Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.10.1975, Qupperneq 67

Eftir 15 ára þjónustualdur lengist tíminn á
sama hátt í 180 daga og 360. Starfsmaður sem
verið hefur í þjónustu ríkisins í 20 ár eða leng-
ur á rétt til fullra launa í 360 veikindadaga á
12 mánuðum en þá fellur launagreiðsla niður.
Starfsmenn ríkisins er verið hafa skemur en
6 mánuði í starfi eiga rétt til fullra launa í 30
daga og hálfra launa í 30 daga.
Til fullra launa teljast, auk fastra mánaðar-
launa samkvæmt kjarasamningi, greiðsla fyrir
yfirvinnu, vakta-, gæsluvakta- og þægindaálag,
greiðslur fyrir eyður í vinnutíma og fyrir leið-
réttingu verkefna, enda hafi vinnuframlag eða
vinnutími verið ákveðið með stundaski'á til heils
skólaárs eða skólaannar eða reglubundinni varð-
skrá. Ákvæði þessarar málsgreinar taka einnig
til annarrar reglubundinnar yfirvinnu sem stað-
ið hefur í 12 almanaksmánuði eða lengur eða er
ætlað að standa a. m. k. svo lengi.
Þegar starfsmaður hefur verið fjarverandi
vegna veikinda samfellt lengur en svarar til 1
viku vinnuskyldu hans skal hann auk launa,
sem greidd verða samkvæmt 1.—3. mgr., fá
greidda yfirvinnu, þannig, að fyrir hverja
klukkustund í dagvinnu- eða vinnuskyldu veik-
indatímans skal greiða 1/1000 þeirra yfirvinnu-
stunda sem hann fékk greiddar síðasta 6 mán-
aða uppgjörstímabil yfirvinnu eða síðustu 6
heilu almanaksmánuðina. Ef föst yfirvinna er
ekki merkt á varðskrá skal gert ráð fyrir að
þær dagvinnu- eða vinnuskyldustundir sem leiða
til greiðslu yfirvinnu samkvæmt þessari máls-
grein séu sama hlutfall veikindafjarvistanna
eins og varðskrárinnar. Kennari skal í stað reglu
þessarar fá greidda yfirvinnu fyrir hvern
kennsludag hans á stundaskrá. Yfirvinnustunda-
fjöldinn skal ákveðinn með því að finna viku-
legt meðaltal yfirvinnu kennarans síðustu 6
heilu kennslumánuðina áður en veikindafjar-
vistin hófst og deila í meðaltalið með vikuleg-
um kennsludagafjölda samkvæmt stundaskrá
hans. Ekki skal greitt samkvæmt þessari máls-
grein fyrir þá daga sem kennsla fellur niður í
skóla vegna almennra eða sérstakra frídaga.
Ef starfsmaður er fjarverandi á 6 mánaða tíma-
bilinu vegna orlofs skal telja að hann hafi sama
meðaltal yfirvinnu orlofsdagana og hinn hluta
tímabilsins. Sama gildir um kennara að því er
tekur til almennra eða sérstakra frídaga skóla.
Við útreikning yfirvinnustunda samkvæmt þess-
ari málsgrein skal ekki telja með þær yfir-
vinnustundir, sem greiddar hafa verið skv. 3.
mgr.
Verði starfsmaður óvinnufær af völdum slyss
á vinnustað eða á leið til og frá vinnu greiðast
laun skv. 1.—4. mgr. frá upphafi fjarvistanna.
Þegar mánaðarlaunagreiðslur samkvæmt 1.
eða 2. mgr. skerðast eða falla niður þá skulu á
sama hátt skerðast eða falla niður greiðslur skv.
3., 4. og 5. mgr.
7. gr. — Nú hefur starfsmaður verið tvisvar
sinnum frá störfum vegna veikinda með full-
um launum þá dagatölu er hann skv. 6 gr. nýtur
óskertra launa og skerðast þá um helming næstu
4 ár hlunnindi þau er hann á samkvæmt ákvæð-
um 6. gr. um greiðslur í veikindaforföllum.
8. gr. — Starfsmaður, sem verið hefur veik-
ur í einn mánuð eða lengur, má ekki hefja starf
að nýju nema læknir votti að heilsa hans leyfi.
Krefjast má vottorðs trúnaðarlæknis hlutað-
eigandi stofnunar.
9. gr. — Ef starfsmaður í þjónustu ríkisins
er frá starfi vegna veikinda svo mánuðum skipt-
ir á hverju ári um 5 ára tímabil og ekki er ský-
laust vottað samkvæmt ákvæðum 8. gr. að hann
hafi fengið heilsubót, sem ætla megi varanlega,
má veita starfsmanni lausn frá störfum vegna
heilsubrests. Skal það að jafnaði gert nema al-
veg sérstakar ástæður séu fyrir hendi, svo sem
að fært sé að beita heimild 2. mgr. 25. gr. laga
um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins,
til að leyfa starfsmanni að vinna % starfstíma
gegn samsvarandi launafrádrætti.
Með sama hætti er rétt að veita manni lausn
frá starfi vegna heilsubrests ef hann hefur verið
frá vinnu vegna veikinda tvöfaldan þann tíma
er hann átti rétt til að halda launum í fjarveru
sinni skv. 1. mgr. 6. gr. Þetta gildir þó eigi ef
læknir vottar að líkur séu til fulls bata á næsta
misseri enda sé starfsmanni þá veitt lausn að
liðnu því misseri ef hann er þá enn óvinnufær.
Ekki skulu framangreindar reglur um veik-
indaforföll vera því til fyrirstöðu að starfs-
manni verði veitt lausn frá störfum vegna van-
heilsu ef hann æskir þess, ef hann er samkvæmt
læknisvottorði orðinn varanlega ófær um að
gegna starfi vegna vanheilsu. Fer þá um greiðslu
launa samkvæmt 1. mgr. 21. gr. laga um rétt-
indi og skyldur starfsmanna ríkisins.
10. gr. — Halda skal skrá yfir veikindadaga
opinberra starfsmanna við hverja stofnun. Ef
starfsmaður flyst milli starfa skal leggja sam-
an veikindadaga hans í báðum störfum, eftir
því sem við á.
11. gr. — Vegna barnsburðar skal kona eiga
rétt á að vera fjarverandi með fullum launum
í samtals 90 daga og skal um uppgjör fyrir yfir-
vinnu farið eftir ákvæðum 6. gr. Séu lengri frá-
tafir nauðsynlegar að dómi lækna skal meta þær
eftir ákvæðum um veikindadaga, sbr. 6. gr.
12. gr. — Reglugerð þessi, sem sett er sam-
kvæmt lögum nr. 38 14. apríl 1954, um réttindi
TÍMARIT HJÚKRUNARFÉLAGS ÍSLANDS 91