Morgunblaðið - Sunnudagur - 06.12.2015, Blaðsíða 8
Nýjasta listaverk Ólafs Elíassonar, Ice Watch,
var frumsýnt í París í vikunni í tilefni af lofts-
lagsráðstefnu Sameinuðu þjóðanna.
Verkið hefur vakið mikla athygli þar sem
fjallað er um það í fjölmiðlum um allan heim
en það samanstendur af tólf brotum úr ísjök-
um en þeim hefur verið stillt upp á Panthéon-
torginu í borginni.
Ólafur hefur lýst því yfir að tilgangur verks-
ins sé að vekja athygli á hlýnun jarðar og
bráðnun pólanna og hefur hann nú þegar náð
athygli málsmetandi aðila.
Listakonan og bítilsekkjan Yoko Ono er
mikill aðdáandi Ólafs og bað þá sem fylgja sér
á Twitter að dreifa boðskap Ólafs sem víðast.
„Ólafur Elíasson er vinur. Íslenskur snill-
ingur. Dreifið því sem hann er að gera í París
sem víðast,“ skrifaði hún.
Yoko Ono hefur Ólaf Elíasson í hávegum og vekur athygli á verki hans í París á Twitter.
„Ólafur Elíasson er vinur“
8 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 6.12. 2015
Alþjóðadegi fatlaðs fólks var fagnað í lið-inni viku. Af því tilefni bauð Sjálfsbjörg,í samvinnu við bandaríska sendiráðið,
upp á sýningu á heimildarmyndinni Lives
Worth Living. Myndin segir frá áratuga rétt-
indabaráttu fatlaðs fólks í Bandaríkjunum sem
leiddi til setningar laga um málefni fatlaðs
fólks. Lögin eiga 25 ára afmæli um þessar
mundir. Í myndinni er því ágætlega lýst að það
var vissulega þörf á ýmsum lagabreytingum til
þess að tryggja mannréttindi fatlaðs fólks. Til
dæmis var lögfest að allar byggingar og mann-
virki sem fjármögnuð væru með fé almennings,
fatlaðs fólks þar á meðal, þyrfti að vera að-
gengilegt öllum mönnum. Að sjálfsögðu. En
hvernig ætli þessu sé háttað í dag hér á landi?
Hreyfihamlaðir eiga að mér skilst enn erfitt
með að nálgast þjónustu sumra stofnana ríkis
og sveitarfélaga. Það er sjálfsagt að taka tillit
til þess að erfitt getur verið að breyta gömlu
húsnæði svo uppfylla megi kröfu um aðgengi
fyrir alla. Svigrúm hefur enda verið veitt til
þess arna en fráleitt er þó að fallast á að slíkt
taki mörg ár, jafnvel áratugi. Nýleg eru svo
dæmin um verulega heft aðgengi fatlaðra að al-
menningssamgöngum, en með þeim tel ég
ferðaþjónustu fatlaðra. Ef hið opinbera ætlar að
bjóða upp á samgöngur hljóta þarfir hreyfi-
hamlaðra að koma til sérstakrar skoðunar,
skyldi maður ætla. Og göturnar í miðborginni
sem verið er að loka fyrir bílum. Skyldu menn
hafa leitt hugann að hagsmunum hreyfihaml-
aðra? Þeir eins og aðrir kunna að vilja búa og
starfa í miðborginni.
Hvað um aðgengi að byggingum einkaaðila,
íbúðarhúsnæði og þjónustubyggingum? Önnur
sjónarmið geta átt við um það. Nýlega tóku gildi
reglur um svokallaða algilda hönnun, sem þýðir
að öll ný mannvirki (ekki bara hús) þurfa að
vera aðgengileg öllum. Eðli máls samkvæmt
takmarka þessar reglur nokkuð svigrúm til þess
að byggja ódýrt húsnæði eða redda í snarhasti
lágmárksaðbúnaði við vinsælan áningarstað. Allt
krefst nú hönnunar með það að markmiði að all-
ir geti notið. Ég tek heilshugar undir markmið
reglnanna og auðvitað er það þannig að það er
ekki bara fámennur hópur fólks í hjólastól sem
„nýtur góðs af“ markmiðinu. Öll verðum við
vonandi gömul og mörg okkar missa þá því mið-
ur einhverja hreyfigetu. Ung erum við jafnvel
með skerta hreyfigetu við ákveðnar aðstæður
sem við kjósum þó að búa við, á hælaháum
skóm um hávetur. Upphitaðar gangstéttir eru jú
einmitt hluti af algildri hönnun. Ég er þó ekki
viss um að strangar reglur skili mestum árangri
í þessum efnum. heldur miklu frekar fræðsla og
„lobbýismi“ sem getur hjálpað réttindabaráttu
fatlaðs fólks og um leið okkur öllum.
