Fréttablaðið - 03.12.2016, Side 87

Frá Mið- og Suður
Ameríku
Arial reg. 8 pt
Línubil 10Ylur og krydd frá Gvatemala.
Jólailmur, hlátrasköll og gott
kaffi.
Hátíðakaffi
kaffitár frá býli í bolla kaffitár frá býli í bolla kaffitár frá býli í bol
la
k
aff
itá
R
f
rá
bý
li
í b
ol
la

ka
ff
itá
r
f
rá
býli
í boll
a
hátíðí bæ
Draumrof
Ef ég hefði. Ef ég hefði ekki. Það væri
hægt að fabúlera um þetta ef út í hið
óendanlega. Það kunnum við báðir. En
svona var það. Þannig hófst það sem var
sturlun; ofsafengið kynlífskast. Sambandið
fór leynt, það við töldum, og stóð í meira
en ár áður en því lauk með óvæntum hætti.
Þegar það gerðist vorum við móð og
nakin, heit og sveitt í rúminu hennar, hjóna-
rúminu. Þá sló hún því fram, stakk ekki upp
á því, bað ekki um það; hún krafðist þess
að við tækjum saman. Ég vildi það ekki og
það fór um mig við tilhugsunina. Í eyrunum
lék reynslusaga sem þú sagðir mér þegar
við hittumst í Alfaz del Pi. Þú varst á milli
kvenna og hélst við gifta komu. Það var
eldheitt samband, sagðirðu, og fullt af
skemmtilegum uppátækjum. Fjörugt. Svo
gerðist það einn morgun að þú vaknaðir ör-
þunnur á köldum vetrarmorgni við það að
hún dró heitt læri mjúklega yfir mjaðmirnar
á þér og fékk þig til þess að samþykkja að
hefja sambúð með sér. Með það fór hún
og kom aftur fráskilin áður en þú hafðir
náð fullri heilsu. Síðan liðu ekki nema tvær
eða þrjár vikur áður en öryggi vanans hafði
eyðilagt stemninguna.
Draumrof, bls. 32-37
að þrír menn reru austur yfir
fjörð í sólarlogni. Himinninn var
undir og yfir og sjófuglar görg-
uðu af hrifningu yfir spegilmynd
sinni. Ferðin gekk áfallalaust.
Þegar þeir lögðu að stóðu fjórir
menn upp undan árum. Enginn
þeirra kunni skýringu á þessu og
aldrei vissu þeir hver þeirra var
fjórði maðurinn.
„Og hver er hann, fjórði mað-
urinn?“ spurði lögreglukonan.
„Þetta er orðatiltæki,“ svaraði
ég. „Notað þegar sá sem segir frá
hefur ekki lyst á að nafngreina
þann sem um er rætt, veit ekki
hver hann er eða vill ekki vita
það.“
Draumrof, bls. 55-56
Gleymskan hræðir
En er þá ákveðin hagræðing fólgin
í því að skrifa? „Já þetta er svona til-
tekt.“ Í Draumrofi er Alzheimer-sjúk-
dómurinn nokkuð fyrirferðarmikil
og það vekur upp spurningar um það
hvort það sé skyldleiki á milli þessara
hugmynda og hvort skrifin séu byggð
á óttanum við að gleyma? „Já, eru
ekki andskoti margir einmitt hræddir
við að gleyma. Það kemur yfir fólk,
sérstaklega þegar það er orðið eldra
og hefur átt einhverja nána sér sem
sjúkdómurinn hefur gleypt, að í hvert
skipti sem maður man ekki nafn á
manni eða eitthvað álíka þá kemur
þessi ótti og það er skiljanlegt.
Ég var staddur í bókabúð í síðustu
viku og þar sat fyrir utan kunningi
minn. Þegar ég gekk fram hjá þá sá ég
að hann áttaði sig ekkert á þig hver
ég var. Ég fór til hans, heilsaði honum
og kynnti mig svona til öryggis. Þá
ljómaði hann upp í smá stund. Síðan
fór ég inn í búðina og hálfri mínútu
síðar kom hann inn og sagði: „Ég er
týndur, ég er týndur!“ Nei, nei, sagði
búðarkonan og sagði honum hvar
hann væri. Það hafði ekkert að segja.
Hann vissi ekkert hvar hann var, hvar
hann átti heima eða hver hann var.
Hann svo sannarlega týndur. Þetta er
maður sem var allt í lagi með þegar ég
hitti hann hálfu ári fyrr. Fyrir tveimur
árum var þessi maður virkandi í
