Dagblaðið Vísir - DV - 21.04.2016, Blaðsíða 38

30 Menning Helgarblað 21.–25. apríl 2016
S
ögusvið Auglýsingar ársins
er gömul auglýsingastofa.
Blómatími hennar er löngu
liðinn, viðskiptavinir horfn­
ir og eigandinn (Theodór
Júlíus son) kominn langt yfir hinn
banvæna sextugsaldur í bransan­
um. Hann þráir ekkert heitar en að
framleiða á ný „auglýsingu ársins“
en er fastur í gömlum veruleika og
treystir á vonlaust starfsfólk. Það er
ekki að sjá að hann leggi sig fram á
nokkurn hátt nema þá helst með því
að klæðast skyrtu í sama laxableika
lit og legubekkurinn á stofunni. Þar
er vitan lega allt hannað í hólf og gólf
með það að markmiði að selja við­
skiptavinum þá hugmynd að þar
starfi einungis guðdómlegar verur
og að auglýsingastofan sé margfalt
merkilegra fyrirtæki en það sem
komið er til að kaupa þjónustuna
þess.
Þá birtist óvæntur viðskiptavinur
(Hjörtur Jóhann) sem óskar eftir
„auglýsingu ársins“ fyrir hönd um­
bjóðanda síns. Verkefnið minnir ef
til vill svolítið á ímyndarauglýsingar
bankanna fyrir hrun, engin tak­
mörk eru sett á mögulegan kostnað
og varan aukaatriði sem ekki tekur
að minnast á. Starfsfólk auglýsinga­
stofunnar tekst á flug með allri þeirri
frekju, dyntum og yfirgangi sem
nauðsynlegur er til þess að eigna sér
stærstan hlut í dýrð verðandi sköp­
unarverks. Hópurinn samanstendur
af gamalli leikkonu, (Ólafíu Hrönn)
sem álítur sig hæfa í öll lykilhlutverk,
listrænum hugmyndasmið (Kristínu
Þóru) sem telur hæfileikum sínum
sóað í auglýsingabransanum, með­
virkum og gagnrýnislausum leik­
stjóra (Birni Thors) með afar tak­
markaða stjórnunarhæfileika og
dóttur eigandans (Elmu Stefaníu)
sem enginn ber virðingu fyrir enda
fædd með graut í stað kynfæra.
Virðist ekkert heilagt
Tyrfingur Tyrfingsson beitir súr­
realískri hnyttni af miklu listfengi
og tekst síendurtekið að vekja upp
óbeislaðan hlátur hjá áhorfendum
sem skella upp úr áður en pólitískri
og siðfræðilegri ritskoðun er við
komið. Þannig tekst honum einstak­
lega vel að láta áhorfendur upplifa
grimmd og frekju mannskepnunn­
ar sem ekki er síður að finna inn­
an skapandi greina en hvar annars
staðar. Hann gagnrýnir hégómleika
listamanna, græðgi einstaklinga,
æskudýrkun auglýsingabransans,
söluvæðingu náttúruperla og hjarð­
hegðun þjóðarinnar svo fátt eitt sé
nefnt og virðist ekkert heilagt. En
verkið er of langt og höfundur fellur í
þá gryfju að treysta ekki áhorfendum
til að draga sínar eigin ályktanir. Fátt
kemur á óvart eftir hlé og biðin eftir
leikslokum verður allt of löng.
Leikararnir sýndu allir góð tilþrif,
eftirminnilegust var þó túlkun Björns
Thors með allar sínar fjarstæðu­
kenndu frásagnir og slagsmál Hjartar
Jóhanns við sjálfan sig, furðulegt
sjónarspil og vel útfært. Vinna hefði
mátt betur með tengsl Ólafíu Hrannar
og Kristínar Þóru við Elmu Stefaníu
en þær Ólafía og Kristín fóru létt með
að skapa verulega óþægilegar stundir
fyrir áhorfendur með sínu óhugnan­
lega sambandi. Theódór Júlíusson
var ágætur í hlutverki sínu sem eig­
andi auglýsingastofunnar en lék sig
nánast of gamlan. Það vantaði þessa
tilhneigingu manna í hans stöðu að
þykjast alltaf vera mun yngri en þeir
raunverulega eru. Elma Stefanía fór
með lykilhlutverk sýningarinnar,
dóttur eiganda auglýsingastofunnar
sem allir horfa fram hjá. Hún skilaði
hlutverki sínu vel og óx öryggið eftir
því sem leið á sýninguna.