Þegar löggjöf dugar ekki
* Borgarstjóri óskar eftirundanþágu frá reglumum aðgengi fatlaðra í nýrri
verslun sinni, – og fær hana
líklega. Kannski eru reglur
ekki málið.
ÚR ÓLÍKUM ÁTTUM
Sigríður Ásthildur
Andersen
sigga@sigridurandersen.is
Umferðin hefur gengið alla vega
síðustu daga en Steinunn Ól-
ína Þorsteins-
dóttir, leikkona
og ritstjóri, skrif-
ar á Facebook-
síðu sína: „Mér
finnst pínu
ótraustvekjandi þegar bílstjórar
hrjóta.“
Rithöfundurinn og kvikmynda-
gerðarmaðurinn Þráinn Bert-
elsson skrifar við færslu hennar:
„Þvert á móti er
það mikil kurteisi
að láta farþega
vita að þeir séu
sofandi við stýr-
ið. Flugmenn
ferðast yfirleitt sofandi milli
landa. Flugfreyjurnar eru til að
vekja þá og færa þeim kaffi þegar
sést til lands.“
Þá voru margir að velta fyrir
sér bestu aðferðunum við að
skafa snjóinn af
bílunum og Erla
Hlynsdóttir
blaðamaður skrif-
aði á Facebook:
„Ég lærði kústa-
trikkið af mömmu. Notaði kúst
til að skafa af bílnum í gær og
nágranni sem gekk framhjá var
frá sér numinn af hrifningu: „Já,
þetta er eina vitið!““
Guðmundur Andri Thors-
son þakkar góða bókagagnrýni
Kiljunnar á Facebook-síðu sinni
og segir að þegar Kolbrún Berg-
þórsdóttir hafi farið að tala um
draugaganginn í bókinni hafi sjón-
varpið á nákvæmlega sama tíma
frosið. Þá sagði rithöfundurinn
frá því þegar hann var að hlusta
á Rás 1 á dögunum: „Ég sver og
sárt við legg: Í tilkynningalestri
útvarpsins í morgun heyrði ég
auglýstar nýjar græjur frá Dóna-
stöðinni Skipholti.“ Kunningi
hans kom þá með þessa at-
hugasemd: „Mig grunar að sumar
villur langi menn að gera. Leit-
aðu að þorskaþjálfi á timarit.is
og þú færð ótal tilfelli. Minnir
samt að „að höfðu samræði“
komi bara þrisvar upp.“
AF NETINU
Jólamarkaðir hafa sjaldan
verið jafn margir og nú í ár.
Einn þeirra er Jólagleði
STUDIOs sem fer fram í
Rangárseli 8 nú um helgina,
laugardag og sunnudag frá kl.
12-20 og svo alla aðventuna
frá 13-17. Ellefu lista- og
handverksmenn selja þar
vörur sínar og listaverk sem
hafa mörg hver skírskotun til
þess sem íslenskt er; laufa-
brauðs, íslensku jólasveinanna
og íslenska fjárhundsins.
Meðal hönnuða og listamanna
á Jólagleðinni eru Ragnar
Hólm, Elín Pálsdóttir, Birna
Jóhannsdóttir, Erna Marín
Baldursdóttir, Sóley Einars-
dóttir, Gerður Eðvarðsdóttir,
með myndlist, fatnað, heim-
ilisvörur og fleira til.
Jólastemning í Rangárseli
Erna Marín Baldursdóttir hannar vörur undir heitinu Snjóber
og þennan skemmtilega púða prýðir íslenski fjárhundurinn.
Vörur Elínar og fleiri hönnuða og listamanna verða til sölu á
jólamarkaðinum um helgina.
Vettvangur