Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1875, Qupperneq 121

103
1875
gr. laganna, skal veita laun þau, sem ákveðin eru fyrir sjerhvern þeirra í lögunum frá degi
þeim er nú var nefndur, eins og þeir af þessum embættismönnum, sem 31. desbr. þ. á. n^jJr
hefðu náð meiri launum eptir lögum þeim er hingað tii hafa verið, en þeim er veilt er í
íögunum, eiga tilkall til viðbótar fyrir sjálfa sig samkvæmt Í. liði 7. greinar laganna, og
mun þar að auki öðrum kennara við prestaskólann bera lik viðbót að upphæð 400 krónur
árlega samkvæmt 13. gr. b. 1. á. fjárlaganna — allt samkvæmt hjálögðu bráðabirgða yfir-
liti yfir það, sem borga á 187G samkvæmt 10.—13. gr. fjárlaganna.
Með tilliti til spurningarinnar um rjett enibættismanna þeirra, til að fá launahækkun,
sem eptir lögum þeim, er hingað til hafa verið, höfðu aðgang til að fá slík aukin laun,
hafið þjer herra landshöfðingi í þóknanlegu brjefi frá 30. ágúst tekið fram, að ákvörðun
þeirri í 3. liði 7. greinar lagánna, sem hjer ér um að rceða og sem að áliti yðar sje
miðúr heppilega orðuð, mætti beifa þannig, að gefinn yrði, þá er lögin næðu gitdi, sjer-
hverjúm embættismanni kostur á að kjósa, hvort heldur hann vildi framvegis þiggja laun
sín samkværnt lögum þeim, er hingað til hafa verið eða samkvæmt lögunum. Áður en
nú leyst er úr þessari spurningu fyrir fullt og allt, liefur ráðgjafinn eig’i viljað leiða hjá
sjer tjáð þóknanleg ummæli yðar um ástœðurnar fyrir þessu áliti yðar, og skal þess fyrir-
frám getið, að ráðgjafinn, sem ekki hefur haft fœri á að kynna sjer umrœðurnar á al-
þingi, og þvi áð eins getur byggt skilning sinn á orðum og máli laganna sjálfra, sam-
kvæmt þéim helzt verður að ætla, að það sjc hugsunin í nefndri ákvörðun, að embættis-
menn þeir, er þegar eru skipaðir, skúli halda rjetti sínum samkvæmt lögum þeim er hing-
að til hafa vcrið til að fá iaunáviðbót eptir embættisaldri sínum, þrátt fyrir það, að þeir
þar með myndu fá hærri laun en hin nýu lög veita embætti þvf, sem um er að rœða, og
getur ráðgjafinn eigi sjeð, hvaðan heimild geti fengizt fyrir því, að þeir, þrátt fyrir hina
Ijósu ákvörðun í 15. grein laganna, ættu að sleppa lilkalli því til launahækkunar, er leiðir
af hinum nýjú lögum.
Ilvað viðvíkur embættismönnum þeim, sem gelur um f lögum um aðra skipun
læknahjeraðanna á íslandi o. fl. mun með tilliti til hjeraðslækna þeirra, sem nú eru
skipaðir, ekki verða spurning um rjett þann til að fá hærri laun en lögin heimila, sem
þeir gætu baft eptir lögum þeim, ér hingað til hafa verið, því 2. liður 3. greinar ný-
nefndra laga vísar að eins til 7. greinar launalaganna að svo miklu leyti hjeraðslæknar
þeir, sem nú eru skipaðir, hafa meiri laun, en þeim bæri samkvæmt 1. liði 3. grein-
ar, Og kemur því að eins við lsta lið 7. greinar launalaganna; en þar að auki heimiíar,
hvað sem öðru líður, 3. liður 7. gréinar þessara laga að eins embættismönnum þeim sem
nefndir eru í þessum lögum, aðgang þann, sem gctur um til hærri launa. Samkvæmt þessu
munu hjeraðslæknar þeir sem nú eru, frá 1. janúar 1876 að eins hafa tilkall til launa
samkvæmt 1. lið 3. greinar læknalaganna, og ef þeim 31. desbr. þ. á. bæri mciri laun en
þeir eiga tilkáll til samkvæmt þessum lögum, launaviðbót fyrir sjálfa þá, samkvæmt 2. lið
3. gr. læknalaganna, sbr. 1. lið 7. greinar iaunalaganna, og skal um það vísað til með-
fylgjandi yfirlits.
Með tillíli til þess, að tekjurnar af embættisjörðum skuln til greina teknar, þá er
láún lækna þeirra, sem nú éru, verða ákveðin, skal ráðgjafinn þjónnstusamlega skora á
herra landshöfðingjann að útvega skýrslur þær, sem samkvæmt 3. grein læknalaganna ber
útvega í þessu tilliti frá læknunum í eystra hjeraði suðurumdœmisins og í Eyjafjarðar
°S I’ingeyjarsýslum, og er áskilið þar eptir að kveða nákvæmar á um hvernig reikna skuli
láúnaviðbótina handa þcssum 2 læknum.
Með tilliti til skrifstofufjár þess, sem veitt er með 14. grcin launalaganna og fjár-