Orð og tunga - 01.06.1988, Blaðsíða 1

/sinum fingrum i hans eyru snart og hans tungu. Mark. 7,33 (OG)
túngan hcr á landi stórlega breyzt frá sinni fomu snilli,
íjólfur byskup. PVídSkýr., 138. • Gott orð hittir góðan staÖ.
/ frjálsu og upplitsdjörfi
idi það líkjast litvana r_. gróöurlausri
i. GJ., 153. • tt^pdtjlprtflfiíariq
SnæfríÖar; aöei
nn maöur hvað
XXVI, 198.
;tafir. Þau hafa
kki cr því að neitai
‘móti blanda;
10. "'Þú drr íing a||
og tölunL. -.-rrærðÍi
:ru til alls f) i GJ..:
ad tala. PH?5!4(1841).
orð, svo forviða er^
vill einstaka
llát Guðbrands byskups íbi
:7T cinna mest síöan dt
rungna, / ég heyrði þig af fc
hettwrfast og óhagganlegt gil
aÖ túngan meiðir, er torvelt
Sá senrí) ;n orð getur ekki >
Þar á alþíngi v
:u tönn fyrir túng
ithvað mcira en dai
gle^^-ÓskAÖalDag., 11
Æyr&GJ., 340. • *Valla er
558?aÖ jafnaöi orð móðurmálsins þannig
Fa ofLtofrgst. sem með orðum eru vcgnir. Þjvu. 7,4
þ^öTian bruna. TrElfflJffiuo!, 92. • Margt er gjört fyrir góð orð. GJ., 22:
kui...u. Pont. I, 8. *hugur og tunga hialpe til, / herranz pijnu eg minnast vil. HPPass. I,
SrsiÖir. GJ., 172. • Túnga hins vitra gjörir lærdóminn kæran. GJ., 340. • ÞaÖ var mikið orl
ast í kristinna manna tölu. EyGuÖmLm., 90. • Teigdu eckj tungu mina leingra Enn hon tekur. JRúgm. I, 331. • Dýrt er drottins orðið.
\Eg haföi heyrt, aö tungan væri lóng f öllum skáldum. JLárÆv., 18. • Þad er Túngunne tamast, sem Hiartanu er kiærast. GÓlThes.,
;fnum
'íujEe’iiríanlegu hre'
eru augu, og tvö eyru, en túngan eii
á góðu neinu / sem tungur finnast tv,
kingin kemur eins og samofin þcim.
nú uppi hugur og tunga um alla s'
eg ei tungu haft á þeim / sem háll
'erskum orðum skyldu fylgja hæve'
tungu ur
Orðabók Háskólans