Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.07.1971, Blaðsíða 8

AÐ DAGSVERKI LOKNU
Rœtt við Eli Magnussen, sem segir m.a.:
„Ég hef alltaf veriö hreyhin af pví að vera hjúkrunarkona.,>
1. janúar 1971 lét Eli Magn-
ussen af störfum sem yfir-
maöur hjúkrunardeildar dönsku
heilbrigðisstj órnarinnar. Þar
með lýkur umfangsmiklu dags-
ve^'ki, því að Eli Magnussen hef-
ur starfað að þessum málum all-
ar götur frá 1. jan. 193í, er hún
réðst til starfa fyrir heilbrigðis-
stjói'nina sem hjúkrunarkona
samtímis því að löggildingarlög-
in tóku gildi.
Eli Magnussen var um þær
mundir nýskipuð forstöðukona
við Ríkisspítalann í Khöfn. Hún
gegndi þessum tveimur störfum
allt til 1. apríl 1955, en þá tók
hún við fullu starfi sem for-
stöðumaður hjúkrunardeildar
heilbrigðisstjómarinnar.
1 tilefni af því, að Eli Magnus-
sen lét af störfum hafði Tid-
skrift for sygeplejersker viðtal
við hana. Viðtalið birtist í 1.
tölubl. 1971. Birtum við það hér,
með leyfi ritstjóra tímaritsins,
Solvejg Torbensen og að ósk
formanns HFl, Maríu Péturs-
dóttur.
— Það er margt, sem fróðlegt
væri að spyrja yður um, Eli
Magnussen, en ég veit að eitt
af því sem mörgum hjúkrunar-
konum leikur hugur á að vita er,
hvaða viðfangsefni lijúkrunar-
deild heilbrigðisstj órnarinnar
fæst við.
— Fyrst vil ég biðja yður að
taka eftir því, að deildin heitir
hjúkrunaráeWá, ekki hjúkrunar-
kvennadeild, þ. e. a. s. við fjöll-
um ekki aðeins um málefni
hjúkrunarkvenna, heldur um
hjúkrunarmálin í heild.
Verkefni deildarinnar eru lið-
ur í starfsemi heilbrigðisstjórn-
arinnar og eru fyrst og fremst
í því fólgin að vera ráðgjafar-
aðili fyrir stjórnvöld bæði ríkis
og sveitarfélaga um öll mál, er
varða sjúkra- og heilsuverndar-
hjúkrun.
Enn fremur hefur heilbrigð-
isstjórnin yfirumsjón með
starfsliði heilbrigðismála og
okkar deild þannig með hjúkr-
unarfólkinu. Loks hafa á liðn-
um árum verið sett ýmis lög,
sem fela heilbrigðisstjórninni
margháttuð stjórnsýsluleg verk-
efni.
Hin fyrstu slíkra laga voru
lögin um heilsuverndarhjúkrun-
arkonur, en samkvæmt þeim
þurfti heilbrigðisstjórnin að
samþykkja þá umdæmaskipt-
ingu, sem lögin gerðu ráð fyrir,
og menntun þeirra heilsuvernd-
arhjúkrunarkvenna, sem ráða
átti.
Þá má nefna heimahjúkrunar-
lögin, þar sem okkur eru einnig
falin ákveðin verkefni, og loks
eru hjúkrunarkvennalögin og
hin konunglega tilskipun, þar
sem okkur er falið að annast
viðurkenningu og eftirlit með
hjúkrunarskólunum. Flestum er
víst kunnugt um, að deildin gef-
ur út löggildingarskilríki hjúkr-
unarkvenna á sama hátt og heil-
brigðisstjórnin að öðru leyti
annast löggildingu lækna.
— Hvaða álirif hefur tilkoma
hinnar nýju félagsmálastjómar
á starfsemina?
— Mér er kunnugt um að
landlæknir hefur þegar stofnað
til náinna samstarfstengsla við
félagsmálastjórnina, enda er það
bæði eðlilegt og nauðsynlegt,
þegar þess er gætt, hve viðfangs-
efni þessara tveggja stjórn-
sýslustofnana fléttast saman á
mörgum sviðum.
— Hafa menn gert sér nokkra
grein fyrir, hvemig samræma
megi framtíðarskipulag mennt-
unar fyrir starfslið félags- og
heilbrigðismála ?
— Að sjálfsögðu hefur þetta
mál verið íhugað, en neinar end-
anlegar ákvarðanir hafa ekki
enn þá verið teknar. Það virð-
ist ekki fráleitt, að félagsmála-
stjórnin hefði sama hátt á og
innanríkisráðuneytið, sem sé að
setja á fót menntunarnefnd. 1
menntunarnefnd innanríkis-
ráðuneytisins eru reyndar þeg-
ar fulltrúar bæði frá félags-
málaráðuneytinu og mennta-
málaráðuneytinu, og væntanlega
væri eðlilegt, að félagsmála-
stjórnin kæmi á fót menntunar-
nefnd, þar sem bæði heilbrigðis-
stjórnin og innanríkisráðuneyt-
ið ættu fulltrúa.
— Hjúkrunarkonur finna nú
á dögum stundum til nokkurs
óöryggis í starfi sínu, m. a. varð-
andi það, hvaða verkefni megi
fela öðrum að annast. Gætuð
þér sagt eitthvað til uppörvun-
ar um þetta efni?
— Eiginlega er það ekki að
undra, þótt hjúkrunarkonurnar
kenni nokkurs vanöryggis, það
gera margir aðrir í þjóðfélag-
42 TÍMARIT HJÚKRUNARFÉLAGS ÍSLANDS