Víkurfréttir - 18.12.1986, Blaðsíða 31

JÓLABLAÐ
VÍKUR-fréttir
leigt í Edinborg og setti þar
niður verkstæði. Hafði
hann strax mikið að gera,
en varð að flýja úr húsinu
vegna kulda. Flutti hann þá
vestur á Vallargötu í kjall-
ara hússins sem nú hefur
númerið 24. Þar var hann
til 1937 að hann keypti
húsið að Hafnargötu 35 og
hafði hann íbúðina niðri, en
verkstæðið uppi ágötuhæð.
Við Hafnargötuna var
verkstæðið þar til 1951-52
að það flutti í bakhús við
sömu götu, þar sem áður
var fyrsta hárgreiðslustof-
an í Keflavík. Og þar er það
til 1980, að það flutti upp á
Skólaveg.
Þegar verkstæðið hóf
starfsemi sína voru fyrir
tveir skósmiðir í Keflavík,
en þar sem þeir voru orðnir
aldraðir varð að senda
mikið af skótaui til Reykja-
víkur í viðgerð. Var því
fljótt mikið að gera. Á
þessum árum var einnig
notað leður til viðgerða, en
nú er notað mikið nylon,
auk þess sem límið sem nú
er allsráðandi þekktist þá
vart, heldur voru allir skór
negldir“.
Á skömmtunarárunum
tók verkstæðið að sér að
nota auða tímann til að
smíða skó. Mest voru það
kvensandalar og þetta gekk
það vel að þeir voru jafnvel
seldir út á land. Á árunum
eftir að Matti hætti störfum
var Sigurberg að jafnaði
með einhvern með sér við
vinnuna og hafa margir
nafnfrægir komið þar við
sögu. 1960 hóf Jón Stefáns-
son, tengdasonur Sigur-
bergs, starf hjá honum og
tók hann síðan við rekstrin-
um 1973 er Sigurberg lést.
- En Matti, hvenær var
skóbúðin stofnsett?
„Það var í desember
1944, að við Sigurberg og
Jón Tómasson stofnuðum
hana“.
- Nú man ég eftir skóverk-
stæðinu sem eins konar mið-
stöð þar sem ýmsir menn
komu saman til að spjalla,
hefur þetta alltaf fylgt verk-
stæðinu?
„Já, það hefur alltaf
verið mikið um það og er
mér sérstaklega minnis-
stætt þegar Helgi Hjörvar
las Bör Börsson í útvarpið.
Ef við vorum að vinna á
kvöldin fylltist verkstæðið
af fólki sem kom til að
hlusta á Helga, af því að
það vildi ekki missa af
neinu“.
- En, Jón, hefur orðið
mikil breyting á þessum 25
árum síðan þú hófst starf
hérna?
„Já, skótískan er búin að
fara hringinn á þessum 25
árum. Þegar ég kom hing-
að voru það mjóu hælarnir,
siðan komu þeir breiðu og
nú eru aftur komnir
mjóir“.
- Er nóg að gera í þessu?
„Það er miklu meira að
gera þegar mjóu hælarnir
eru, því þeir duga svo stutt,
en þetta er sveiflukennt eins
og tískan“.
- Hvernig var þetta í
gamla daga, Matti?
„Þá var mikið að gera,
t.d. var það einu sinni í vik-
unni fyrir hvítasunnu, að
við sóluðum 90 pör af
kvenskóm, fyrir utan karl-
mannaskó".
„Já, þá fóru þeir aldrei í
jólaköttinn, eins og ég geri“
skaut Jón inn í og hélt svo
áfram: „Nú fá allir sér nýja
skó, fyrir jól, en þá keyptu
menn sér aðeins eina til
tvenna skó yfir ævina og
notuðu gúmmiskó allt
árið“.
Þar með ljúkum viðspjall-
inu við fólkið á Skóvinnu-
stofu Sigurbergs, þeirrar
einu sinnar tegundar á
Suðurnesjum í dag, með
ósk um að þessi nauðsyn-
legi þáttur hversdagsamst-
ursins eigi eftir að halda
áfram sem lengst. - epj.
Sigurberg Ásbjörnsson að störf-
um á skóvinnustofu sinni. Hann
kom hingað frá Ólafsvík til að
vinna við hrognatöku, en það
fór á annan veg og þess í stað
opnaði hann skóvinnustofu. Á
myndinni má sjá hluta af fram-
leiðslunni á hillunni fvrir ofan.
Verka
kvennafélag
Keflavíkur
og Njarðvíkur
sendir félagsmönnum sínum
og öðrum Suðurnesjabúum
bestu óskir um gleðileg jól,
gott og farsœlt komandi ár,
og þakkar samstarfið á árinu
sem er að Jíða.
K
ö K
//

Sendum starfsmönn-
um okkar, suo og öðrurr
Suðurnesjamönnum
bestu óskir um
gleðileg jól, gott og
farsœlt komandi ár.
Þökkum samstarfið á
árinu sem er að iíða.
DVERGHAMRAR
KEFLAVÍKURFLUGVELLI