Morgunblaðið - Sunnudagur - 30.10.2016, Blaðsíða 25

Eva reyndi fólk að samskonar vel-
vilja. Þegar hún eignaðist tvíburana
sína, sem hún hélt alla meðgönguna
að væru aðeins eitt barn, sá hún að
hún yrði að safna fyrir þvottavél en
nágrannar hennar sögðu henni að
vera ekki að spá í það, hún gæti notað
þeirra vél alla daga, þau þyrftu aðeins
að þvo einu sinni í viku. „Við leigðum
af fólki sem var ósköp venjulega
stætt fólk en það lét okkur samt
borga sáralítið í húsaleigu og var sér-
staklega gott við okkur á alla kanta.
Síðar bjuggum við svo í Breiðholtinu
þar sem okkur leið mjög vel og end-
uðum á Seltjarnarnesi,“ segir Eva
sem starfaði hjá Landspítalanum,
Landakoti og loks Kópavogshæli eins
og það hét þá.
Aldrei heimþrá
Hvernig tók fjölskyldan því þegar þið
ákváðuð að fara til Íslands?
„Það var erfitt og mamma bað mig
alltaf um að fara að minnsta kosti
ekki lengra í burtu en Íslands,“ segir
Eva og Elísabet tekur í sama streng
og báðar hugsuðu þær og vonuðu að
einn daginn myndu þær geta farið og
heimsótt fjölskyldu sína í Ungverja-
landi. Ferðafrelsi þeirra breyttist
mikið þegar Rússarnir yfirgáfu Ung-
verjaland og þær hafa bæði fengið
ættingja sína heim til Íslands og
ferðast út en Elísabet hefur farið á
hverju sumri frá árinu 2000 en hún
þjáist af gigt og sólskinið í Ungverja-
landi gerir henni afar gott.
„Ég hef samt aldrei nokkurn tím-
ann fundið fyrir heimþrá þótt það sé
gaman að koma til Ungverjalands.
Maður fékk alveg nóg af þessu og
maður lifir við það að vera áhyggju-
laus og hamingjusamur á Íslandi sem
er ómetanlegt,“ segir Elísabet.
„Maður er stundum spurður af
þeim sem ekki þekkja til hér hvernig
maður geti eiginlega búið svona langt
í burtu en ég svara því og veit að ég
lifi alveg rosalega góðu lífi. Fólkið á
Íslandi kom okkur svo mikið á óvart.
Við bjuggumst alveg við því að það
yrði tekið ágætlega á móti okkur en
aldrei svona vel.“
Þær segja tilhugsunina um að 60 ár
séu liðin frá því þær komu hingað
fyrst ótrúlega.
„Ég held að það hafi hjálpað mikið
að aðlagast að við vorum jákvæð og
litum ekki á það sem hindrun að
þurfa að aðlagast þessum nýju að-
stæðum. Birtan á sumrin vandist og í
skammdeginu finnst mér notalegt að
geta kveikt á kertum. Maturinn vand-
ist fljótt en það má þó segja að afkom-
endur okkar haldi fast í að við eldum
ungverskt kjúklingagúllas, annan í
jólum kemur öll fjölskyldan, 29
manns, og þá er ég með kjúklinga-
gúllas, þau leyfa mér ekki að sleppa
því,“ segir Eva og hlær.
Það sama er uppi á teningnum á
heimili Elísabetar, kjúklingagúllasið
ungverska er í miklu uppáhaldi.
Börnin þeirra tala líka ungversku og
sýna sínum ungversku rótum mikinn
áhuga.
Eva segir að áhyggjuleysi þeirra
og hamingja sem þær hafi uppskorið
við það að flytja til Íslands geri það að
verkum að þær séu báðar einstaklega
rólegar og kippi sér lítið upp við ver-
aldlega hluti, barnabörnin sem brjóta
vasa fá litlar skammir, allt sem séu
dauðir hlutir skipti ekki máli.
„Við finnum okkur alltaf eitthvað
til að hlæja að saman og það kann
maður svo vel að meta að á Íslandi er
enginn að æsa sig upp út af smámun-
um. Við erum rólegar og það skilar
sér í því að við njótum lífsins,“ segir
Elísabet að lokum.
Eva Jóhannsdóttir og Elísabet
Csillag stuttu eftir komuna til
Íslands, komnar með störf
sem hjúkrunarfræðingar.
Morgunblaðið/Ólafur K. Magnússon
200.000 Ungverjar
flúðu heimaland sitt
síðla árs 1956.
AFP
30.10. 2016 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 25
N
ýbýlavegur8.-200
Kópavogur-S:527
1717
-
dom
usnova@
dom
usnova.is
-w
w
w
.dom
usnova.is
Frítt verðmat
Viltu vita hvað þú færð fyrir
fasteignina þína ?
Fasteignasala venjulega fólksins...
Ábyrgðarmaður Domusnova: Haukur Halldórsson, hdl., lgf.