Orð og tunga - 01.06.2006, Síða 86

84
Orð og tunga
fleirtölu sem var mörkuð gagnvart eintölunni. í ömefninu felst sér-
mörkunin í því að þágufall fleirtölu er ómarkað andspænis nefnifalli
og þolfalli og því fá nefnifall og þolfall rótarsérhljóð þágufallsins.
Ritaskrá
Annálar 1400-1800 1-8.1922-2002. Reykjavík: Hið íslenzka bókmenta-
félag.
van Arkel-de Leeuw van Weenen, Andrea. 1987. Möðruvallabók 1.
Index and Concordance. 2. Text. Leiden: E.J. Brill.
Árni Magnússon og Páll Vídalín. 1943. Jarðabók 10. [Útg. Jakob Bene-
diktsson.] Kaupmannahöfn: Hið íslenska fræðafjelag.
Ásgeir Blöndal Magnússon. 1989. íslensk orðsifjabók. Reykjavík: Orða-
bók Háskólans.
Ásta Svavarsdóttir. 1993. Beygingakerfi nafnorða í nútímaíslensku. Mál-
fræðirannsóknir 5. Reykjavík: Málvísindastofnun Háskóla Islands.
Bandle, Oskar. 1956. Die Sprache der Guðbrandsbiblía. Orthographie und
Laute, Formen. Bibliotheca Arnamagnæana 17. Kopenhagen: Ejnar
Munksgaard.
Bertelsen, Henrik (útg.). 1905-11. Þiðriks saga afBern 1-2. Samfund til
udgivelse af gammel nordisk litteratur 34. Kobenhavn.
Biskupa sögur 1-2. 1858-78. Kaupmannahöfn: Hið íslenzka bókmenta-
félag.
Bjorvand, Harald. 1972. Zu den altwestnordischen Pluralendimgen
-ar, -ir und -r bei femininen Substantiva. Norwegian Journal ofLin-
guistics — Norsk Tidsskrift for Sprogvidenskap 26:195-215.
Bjorvand, Harald, og Fredrik Otto Lindeman. 2000. Váre arveord. Ety-
mologisk ordbok. Oslo: Novus forlag.
Björn Halldórsson. 1992. Orðabók. íslensk — latnesk — dönsk... Fyrst
gefin út árið 1814 af Rasmusi Kristjáni Rask. Jón Aðalsteinn Jóns-
son sá um útgáfuna. Orðfræðirit fyrri alda 2. Reykjavík: Orðabók
Háskólans.
Björn Sigfússon (útg.). 1940. Ljósvetninga saga. íslenzk fomrit 10. Reykja-
vík: Hið íslenzka fornritafélag.
Björn Vigfússon. 2002. Gásakaupstaður í íslenskum fomritum. Súlur
28 [nr. 41]:37-60.
Björn Þorsteinsson og Guðrún Ása Grímsdóttir. 1989. Norska öldin —