Skagfirðingabók - 01.01.2012, Page 100

SKAGFIRÐINGABÓK
sér búsetu í eða við dalinn, en hinn er
að örnefnið tengist ferð Skíða um dal­
inn eða atburðum sem komu fyrir
hann þar.
Sé dalur nefndur eftir manni kemur
fyrst upp í hugann að hann hafi búið
þar, eins og nokkur dæmi eru um í
austanverðum Skagafirði. Hjaltadalur,
Kolbeinsdalur, Unadalur og Hrolleifs­
dalur heita allir eftir landnámsmönn­
um sem bjuggu þar. En ef við höldum
okkur við söguþráð Svarfdælu er
fremur ólíklegt að Skíðadalur (í Kol­
beinsdal) hafi verið nefndur svo vegna
búsetu Skíða í eða öllu heldur við dal­
inn, t.d. í Nautaseli, Nauthólum eða í
Bygghólsreit við mynni Skíðadals.
Karl ómáli sagði við Skíða: „Þú skalt
fara útan á einhverju skipi,“ – og: „Far
sem ek kenni þér, ella mun ek gera til
þín ok drepa þik.“ Á frambæ í Kol­
beinsdal hefði Skíði ekki verið örugg­
ur. Hann var flóttamaður.
Ef við skoðum samt þennan búsetu­
möguleika aðeins nánar, þá kom oft
fyr ir eftir mannvíg að menn voru
dæmdir til að flytjast úr héraði eða
gerð var sátt um það. Hrolleifur í
Hroll eifsdal var eftir víg Odds Una­
sonar gerður héraðssekur svo víða sem
vötn féllu til Skagafjarðar, og fór hann
til Ingimundar í Vatnsdal. (Vatnsdæla
saga).5 Þangað er nokkuð langur vegur
úr Hrolleifsdal, tvær til þrjár dagleið­
100
Þverárdalur, leið Skíða á flóttanum? Neðst til vinstri er Jökulhnjúkur og hægra megin við
hann er skarðið milli Skíðadals og Þverárdals. Skarðið er fært hestum „án teljandi
stórvand ræða“.4 Í fjarska sést niður í Skíðadal (upp af Svarfaðardal).
Ljósm.: Oddur Sigurðsson.
5 Vatnsdæla saga. Íslenzk fornrit VIII, Rvík 1939, 55–56. Einar Ól. Sveinsson gaf út.