Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.06.1985, Síða 6

Viðtal við skurðhjúkrunarfræðmga á Landspítala
Að mati hins starfandi hjúkrunar-
fræðings er aðalástæðan fyrir hjúkr-
unarfræðingaskortinum sú, að laun
eru of lág, vinnuálag mikið og
vinnuaðstaða léleg.
Aftur á móti eru ástæðurnar fyrir
skorti á skurðhjúkrunarfræðingum
þær að:
Nám er ekki í boði nema á fárra ára
fresti. Þegar það er í boði þá er það
illa skipulagt.
Skortur er á hvatningu til náms.
Breyting á stöðu hjúkrunarfræðings
að loknu námi er það lítill, bæði
launalega og stöðulega, að í því
felst engin hvatning til frekara
náms.
Aukið atvinnuöryggi skapast í raun
ekki, því eftirspurn eftir hjúkrunar-
fræðingum er alltaf meiri en fram-
boð.
Hið eina raunhæfa til bóta á þess-
um skorti er, að nám sé reglubund-
ið fyrir hendi, til dæmis annað hvert
ár, vel skipulagt og að endurskoðuð
námsskrá liggi ætíð frammi.
Námstími hjúkrunarnema á skurð-
stofu er of stuttur til að tengsl geti
myndast, aðeins 3 dagar. For-
smekkurinn er ótti við framandi
umhverfi, vinnuhætti og umgengn-
isvenjur. Mynd sú er hjúkrunar-
nemi hefur af skurðhjúkrunarfræð-
ingi við starf, er mynd af handlang-
ara. Möguleikarnir á því að skurð-
hj úkrunarfræðingar framtíðarinnar
komi úr röðum þessara nema eru
sáralitlir. Enginn veit hvenær há-
skólahjúkrunarfræðingar leggja leið
sína til vinnu á skurðstofu, enda
þekkja þær ekkert til vinnubragða
þar!
Mannekla á skurðstofu gerir það að
verkum að æskileg tengsl, milli
sjúklings á deild og þess hjúkrunar-
fræðings er vera á við aðgerð hans,
skapast ekki, hvorki fyrir né eftir
Skurðhjúkrunarfrœðingur við störfsín.
aðgerð. Það er mjög æskilegt að
hægt verði að koma þessu á, en
meðan mannfæð er, þá er þetta úti-
lokað.
Samstarf á skurðstofu er yfirleitt
mjög gott, enda verður það að vera,
við svo nána samvinnu. Er það
mesta furða hve vel gengur, þrátt
fyrir mikið vinnuálag og lélega
vinnuaðstöðu, enda eru skurðstof-
urnar komnar til ára sinna og gagn-
gerra endurbóta á þeim þörf.
Á.S., S.S.
4 HJÚKRUN > -2»4) - 61. árgangur