Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.04.1998, Page 34

ein heild. Við erum þjónustuaðili og eigum að veita góða
þjónustu og virka sem öryggisnet fyrir íbúana. Þá þýðir
ekki að vera að naga yfir því hver þurrkar gifsblettinn af
gólfinu. Stundum þurrkar hjúkrunarkonan hann og stund-
um læknirinn."
Betri yfirsýn i heilsugæslu
Halla telur að það sé bara vísir að heilsugæslu í Reykjavík.
Ástæðan sé meðal annars sú að heilsugæslan hafi ekki
verið byggð upp á Reykjavíkursvæðinu eins og á
landsbyggðinni. En hvernig er heilsugæslunni þá háttað á
Egilsstöðum? „Stöðugildi hjúkrunarfræðinga á heilsugæsl-
unni eru tvö og hálft, á sjúkrahúsinu eru átta stöðugildi
skráð en fimm eru setin eins og er. Starf hjúkrunar-
fræðinganna á sjúkrahúsinu hefur breyst mikið vegna upp-
byggingar í heilsugæslunni. Áður voru rúmin 30 á sjúkra-
húsinu nánast öll upptekin. Síðan var opnað sambýli fyrir
aldraða og þá losnuðu nokkur rúm.“
Halla segir það kostinn við að stjórna bæði á heilsugæsl-
unni og sjúkrahúsinu að það sé auðveldara að skipuleggja
heildarþjónustuna. „Þetta sá ég fyrst eftir að ég kom hingað
og við byrjuðum að byggja upp heimahjúkrunina. Við það
fækkaði ótímabærum innlögnum og fleiri pláss losnuðu fyrir
veikari sjúklinga eða þá sem voru í endurhæfingu."
Þetta gerði það að verkum að nú eru auð pláss á sjúkra-
húsinu, sem þekktist vart á Egilsstöðum. „Sumir verða nátt-
úrlega órólegir yfir því, en mér finnst þetta fullkomlega eðli-
legt. Ef byggt er upp á einum stað minnkar þörfin á öðrum.
En Egilsstaðir er svo lítill staður að sveiflurnar geta verið
miklar. Á næsta ári gæti verið stútfullt hjá okkur."
Förum eigin leiðir
Höllu líkar vel að vinna bæði við stjórnun og klíník, hins
vegar segist hún hafa tilhneigingu til að láta stjórnunina
sitja á hakanunp. Henni finnst þó mikilvægt að geta nýtt
sér reynsluna af hvorutveggja. „Við gerum hlutina hér á
Egilsstöðum ekki alltaf eins og yfirvaldið fyrir sunnan hefur
boðað, því að við vitum að það eru ekki allar aðstæður
eins. Við förum eigin leiðir að vissu leyti og reynum að
bæta þjónustuna."
Það hefur marga kosti að vinna í heilsugæslu finnst
Höllu. „Við getum hrundið af stað átaki eins og í slysavörn-
um og síðan fylgst með því hvort það er mælanlegur
árangur því allt hér er tölvuskráð. Núna erum við að skoða
hvers eðlis heimaslysin eru? Eru þetta bara skrámur sem
fólk heldur að það ráði ekki við? Er allur þessi fjöldi skráðra
heimaslysa bara óöryggi foreldra?"
Vill leggja stofnanir niður!
Halla segir að það sé samstarf á milli heilsugæslunnar og
Svæðisskrifstofu um málefni fatlaðra. „Við höfum tekið að
okkur að gera eitthvað sem þeim er ætlað og öfugt. Við
leggjum mikið upp úr góðu samstarfi og höldum samráðs-
114
Halla Eiríksdóttir.
fundi. Það er verið að reyna að byggja upp þjónustu þannig
að fólk geti búið hérna þó eitthvað ami að. Stefna Svæðis-
skrifstofunnar er að flytja fólk af stofnunum út í samfélagið. í
þeim skilningi er ég alltaf að vinna gegn stofnunum ég vil
bara leggja þær niður!!“
„Ég er búin að éta ofan í mig allar þær kenningar sem ég
hjakkaði í þegar ég vann á barnadeild: Börn eiga hvergi að
vistast nema á sérhæfðum stofnunum þar sem þörfum þeirra
er sinnt... Ég kunni þetta utanað,“ segir hún. En þegar hún fór
úr þröngu samfélagi stórs sjúkrahúss og yfir í lítið mann-
eskjulegt samfélag setti hún hagsmuni fjölskyldunnar ofar
faglegum þörfum sínum. Það þjóni betur hagsmunum barns
að vera heima hjá sér heldur en að fara til Reykjavíkur af því
að þar er sjúkrahús. „Þetta er eitt af því sem við höfum lært af
þeim viðhorfum sem höfð eru að leiðarljósi á Svæðisskrif-
stofunni."
Þannig sér Halla framtíð heilbrigðisþjónustunnar. Úti á
landi verði bráðatilfellum sinnt, minniháttar lyfjafræðilegum
málum, endurhæfingu og öldruðum. Það verði ekki gert
meira á minni stöðum eins og Egilsstöðum þar sem þjón-
ustan er borin uppi af heilsugæslulæknum. „Þetta er mín
skoðun og alls ekki allir sammála henni.“
Engin deild á bak við mig
„Það sem ég rak mig á í heilsugæslunni er hvað maður er
berskjaldaður. Ég hef ekki heila deild á bak við mig eins og
hjúkrunarfræðingar á stórum deildum hafa. Ég hef líka rek-
ið mig á að sumir hjúkrunarfræðingar geta ekki unnið við
svona aðstæður. Þær ’þola ekki að vera einar. Ég hélt að
það væri áhugavert fyrir hjúkrunarfræðingana að fara á
milli heilsugæslunnar og sjúkradeildar en þær vildu það ekki.
Þær kusu stöðugleikann sem fylgir því að vera á ákveðinni
deild.“
Á heilsugæslunni segir hún að hjúkrunarfræðingurinn
geti ekki tekið vaktina eftir fastri rútínu. Það þarf að sinna
bráðatilfellum sem koma á stöðina. Jafnvel fyrir hjúkrunar-
Tímarit Hjúkrunarfræðinga • 2. tbl. 74. árg. 1998