Skagfirðingabók - 01.01.2012, Side 16

SKAGFIRÐINGABÓK
eitt sinn brotnaði öxull í frystivél af-
urðageymslu Sölufélags Austur-Hún-
vetninga á Blönduósi. Svo illa hittist á
að þetta gerðist að hausti í sláturtíð og
því mikil verðmæti í hættu. Þegar í
ljós kom að enginn slíkur fékkst á
landinu var leitað til Jóns. Hann leysti
málið með því að renna nýjan öxul í
rennibekk sínum fótstignum, áskildi
þó að kaupandinn legði sér til tvo
menn sem skipst gætu á við að stíga
rennibekkinn, því verkinu lauk hann í
einum áfanga. Þess ber að geta að saga
þessi hefur ekki fengist staðfest, enda
langt um liðið, meira en sjö áratugir.
Varla mun það ofmælt að frá því að
Jón settist að á Sauðárkróki eftir Akur-
eyrardvölina, hafi um langt árabil fátt
stærri sem smærri vandasamra tækni-
legra verkefna verið leyst án atbeina
hans í bæ sem byggð. Í Sögu Sauðárkróks
er greint frá því að á stríðsárunum,
vorið 1940, er kolaskortur var tekinn
að baga, brugðu nokkrir framámenn á
Króknum á það ráð að kaupa „móelti-
vél“ til hagræðingar við mótekju:
„Vélin fékkst, og kostaði hún 4000
krónur auk steinolíumótors, en hann
útvegaði Jón Nikódemusson og tengd i
við hana.“ Árið 1950 afræður Kristján
Karlsson skólastjóri á Hólum að kaup a
notaða vatnsaflsrafstöð suður í Hvera-
gerði og setja upp á staðnum. Fékk
hann Jón til að fara suður og taka
niður vélarnar og setja svo saman í
stöðvarhúsinu við Kollugerði. Við
þetta verk naut Jón aðstoðar Friðriks
sonar síns sem þá var hjá honum í
námi. Var kært með þeim feðgum og
unnu þeir margt saman. Þá smíðaði
16
Jón í smiðju sinni árið 1980. Ljósm.: Guðbrandur Magnússon.