Fréttablaðið - 03.12.2016, Blaðsíða 28

Fréttablaðið - 03.12.2016, Blaðsíða 28
V ið eigum að varð-veita myrkrið,“ segir Sævar Helgi Braga-son stjörnuskoðari sem segir miður að langstærsti hluti náttúrunnar sé óðum að hverfa sjónum. Lýsing í borgum og bæjum sé orðin svo mikil að við skynjum ekki lengur samband okkar við náttúruna og heiminn. Honum er umhugað um þetta persónulega samband mannsins við stjörnurnar. Hann hefur gefið út bókina Stjörnu- skoðun fyrir alla fjölskylduna sem fjallar um næturhimininn og það helsta sem sést með berum augum. „Við höfum myrkur og það þarf ekki að fara langt til að losna við ljósmengunina. Í Evrópu er orðið ómögulegt að sjá Vetrarbrautina á mörgum stöðum. Það eru gríðar- leg verðmæti fólgin í ósnortnum nætur himni og mikil gæði. Því þetta persónulega samband skiptir máli, að við finnum að við erum hluti af heiminum, finnum fyrir smæð okkar. Það eru allt of margir sem horfa aldrei upp,“ segir Sævar. Eins og ástfanginn maður Landsmenn þekkja Sævar af góðu einu, nefnilega því þegar hann stóð fyrir því að öll grunnskólabörn á Íslandi fengu sérstök gleraugu til að geta fylgst með sólmyrkvanum í mars 2015. Hann gerði það af hugsjón. Hann er drifinn áfram af ástríðu um að miðla áfram undrum alheimsins. „Ég hef svo rosalega þörf fyrir að segja öðrum frá því sem mér finnst skemmtilegt. Þegar maður er ástfanginn, þá langar mann helst að öskra það og segja öllum heiminum frá því. Mér líður svolítið þannig þegar ég er að læra eitthvað nýtt sem mér finnst ótrúlega merkilegt. „Þegar maður er ástfanginn, þá langar mann helst að öskra það og segja öllum heiminum frá því. Mér líður svolítið þannig þegar ég er að læra eitthvað nýtt,“ segir Sævar Helgi. Fréttablaðið/EyÞór Hvað hefur túbusjónvarp að gera með upphaf alheimsins? Og hvers vegna getur stjörnufræði verið byltingarafl og gert okkur auðmjúk? Stjörnuskoðarinn Sævar Helgi Bragason segir okkur hvers vegna. Hann vill endurvekja með manninum persónulegt samband hans við stjörnurnar. Varðveitum myrkrið, segir hann, því aðeins þannig sjáum við og skynjum tengsl okkar við heiminn. Þá langar mig að hlaupa út á götu og hrista fólk og spyrja það: Finnst þér þetta ekki merkilegt? Það er svo ótrúlega margt áhuga- vert og merkilegt í kringum okkur. Mér finnst sorglegt þegar forvitnin í fólki deyr. Þá fer fólk á mis við svo margt.“ Fróðleiksfúst barn Sævar hefur alveg hreint ótrúlega mikið fyrir stafni. Hann er ritstjóri Stjörnufræðivefsins, formaður Stjörnuskoðunarfélags Seltjarnar- ness, kennari í MR, pistlahöfundur í útvarpi og sjónvarpi. Hann heim- sækir skóla, leiðbeinir ferða- mönnum og leiðsögumönnum um norðurljós og stjörnur. Vænst þykir honum um það hlut- verk að tala um stjörnurnar við skólabörn. Sjálfur var hann dreymið barn og einkunnirnar ekki alltaf háar. „Mér fannst fátt jafnskemmtilegt og að horfa upp í himininn þegar ég var lítill. Þegar ég var fimm ára og gekk í skóla á morgnana, þá horfði ég nú eiginlega meira upp í himin- inn en fram fyrir mig. Fannst him- inninn svo fallegur og spennandi og vildi fá að vita hvað hann hefði að geyma. Það var eiginlega enginn sem gat gefið mér almennileg svör. Ein fyrsta bókin sem ég vildi taka á bókasafn- inu var stjörnufræðibók. En mér var ráðlagt af kennaranum að taka eitthvað einfaldara. Ég kunni ekki að lesa þá. Svo þegar ég hafði aldur til og var nógu góður í að lesa þá drakk ég í mig stjörnufræðibækur. Allt sem tengist náttúrunni hefur mér fundist alltaf ótrúlega spenn- andi og heillandi. Jöklarnir, skýin, dýrin og lífið og allt saman. En þrátt fyrir fróðleiksfýsnina þá fékk ég ekki endilega góðar einkunnir. Alls ekki,“ segir Sævar og hlær. „Því ég lærði bara það sem mér fannst skemmtilegt og sinnti hinu nánast eiginlega ekki neitt.“ Sofandi í gegnum lífið Hann hefur sterka skoðun á því að fólk eigi að undrast og vera forvitið. Ungir sem gamlir. „Allt of margir fara sofandi í gegnum lífið. Það er kannski ástæðan fyrir því að mér finnst það sem ég geri mikilvægt. Ég vil vekja fólk. Ég trúi því statt og stöðugt að heimurinn verði betri ef við höfum meiri þekkingu á honum. Ef við víkkum hugann, gerum hann víðsýnni. Þá erum við líka betur í stakk búin til að taka erfiðar ákvarð- anir. Við eigum auðveldara með að skipta um skoðun þegar ný þekking verður til. Ég trúi því að allir hafi hæfileika á einhverju sviði, sem þeir þurfi að finna og glæða lífi. Stundum fáum við ekki nógu góð tækifæri og þurfum að berjast. En maður upp- sker eins og maður sáir. Mér leiðist keppni, mér leiðast einkunnir og mótun samfélagsins. Reynum að hafa gaman af þessu,“ segir hann. „Ástríðan, þegar þér tekst að glæða hana, þá fleytir hún þér ansi langt.“ breytir heiminum fyrir soninn Sævar er einstæður faðir. Hann á sex ára son og bókin nýútkomna er til- einkuð honum. „Sonur minn veitir mér innblástur. Hann er að verða sex ára, hann á afmæli á gamlársdag. Hann er mjög forvitinn og mikill Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjana@frettabladid.is Allt of mArgir fArA SofAndi í gegnum lífið. ÞAð er kAnnSki áStæð- An fyrir Því Að mér finnSt ÞAð Sem ég geri mikilvægt. 3 . d e s e m b e r 2 0 1 6 L A U G A r d A G U r28 h e L G i n ∙ F r É T T A b L A ð i ð 0 3 -1 2 -2 0 1 6 0 4 :0 7 F B 1 2 0 s _ P 1 0 0 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 9 3 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 2 1 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 2 8 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 B 8 B -8 1 C C 1 B 8 B -8 0 9 0 1 B 8 B -7 F 5 4 1 B 8 B -7 E 1 8 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 6 A F B 1 2 0 s _ 2 _ 1 2 _ 2 0 1 6 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.