Fréttablaðið - 03.12.2016, Blaðsíða 87

Fréttablaðið - 03.12.2016, Blaðsíða 87
Frá Mið- og Suður Ameríku Arial reg. 8 pt Línubil 10Ylur og krydd frá Gvatemala. Jólailmur, hlátrasköll og gott kaffi. Hátíðakaffi kaffitár frá býli í bolla kaffitár frá býli í bolla kaffitár frá býli í bol la k aff itá R f rá bý li í b ol la ka ff itá r f rá býli í boll a hátíðí bæ Draumrof Ef ég hefði. Ef ég hefði ekki. Það væri hægt að fabúlera um þetta ef út í hið óendanlega. Það kunnum við báðir. En svona var það. Þannig hófst það sem var sturlun; ofsafengið kynlífskast. Sambandið fór leynt, það við töldum, og stóð í meira en ár áður en því lauk með óvæntum hætti. Þegar það gerðist vorum við móð og nakin, heit og sveitt í rúminu hennar, hjóna- rúminu. Þá sló hún því fram, stakk ekki upp á því, bað ekki um það; hún krafðist þess að við tækjum saman. Ég vildi það ekki og það fór um mig við tilhugsunina. Í eyrunum lék reynslusaga sem þú sagðir mér þegar við hittumst í Alfaz del Pi. Þú varst á milli kvenna og hélst við gifta komu. Það var eldheitt samband, sagðirðu, og fullt af skemmtilegum uppátækjum. Fjörugt. Svo gerðist það einn morgun að þú vaknaðir ör- þunnur á köldum vetrarmorgni við það að hún dró heitt læri mjúklega yfir mjaðmirnar á þér og fékk þig til þess að samþykkja að hefja sambúð með sér. Með það fór hún og kom aftur fráskilin áður en þú hafðir náð fullri heilsu. Síðan liðu ekki nema tvær eða þrjár vikur áður en öryggi vanans hafði eyðilagt stemninguna. Draumrof, bls. 32-37 að þrír menn reru austur yfir fjörð í sólarlogni. Himinninn var undir og yfir og sjófuglar görg- uðu af hrifningu yfir spegilmynd sinni. Ferðin gekk áfallalaust. Þegar þeir lögðu að stóðu fjórir menn upp undan árum. Enginn þeirra kunni skýringu á þessu og aldrei vissu þeir hver þeirra var fjórði maðurinn. „Og hver er hann, fjórði mað- urinn?“ spurði lögreglukonan. „Þetta er orðatiltæki,“ svaraði ég. „Notað þegar sá sem segir frá hefur ekki lyst á að nafngreina þann sem um er rætt, veit ekki hver hann er eða vill ekki vita það.“ Draumrof, bls. 55-56 Gleymskan hræðir En er þá ákveðin hagræðing fólgin í því að skrifa? „Já þetta er svona til- tekt.“ Í Draumrofi er Alzheimer-sjúk- dómurinn nokkuð fyrirferðarmikil og það vekur upp spurningar um það hvort það sé skyldleiki á milli þessara hugmynda og hvort skrifin séu byggð á óttanum við að gleyma? „Já, eru ekki andskoti margir einmitt hræddir við að gleyma. Það kemur yfir fólk, sérstaklega þegar það er orðið eldra og hefur átt einhverja nána sér sem sjúkdómurinn hefur gleypt, að í hvert skipti sem maður man ekki nafn á manni eða eitthvað álíka þá kemur þessi ótti og það er skiljanlegt. Ég var staddur í bókabúð í síðustu viku og þar sat fyrir utan kunningi minn. Þegar ég gekk fram hjá þá sá ég að hann áttaði sig ekkert á þig hver ég var. Ég fór til hans, heilsaði honum og kynnti mig svona til öryggis. Þá ljómaði hann upp í smá stund. Síðan fór ég inn í búðina og hálfri mínútu síðar kom hann inn og sagði: „Ég er týndur, ég er týndur!“ Nei, nei, sagði búðarkonan og sagði honum hvar hann væri. Það hafði ekkert að segja. Hann vissi ekkert hvar hann var, hvar hann átti heima eða hver hann var. Hann svo sannarlega týndur. Þetta er maður sem var allt í lagi með þegar ég hitti hann hálfu ári fyrr. Fyrir tveimur árum var þessi maður virkandi í samfélaginu. Svo auðvitað eru fjandi margir smeykir við gleymskuna.