Víkurfréttir - 13.12.2017, Blaðsíða 44

44 MANNLÍF Á SUÐURNESJUM f immtudagur 13. desember 2017 // 49. tbl. // 38. árg.
Hvað ertu að gera úti og hvað ertu
að læra?
„Ég er í skiptinámi frá HÍ. Er að klára
síðustu tvö fögin í viðskiptafræði og
svo er ég að byrja í master í endur-
skoðun samhliða því. Er í skóla sem
heitir KU Leuven.“
Af hverju ákvaðstu að flytja til Belgíu?
„Ég fékk tölvupóst frá skólanum um
að umsóknafrestur um skiptinám á
haustönn væri að renna út og ég ákvað
á síðasta deginum að slá til og sækja
um. Mér var bent á að þetta væri eftir-
sóknarverður skóli af deildinni minni.
Ég hélt reyndar fyrst að þessi skóli
væri í Þýskalandi, en komst síðan að
því, eftir að ég sótti um, að hann væri
í raun í Belgíu.“
Hvað ætlarðu að vera lengi í Belgíu?
„Ég er núna búin að vera í næstum
þrjá mánuði og verð eitt ár, til að byrja
með. Er ekki viss hvort eða hvenær
ég kem heim aftur.“
Hefurðu kynnst mörgu nýju fólki?
„Ég er búin að kynnast fullt af nýju
fólki, við erum ellefu Íslendingar
hérna í þessum hundrað þúsund
manna bæ sem ég þekkti ekkert áður
en ég kom út. Við erum öll orðin mjög
náin og það er mjög gott að hafa það
öryggisnet hérna, sérstaklega þegar
maður fer aleinn út. Síðan bý ég á hæð
sem ég deili eldhúsi með fimmtán
öðrum. Það búa krakkar frá Belgíu,
Ítalíu, Spáni og Hollandi á hæðinni
þannig þetta er eiginlega frekar mikið
fjölmenningarhús.“
Er mikill munur á Belgíu og Íslandi?
„Já, ég myndi segja að það væri mun
meiri munur en ég hefði nokkurn
tímann gert mér í hugarlund. Belgía
er mun „hefðbundnari” en Ísland.
Belgarnir flytja ungir að heiman í
skóla og fara allar helgar heim til
foreldra sinna þar sem þeir fá mat
fyrir vikuna og þvotturinn þeirra er
þveginn. Það kom mér líka á óvart
hvað kynjahlutverkin eru öðruvísi
hér en á Íslandi. Konan hugsar um
börnin og maðurinn er fyrirvinnan,
eða það er svona tilfinningin sem ég
hef fengið af því að tala við Belga.
Þeir snýta sér líka rosa mikið og á
almannafæri, hér telst það ósiður að
sjúga upp í nefið en mér er að reynast
erfitt að fylgja þessum siðum. Maður
sér líka hermenn með byssur á röltinu
um miðborgina. Mér fannst það fyrst
sjúklega óþægilegt en er eiginlega
farið að finnast það smá þægilegt
núna.“
Hvað er það skrýtnasta sem þú hefur
lent í úti?
„Það skrýtnasta sem ég hef upplifað
er sennilega að fá 58 evru sekt fyrir
að vera ekki með ljós á hjólinu mínu,
Íslendingurinn í mér ranghvolfdi
augunum langt upp í hnakka þegar
löggan stoppaði mig fyrir það. En á
sama tíma er engin krafa um að vera
með hjálm á hjólinu. En þetta er samt
alveg skiljanleg regla svona þegar
maður spáir í því. Svo finnst mér líka
ótrúlega skrýtið og sorglegt þegar
fólk er að betla með börn í fanginu,
hefði aldrei getað ímyndað mér að
slíkt viðgengist í vestrænu landi.“
En það skemmtilegasta?
„Mér finnst sennilega skemmtilegasta
menningin að fara og hitta vini mína
á virkum dögum niðri í bæ. Belgar
eru þekktir fyrir bjór og standa alveg
undir nafni þar. Hittumst oft í viku
í einn, tvo bjóra og það er alltaf eitt-
hvað við að vera. Það er ódýrara að
kaupa sér bjór en vatn hérna. Svo er
líka geggjað að vera svona nálægt
öðrum löndum. Mamma vinnur í
Hollandi eina viku í mánuði og ég
hef farið tvisvar að hitta hana þar.
Svo skelltum við okkur krakkarnir
til Parísar sem er bara fjóra tíma í
burtu.“
Mælirðu með því fyrir ungt fólk að
flytja út?
„Ég myndi klárlega mæla með því
að allir flyttu út á einhverjum tíma-
punkti. Það er svo þroskandi að fara
út fyrir þægindarammann sinn og
sjá hlutina frá öðru sjónarhorni. Þó
maður hafi ferðast mikið er það allt
annað að flytja út og kynnast annarri
menningu.“
Hvers saknarðu við Ísland?
„Ég sakna helst fjölskyldunnar og
barnanna í lífi mínu. Það er svo
skrýtið að umgangast engin börn í
daglegu lífi. Geta ekki kíkt í
heimsókn til afa og í raun að
hafa ekki stuðningsnetið sitt
nálægt.“
Hvernig er að búa ein í öðru
landi?
„Mér finnst það ótrúlega
gaman, þetta er klárlega besta
skyndiákvörðun sem ég hef
tekið.“ Laufey Ebba og Sólrún, íslensk stelpa sem býr í Leu
ven.
Laufey með systur sinni, Emmu Lovísu, og systursyni sínum, Tómasi.
Tómas, litli frændi Laufeyjar,
í heimsókn.
Laufey Ebba við Notre Dame í París.
Mæðgurnar í Amsterdam.
Laufey Ebba sótti um nám á síðustu stundu sem hún segir bestu skyndiákvörðun lífs síns
Ætlaði til
Þýskalands
en endaði
í Belgíu
Laufey Ebba Eðvarðsdóttir býr í sannkölluðu fjölmenningar-
húsi í Belgíu, en á milli þess sem hún stúderar viðskipta-
fræði sötrar hún bjór með nýjum vinum sínum í borginni.
Hún hefur nú verið búsett í Belgíu í þrjá mánuði og segist
ekki vita hvenær og hvort hún flytji aftur heim til Íslands.
Að flytja í annað land og kynnast annarri menningu segir
hún bestu skyndiákvörðun sem hún hefur tekið og mælir
með því að allir prófi það einhvern tímann á lífsleiðinni.
Ég myndi klárlega mæla
með því að allir flyttu út
á einhverjum tímapunkti.
Það er svo þroskandi að
fara út fyrir þægindaram-
mann sinn og sjá hlutina
frá öðru sjónarhorni.
Belgar eru þekktir fyrir
bjór og standa alveg undir
nafni þar. Hittumst oft í
viku í einn, tvo bjóra og
það er alltaf eitthvað við
að vera. Það er ódýrara
að kaupa sér bjór en vatn
hérna.
Sólborg Guðbrandsdóttir
solborg@vf.is
VIÐTAL