Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.10.1975, Blaðsíða 70

Hjúkrunarkona
í Kirunahéraði
Framh. af bls. 47.
Mikill hluti vinnutímans fer
nú í elli- og heimahjúkrun. Ég
hef nána og góða samvinnu við
hinar ýmsu stofnanir svo sem.
félagsmálaskrifstofuna, heim-
ilisaðstoðina, forstöðumann
barnaheimilanna o. fl.
Algengustu sjúkdóm.stilfellin
eru hjarta- og blóðrásarsjúk-
dómar. Mikið er um fótbrot
vegna skíðaslysa í fjöllunum. Öll
fjallahótelin hafa eigin lækni
sem veitir skyndihjálp en síð-
an er sjúklingurinn fluttur á
sjúkrahúsið í Kiruna með
sjúkravagni á teinum eða í svo-
kölluðum vélvagni eða með
þyrlu.
Með vélvagni tekur flutning-
urinn um það bil 50—60 mín-
útur en vegalengdin er um 90
km t. d. á milli Abisko og Kir-
una, en þá verða allar málmlest-
irnar að stöðva til að hleypa
vagninum framhjá.
Þyrla er í Gállevara og er
rekin af Lapplandsflugi. Einnig
er ein þyrla til vara í Kiruna.
Einn vinnufliigur.
Þannig getur einn af vinnu-
dögunum mínum orðið: Kl. 7.10
að morgni fer ég í bílnum til
j árnbrautarstöðvarinnar með
vel útbúna tösku. Ég fer með
lestinni til Abisko-eyjar en þar
ætla ég að skoða skólabörn og
fara í sjúkraheimsóknir.
f lestinni nota nokkrir tæki-
færið og spyrja um eitt og ann-
að og ég lít á mann sem heldur
að hann hafi botnlangabólgu.
Lestin kemur á ákvörðunar-
stað á réttum tíma. Á leiðinni
í skólann mæti ég nokkrum
mæðrum sem vilja að ég líti sér-
staklega á börnin þeirra. Ég lofa
því.
Ég byrja á að skoða skóla-
börnin og þau börn sem ég þarf
að fylgjast með, vigta og mæli
hæð, athuga sjón (nokkur eru
tileygð), athuga tennur (flest
hafa góðar tennur), lít eftir
beinabyggingu ogfótum (nokkr-
ir hafa flatfót), skrifa lyfseðil
handa þeim sem eru með vörtur
á fótum eða höndum og athuga
eyrnamerg í eyrum. Aðstoðar-
maðurinn frá heyrnmælinga-
stöðinni kemur seinna í haust.
Hjá fölum börnum tek ég
blóðsýni og rannsaka eggjahvítu
og sykur í þvagi hj á öllum börn-
unum. Börnin eru hreinskiliii
og svara fúslega.
Síðan bóluset ég þau börn sem
röðin er komin að, tala við lækn-
ana ef einhver vandamál eru í
sambandi við börnin og við mat-
ráðskonuna í barnamatsalnum.
1 dag eru engin stór vandamál.
Börnin fara í læknisskoðun
seinna í haust.
Eftir að hafa skoðað skóla-
börnin skoða ég börnin í for
skólanum. Síðan vilja nokkrir
íbúanna tala við mig því það
fréttist fljótt að ég sé á staðn-
um.
Þorskurinn í barnamatsalnum
er Ijúffengur. Eftir matinn fer
ég í vitjanir í bænum. Fyrst fer
ég í ungbarnavitjanir og gef
tíma hjá barnalækninum en fer
síðan til verðandi mæðra og að
lokum í sjúkravitjanir. Þá hef
ég samband við héraðslækninn
vegna penslíns sem nokkur börn
þurfa að fá við eyrna- og háls-
bólgu og gef þeim tíma hjá
lækninum eftir 2 vikur.
Kl. 15.15 fer áætlunarbíllinn
til Kiruna. Eftir nokkra km
slitnar viftureimin og farþeg-
unum er vísað út. Búast má við
að hjálp berist eftir hálftíma.
Garnirnar gaula þrátt fyrir
þorskinn. Ég ætla að flýta mér
heim. Ef ég er óheppin bíður
mín meiri vinna í Kiruna.
Ég bíð eftir námuverkamönn-
unum og vonast eftir að fá að
sitja í með þeim í málmvagnin-
um. Ferðin gengur vel.
Frá brautarstöðinni í Kiruna
geng ég að bílnum og er komin
í móttökuna kl. 18,00. Þar tek
ég bóluefnið úr töskunni. Skrif-
borðið er autt og engin skhaboð.
Sem sagt vinnudeginum er lokið.
Skriffinnsku, símtöl við ýmsa
lækna og augndeildina og sím-
töl við foreldra barnanna læt ég
bíða til morguns.
Ég ek heim til fjölskyldunnar.
Þennan dag vann ég í sex tíma
og ferðaðist 180 km, sem tók
5 tíma. □
Sykursýki
í börnum
og unglingum
Frwmh. af bls. 64.
drykkja. Nokkuð snemma eru
hafnar umræður um mikilvægi
þess að komast hjá ótímabærri
og óvæntri þungun. Slíkt leiðir
ekki aðeins til hinna venjulegu,
félagslegu erfiðleika, sem ung-
ar mæður þurfa að horfast í
augu við, heldur er þetta hreinn
aukakvilli er raskar jafnvægi
því og meðferðarmynstri sem
sykursýkissj úklingurinn hef ur
þegar aðlagast. Þó má ekki
gleyma því mikilvæga atriði að
sýna stúlkunni fram á, að þeg-
ar hún nær fullorðinsaldri geti
hún vel eignast heilbrigð börn,
ef hægt er að fylgjast nákvæm-
lega með sjúkdómi hennar allan
meðgöngutímann.
í stuttu máli er reynt að veita
þessum börnum og unglingum
sem þjást af sykursýki eins gott
lækniseftirlit og meðferð og
mögulegt er, jafnframt því sem
fylgst er með félagslegri aðlög-
un þeirra. Það á ekki að vera
hægt að kenna sykursýkinni
einni sér um lakan árangur í
skóla eða léleg afköst á vinnu-
stað. □
94 TÍMARIT HJÚKRUNARFÉLAGS ÍSLANDS