði beðið yður herra amtmaður að út-
vega og senda mjer skýrslu frá hverjnm einstökum hreppi f amti yðar um upphæð gjalds
Jicss, sem samkvæmt 5. grein tilskipunar frá 25. júní 1869 um hundahald liefði vcrið
goldið i sveitarsjóðinn fardagaárið 1872—73, og um tölu þeirra huuda, sem hafa veriö
haldnir f hreppnum, hefur það kómið fram, að í mörgum hreppum hafi enn engin gang-
skör verið gjörð til að fylgja fram hinni nefndu lilskipun, sem þó náði lagagildi 1871.—
Fleiri lögreglustjórar hafa lilgreint þá ástœðu fyrír þessu, að skœð hundaveiki hafi gcugið
hin síðustu ár um sveitirnar, og að hundar þess vegna hafl fækkað svo, að eigi hafi get-
að orðið spurning um óþarfa hunda, og að búendur jal'nvel hafi átt örðugt með að útvega
sjer hina nauðsynlegu smalahunda, en þessi vandkvæði munu nú ekki lengur eiga sjer
stað, cnda geta þau ekki komið í veg fyrir, að hunda framtal það, sem lögboðið er með I.
grein tilskipunarinnar fari frara á hreppaskilaþingum á vorin, að tala hunda þeirra, sera
hver húsbóndi þarf með lil að hirða kvikfje sitt og verja tún og engjar sínar, verði á-
kveðin samkvæmt 2. greiu tilskipunarinnar, og að hundaháldsbók sú, sem getur um í 3.
5. og 6. grein tilskipunarinnar verði keypt.
Jeg skal því mælast til þess, að þjer herra aintmaður sjáið um, að hinum nefndu á-
kvörðunum framvegis verði vandlega fylgt, og að þjer leggið fyrir sýslumenn þá, sem undir
yðureru skipaðir, að sendayður áleiðis lil mín á hverju ári, eptirrit þau eptir hundahaldsbók-
uuum, sem samkvæmt fl.grein tilskipunarinnar eiga að l'ylgja sveitareikningunum. Loksins
skal jeg taka fram, að jeg býst við, að þjer og lögreglustjórar þeir, sem undir yður eru
skipaðir, noti þetta tœkifœri til að brýna fyrir hreppstjórum og alþýðu, hve áríðandi það
sje að gæta nákvæmlega þess, sem fyrirskipað er í 4. grein optnefndrar tilskipunar um
að brenna þegar í stað sullmengað slátur og hausa af höfuðsóttar kindum, eður að grafa
það svo djúpt í jörð, að hundar geti ekki náð í það.
Brjef landshöföingja (til stíptsyfirvaldanna).
Með brjeö sliptsyfirvaldanna frá 17. þ. in. meðtók jeg erindi prófastsius í Dalasýslu
sira Jóns Gutlormssonar frá 27. október f. á., þar sem þess er farið á leit, að stiptsyfir-
völdin skjóti því til úrskurðar ráðgjafans fyrir ísland eður hans hátiguar konungsins, hvort
sá húsmaður, sem hefur grasnyt og geldur tíund til sveitar, eigi ekki eptir gamalli vcnju
og ákvörðunum að greiða presti heytoll, og hvort við grasnyt eigi ekki að skiljast afnot af
jörðu til beitar og slcegna fyrir málnytu og annan pening, er hann hefur sjer og sínuiii
til framfœris. Með því aö þetta mál að svo miklu leyli, sem það er umboðslegs eðlis
samkvæmt 19. grein erindisbrjefs frá 29. júní 1872 sætir fullnaðarúrlausn landshöfðingj-
ans, skal jeg biðja stiptsylirvöldin að kynna nofndum prófasti Jiað, er nú segir:
Eins og málið lijcr liggur fyrir verður cigi úrskurðað um annað cn heiinild presta til