Loftfimleikar og agnúar
Ást íslenskra leikstjóra á loftfimleik­
um hefur verið áberandi að undan­
förnu en er nú orðin svolítið þreyt­
andi. Í þetta sinn var ef til vill verið að
hæðast að þessari tískubylgju en það
mistókst eiginlega. Ég hef efasemdir
um að leikhúsupplifun þeirra áhorf­
enda sem lentu undir loka atriði sýn­
ingarinnar hafi verið þægileg eða
bætt einhverju við sem ekki mátti
sleppa og endurtekning á daðri við
fall leikara úr turni á sviðinu gerði
lítið fyrir sýninguna. Nær hefði ver­
ið að matreiða betur öll þau gullkorn
sem Tyrfingur fól í texta sínum og ég
óttast að hafi ekki öll komist til skila.
Leikstjórinn, Bergur Þór Ingólfs­
son, hefði gert sýningunni gagn
með því að stytta verkið í samstarfi
við höfund í stað þess að týna áttum
eftir hlé. En þrátt fyrir agnúa er þetta
eitt framsæknasta og áhugaverðasta
samtímaverk sem fært hefur verið
á fjalir leikhúsanna á líðandi vetri,
sýning sem ástríðufullt leikhús­
áhugafólk og auðvitað allir úr aug­
lýsingabransanum ættu alls ekki að
láta fram hjá sér fara. n
Markaðssetning
manngæskunnar
– og vonskan sem knýr okkur áfram
Bryndís Loftsdóttir
ritstjorn@dv.is
Leikhús
Auglýsing ársins
Höfundur: Tyrfingur Tyrfingsson
Leikstjórn: Bergur Þór Ingólfsson
Leikarar: Ólafía Hrönn Jónsdóttir, Kristín
Þóra Haraldsdóttir, Elma Stefanía
Ágústsdóttir, Theodór Júlíusson, Hjörtur
Jóhann Jónsson og Björn Thors
Leikmynd og búningar: Eva Signý Berger
Lýsing: Björn Bergsteinn Guðmundsson
Sýnt í Borgarleikhúsinu
„Tyrfingi tekst
síendurtekið að
vekja upp óbeislaðan
hlátur hjá áhorfendum
sem skella upp úr áður en
pólitískri og siðfræðilegri
ritskoðun er við komið.
Inspired by Iceland Í verkinu Auglýsing ársins skoðar Tyrfingur Tyrfingsson söluvæðingu
náttúruperla, æskudýrkun auglýsingabransans og hjarðhegðun þjóðarinnar svo fátt eitt sé
nefnt. Mynd GRIMUR BJARnASOn
Hégómi leikarans Ólafía Hrönn fer með
hlutverk gamallar leikkonu sem álítur sig
hæfa í öll lykilhlutverk.
1 JárnblóðLiza Marklund
2 VonarstjarnaNora Roberts
3 Kryddjurtarækt fyrir byrjendur Auður
Rafnsdóttir
4 Hælið Sankta PsykoJohan Theorin
5 Saga tónlistarinnarÁrni Heimir Ingólfsson
6 VinkonurRagna Sigurðardóttir
7 Smámyndasmiður-inn Jessie Burton
8 Taktu til í lífi þínuMarie Kondo
9 Aðeins ein nóttSimona Ahrnstedt
10 MömmubitarAníta Briem/Sólveig Eiríks­
dóttir
Metsölulisti
Eymundsson
13.–19. apríl 2016
Liza Marklund
5 5 2 - 6 0 6 05 5 2 - 6 0 6 0
Ugly. is - smiðjUvegi 2 og l angarima 21