“ En skyldi Úlfar óttast gleymskuna? „Nei, ekki svo. Ég var blaðamaður á Þjóðviljanum í mörg ár og þegar ég hætti því þá kunni ég orðið utanbók- ar eitt þúsund símanúmer eða svo. En þegar ég hætti að nota þau þá týndi ég þeim og þá áttaði ég mig á því að gleymskan kemur að hluta til, þegar maður er ekki að tala um sjúkdóma eins og Alzheimer, vegna vanrækslu eða af því að maður æfir sig ekki. En ég hef ekki verið mjög hræddur við gleymskuna sjálfur.“ Á milli draums og veruleika Aðspurður hvort það séu skrifin sem halda huganum við í hans tilfelli þá segir Úlfar að eflaust sé það nú að einhverju leyti. „En þetta er líka … ég segi ekki áþján. En þetta er eitt- hvað sem þú losar þig endilega við eða hættir. Þegar blaðamenn hætta að skrifa í blað þá þurfa þeir samt að halda áfram að skrifa, þetta er komið inn í þá og það er ekkert hægt að losna frá þessu. Það er þarna krafa, sem þú veist ekkert endilega hvaðan kemur eða af hverju hún beinist að þér, en þú verður fyrir henni og kemst ekki undan henni.“ Titill skáldsögunnar Draum- rof er sóttur í þjóðsagnalegt fyrir- bæri. Fyrirbæri sem kannar hvað er mögulegt á mörkum svefns og vöku, draums og veruleika. Úlfar segir að það sé til aðeins ein íslensk þjóðsaga um þetta fyrirbæri og hún kemur við sögu í bókinni. „Þetta er sem sagt raunveruleg þjóðsaga,“ segir Úlfar og hlær. „Þessi hugmynd er unnin út frá þessari sögu og kannski líka einhverri leyndri ósk að við kíkjum á og rannsökum betur hluti sem við höfum hent frá okkur hingað til og afskrifað sem bábilju. En hvers vegna ekki að skoða þessa hluti betur og vita hvort okkur opnast einhverjar nýjar víddir til þess að njóta lífsins í?“ En skyldi það vera þjóðsagan eða tilhugsunin um hið mögulega sem hafi dregið Úlfar að þessu forvitni- lega efni? „Ég er nú enn þá þeirrar gæfu aðnjótandi að sofna á hverjum sólarhring og vakna aftur enn þá. Og oftar en ekki þá eru það nú dáldið magnaðar stundir á meðan maður er að sofna og meðan maður er að vakna. Þegar meðvitundin er í fyrra tilfellinu að skríða frá manni og í hinu tilvikinu að koma að manni. Ef maður nær einhverri örlítilli einbeit- ingu á þessum stundum þá er þetta alveg magnaður tími. Maður er svo gríðarlega opinn fyrir hverju sem er.“ Þegar Úlfar er spurður um það hvort hann ætli að halda ótrauður áfram að skrifa nú í framhaldi af hálfrar aldrar höfundarafmælinu þá segist hann einfaldlega ekki komast undan slíku. „Já, ég hef svo sem ætlað að hætta. En hvenær verður maður tréhestur? Fyrir bæði sjálfum sér og öðrum. Þegar að því kemur þá hefur maður auðvitað ekki vit til þess að skynja það og það eru hryllileg örlög. Þannig að ég held bara áfram en vona að ég hætti í tíma.“ EN HVERS VEGNA EKKI AÐ SKOÐA ÞESSA HLUTI BETUR OG VITA HVORT AÐ OKKUR OPNAST EINHVERJAR NÝJAR VÍDDIR TIL ÞESS AÐ NJÓTA LÍFSINS Í? H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 43L A U G A R D A G U R 3 . D E S E M B E R 2 0 1 6 0 3 -1 2 -2 0 1 6 0 4 :0 7 F B 1 2 0 s _ P 0 8 7 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 8 7 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 3 4 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 3 4 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 B 8 B -A 4 5 C 1 B 8 B -A 3 2 0 1 B 8 B -A 1 E 4 1 B 8 B -A 0 A 8 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 1 B F B 1 2 0 s _ 2 _ 1 2 _ 2 0 1 6 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.