Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1875, Qupperneq 58

3. þ. m., að allsslaðar þar sem kláðinn er, skuli halda fjenu í sterkri heimagœzlu unz
það er allæknað, og unz þetta eptir að hinar fyrirskipuðu tvær baðanir hafa fram farið,
cr sannað með nýjum skoðunum undir umsjón dýralæknisins eður öðru eptirliti, sem kann
að verða fyrir skipað, og fjáreigendurnir þar eplir hafa fengið leyfl yfirvaldanna til að
sleppa fje sínu úr hinni sterku gæzlu.
Frá Borgarfjarðar- og Árnessýslum hef jeg ekki enn fengið neinar skýrslur um fjár-
skoðanirnar, síðan jeg sendi herra landshöfðingjanum hina síðustu skýrslu mína, dags. 6.
f. m., en eptir því, sem jeg gat til spurt á embætlisferð minni til Mýra- og Borgarfjarð-
arsýslu, og eptir því sem hlutaðeigandi sýslumaður þá skýrði mjer frá, hefur ekki nýlega
orðið kláðavart við skoðanirnar í Borgarfjarðarsýslu, nema á Efstabœ í Ileykholtsdal, sem
er sá bœr, sem um cr getið í fyrnefndri skýrslu minni að skornar hefðu verið 116 full-
orðnar kindur eptir fyrirmælum amtsins. Eptir skýrslu, er jeg síðar meðtók frá sýslu-
manninum, hafði niðurskurður þessi ekki átt sjer stað, en þegar jeg skrifaði hina umgetnu
skýrslu mína, hafði jeg engan grun um annað, en að niðurskurður þessi fyrir nQkkru síð-
an væri um garð genginn, og þessi ætlun mín var byggð á þeirri skýrslu sýslumannsins,
cr fylgdi með brjefl mínu til yðar, hávelborni herra, þar sem sýslumaðurinn skýrir frá, að hann
sjálfur hafl farið til ofannefnds bœjar, gjört hinar nauðsynlegu ráðstafanir til niðurskurðarins
og látið virða hinar umgetnu 116 kindur; en án þess sýslumaðurinn fengi af því að vita,
fyr en að nokkrum tíma liðnum, hafði niðurskurðurinn eigi fram farið, heldur hafði fjár-
eigandinn verið farinn að lækna fje sitt, og hefur því verið áfram haldið, en fjeð haft
undir sterku eptirliti á kostnað fjáreigandans, svo eigi geti öðru fje verið af því hætta búiu.
í‘ó heilbrigðisástand sauðfjárins í Borgarfjarðarsýslu þannig virðist vera nokkurn
veginn viðunandi og mun geta orðið alltryggilegt, þegar búið er að baða allt fje, sumt
tvisvar en sumt einu sinni, eins og verið hefur fyrirskipað, bera menn fyrir vestan llvítá
hinn mesta ótta fyrir hættu og útbreiðslu fjárkláðans þaðan; þess vegna hefur verið settur
vörður meðfram Ilvítá með tilstyrk Norðlendinga, og hefur amtið fyrir silt leyti samþykkt
vörð þenna eptir beiðni, sem komið hefur frá sýslunefndunum í Mýra- og Dalasýslu og
frá fundi í hinni fyrnefndu sýslu og í tilefni af beiðni frá Snæfellsnessýslu, sem að vísu
ekki nefnir beinlínis IIvítárvörð, en amtsráð Vesturamtsins hefur ákveðið að greiða skyldi
úr jafnaðarsjóði Vesluramtsins tiltölulegan hluta á móts við Norður- og Ausluramtið (og
ætla jcg í þessu tilliti að leita samkomulags við hlutaðeigandi amtmann) af þeim helmingi
varðkostnaðarins, sem eptir tilsk. 4. marz 1871, 5. gr. á að greiðast úr jafnaðarsjóðnum,
þcgar verðir eru skipaðir á koslnað flciri amta, en þar cð vörður þessi ekki álízl að geta
orðið nœgilcga tryggilegur, hefur einnig verið fyrirskipuð heimagæzla sauðfjárins í Borgar-
fjarðarsýslu á þessu sumri.
Tirjef landshufðingja (til sýslunefndanna í Suður- og Norður-Múlasýslum).
Undir eins og öskufall það, er átti sjer stað 29. marz þ. á. um fleiri hreppa í Múla-
sýslum, frjeltist til Iíaupmannahafnar, gengu nokkrir menn þar í nefnd til að safua
gjöfum handa þcim, er oröið höfðu fyrir skaða af jarðeldi og öskufalli hjer á landi.
l’essi nefnd hefur með síöasla pósti sent mjer af gjöfuin þeim, sem þegar voru
komnar inn, áður en póslskipið fór frá Kaupmannahöfn, 10,000 krónur, og falið mjer á
hendur að skipla þessum peningum mílli sveila þcirra, er háfa orðið fyrir skaða eplir
þeim skýrslum, sem eru fyrir hendi. Eptir að jeg nú mcð brjefi frá 1. þ. m. hef mcð-
tekið skýrslur þær, sem hlutaðeigandi sýslumenn hafa sent amtinu, hef jeg ákveðið að
gefa hinni heiðruðu sýsluncfnd ráð á lielmingi hinnar nefndu upphæðar eða 5000 krónum,