Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1875, Qupperneq 64

46
1875
51
12ta
ji'ilí.
52
ltiila
júlí.
53
21sta
júlí.
54
21sta
júlí.
Skylduð þjer herra amtmaður, eþúr að þjer hafið borið yður saman við hlutaðeigandi
lögrcglustjóra og dýralœkni, hafa nokkuð að athuga við þessar bendingar, býst jeg við, að
þjer skýrið mjer frá því. Eins vona jeg að fá frá yður framvegis þangað til ráð má gjöra
fyrir því, að kláðanum sje gjöreytt, mánaðarlegar skýrslur um það, sem gjört verður til
upprœtunar kláðans og kemur fram um heilbrigðisásland sauðfjárins ( umdœmum yðar, sjer
í lagi býst jeg við, að þjer skýrið mjer frá árangri máls þess, sem mun hafa verið höfð-
að gegn bóndanum á Efstabœ i Skorradal fyrir óhlýðni gagnvart fyrirskipun yðar um nið-
urskurð 116 kinda þar á bœ.
Brjef landshöfðingja, (til amtmannsins yfir su5ur- og vesturumdœminu).
í brjefi frá 13. þ. m. hafið þjer herra amtmaður, þar sem bóndinn Þorleifur Þor-
leifsson á Bjarnarhöfn ( Elelgafellssveit hefur gert fyrirspurn til yðar um það, hvort eigi
muni heimilt að stofnsetja fasta verzlun í Kumbaravogi, sem er í landareign nefndrar
jarðar, beizt úrskurðar mins um það, hvort nefndur vogur geti álilizt löggiltur verzlunar-
staður, og látið þjer jafnframt því það álit í ljósi, að þó ráða megi af einkaleyfislög-
um og öðrum ákvörðunum um verzlun landsins frá 17. og 18. öld, að verzlun hafi þá
verið rekin á Kumbaravogi, leiði það af þvl, að hann er ekki nefndur ( tilskipun frá 11.
sept. 1816 nje í opnu brjefi frá 28. desbr. 1836 milli löggiltra verzlunarstaða, að það geti
eigi verið leyfilegt að við hafa þar verzlun öðruvísi en á hverjum öðrum stað, sem ekki
er löggillur til verzlunar.
Fvrir því skal yður tjáð til þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar, að jeg fellst á það
álit, að tilskipun II. septbr. 1816, með því í 5. og 6. grein sinni að tilgreina hafnir þær,
sem katipmenn mega sigla á, hafi bannað verzlan á öllum öðrum höfnum án lillits til
þess, hvort áður hafi verið verzlað á þeim eður ekki, samanber einnig konungsúrskurði
frá 20. maí 1818 og 4. maí 1819, sem löggiida verzlunarstað á Siglufirði, «þó staður
þessi sje eigi talinn í tilsk. frá 11. septbr. 1816». Með því nú, að Kumbaravogur, eins
og sagt var, er eigi talinn verzlunarstaður í nefndri tilskipun, og hann heldur eigi síðan
hefur verið löggiltur, verður eigi veitt leyfi til að stofna þar fas’ta verzlun.
Brjef landshöfðingja (til amtmannsins yfir suíur- og vesturumdœminu).
Eptir að þjer herra amtmaður í brjefi frá 28. desember f. á. höfðuð beizt úrskurðar
míns um, hvort yður ekki samkvæmt 60. gr. sveitarstjórnartilsk. frá 4. maí 1872 bæri
frá 1. janúar 1875 að hætta að greiða úr jafnaðarsjóði suðuramtsins laun þau, sem að
undanförnu hafa verið greidd úr honum handa lögregluþjóni í Reykjavík, skaut jeg, þar
sem bœjarstjórnin hafði huldið þeirri skoðun fram, að jafnaðarsjóðurinn yrði eigi undan-
þeginn þessari skyldu nema með nýju lagaboði, málinu til úrskurðar ráðgjafans fyrir fs-
laud; og hefur ráðgjafinn nú í brjefi frá 6. þ. m. tjáð mjer, að hann sje mjer samdóma
um það, að amtsjafnaðarsjóðurinn geti eigi lengur eptir því, sem fyrirskipað er í hinni
tilvitnuðu grein sveitarstjórnartilskipunarinnar um, að Reykjavíkurbœr skuli eigi greiða
neitt gjald í jafnaðarsjóðinn, verið skyldur að borga hin nefndu laun.
Þetta er með þessu brjefi kynnt yður, herra amtmaður til þóknanlegrar leiðbeiningar
og birtingar.
Brjef landshöfðingja (til amtmannsins yfir norður- og austurumdœminu).
Ráðgjafinn fyrir ísland hefur 30. f. m. ritað mjer á þessa leið :
Jafnframt því að senda mjer erindi, þar sem amtmaðurinn yfir norður- og austurum-