samfélaginu. Svo auðvitað eru fjandi
margir smeykir við gleymskuna.“
En skyldi Úlfar óttast gleymskuna?
„Nei, ekki svo. Ég var blaðamaður á
Þjóðviljanum í mörg ár og þegar ég
hætti því þá kunni ég orðið utanbók-
ar eitt þúsund símanúmer eða svo. En
þegar ég hætti að nota þau þá týndi
ég þeim og þá áttaði ég mig á því að
gleymskan kemur að hluta til, þegar
maður er ekki að tala um sjúkdóma
eins og Alzheimer, vegna vanrækslu
eða af því að maður æfir sig ekki. En
ég hef ekki verið mjög hræddur við
gleymskuna sjálfur.“
Á milli draums og veruleika
Aðspurður hvort það séu skrifin sem
halda huganum við í hans tilfelli þá
segir Úlfar að eflaust sé það nú að
einhverju leyti. „En þetta er líka …
ég segi ekki áþján. En þetta er eitt-
hvað sem þú losar þig endilega við
eða hættir. Þegar blaðamenn hætta
að skrifa í blað þá þurfa þeir samt að
halda áfram að skrifa, þetta er komið
inn í þá og það er ekkert hægt að
losna frá þessu. Það er þarna krafa,
sem þú veist ekkert endilega hvaðan
kemur eða af hverju hún beinist að
þér, en þú verður fyrir henni og
kemst ekki undan henni.“
Titill skáldsögunnar Draum-
rof er sóttur í þjóðsagnalegt fyrir-
bæri. Fyrirbæri sem kannar hvað er
mögulegt á mörkum svefns og vöku,
draums og veruleika. Úlfar segir að
það sé til aðeins ein íslensk þjóðsaga
um þetta fyrirbæri og hún kemur við
sögu í bókinni. „Þetta er sem sagt
raunveruleg þjóðsaga,“ segir Úlfar
og hlær. „Þessi hugmynd er unnin
út frá þessari sögu og kannski líka
einhverri leyndri ósk að við kíkjum
á og rannsökum betur hluti sem við
höfum hent frá okkur hingað til og
afskrifað sem bábilju. En hvers vegna
ekki að skoða þessa hluti betur og
vita hvort okkur opnast einhverjar
nýjar víddir til þess að njóta lífsins í?“
En skyldi það vera þjóðsagan eða
tilhugsunin um hið mögulega sem
hafi dregið Úlfar að þessu forvitni-
lega efni? „Ég er nú enn þá þeirrar
gæfu aðnjótandi að sofna á hverjum
sólarhring og vakna aftur enn þá. Og
oftar en ekki þá eru það nú dáldið
magnaðar stundir á meðan maður
er að sofna og meðan maður er að
vakna. Þegar meðvitundin er í fyrra
tilfellinu að skríða frá manni og í
hinu tilvikinu að koma að manni. Ef
maður nær einhverri örlítilli einbeit-
ingu á þessum stundum þá er þetta
alveg magnaður tími. Maður er svo
gríðarlega opinn fyrir hverju sem er.“
Þegar Úlfar er spurður um það
hvort hann ætli að halda ótrauður
áfram að skrifa nú í framhaldi af
hálfrar aldrar höfundarafmælinu þá
segist hann einfaldlega ekki komast
undan slíku. „Já, ég hef svo sem ætlað
að hætta. En hvenær verður maður
tréhestur? Fyrir bæði sjálfum sér og
öðrum. Þegar að því kemur þá hefur
maður auðvitað ekki vit til þess
að skynja það og það eru hryllileg
örlög. Þannig að ég held bara áfram
en vona að ég hætti í tíma.“
EN HVERS VEGNA EKKI AÐ
SKOÐA ÞESSA HLUTI BETUR
OG VITA HVORT AÐ OKKUR
OPNAST EINHVERJAR
NÝJAR VÍDDIR TIL ÞESS AÐ
NJÓTA LÍFSINS Í?
H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 43L A U G A R D A G U R 3 . D E S E M B E R 2 0 1 6
0
3
-1
2
-2
0
1
6

0
4
:0
7
F
B
1
2
0
s
_
P
0
8
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
8
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
B
8
B
-A
4
5
C
1
B
8
B
-A
3
2
0
1
B
8
B
-A
1
E
4
1
B
8
B
-A
0
A
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
1
B

F
B
1
2
0
s
_
2
_
1
2
_
2
0
1
6
C
M
Y
K