Morgunblaðið - 07.12.2017, Qupperneq 24

fóru yfir götuna. Í dag gerir hún sér
grein fyrir því að hún hefði ekkert
getað gert. Samviskubitið er enn til
staðar en Vera segir það hafa
minnkað með tímanum og með því
að ræða það opinskátt. Þóranna var
með samviskubit yfir því að hafa
ekki reynt að stoppa son sinn í því að
keyra systkinin á flugvöllinn. Hún er
komin yfir það núna. Það sama má
segja um Oddnýju, sem dvaldi ekki
lengi í þeirri hugsun að hún hefði ef-
laust getað farið fyrr með drenginn
til læknis.
Við gerð bókarinnar gafst mæðr-
unum tækifæri til þess að ræða um
líðan barna og maka í kringum and-
látin og árin á eftir. Einnig líðan hjá
öfum og ömmum, systkinum, vinum
og annarra í samfélaginu.
„Ég hélt að við hefðum rætt opið
um það sem gerðist þegar Árni
Garðar dó. Það kom mér því á óvart
þegar dóttir mín Perla, sem fæddist
einu og hálfu ári eftir að Árni Garðar
minn dó, sagði mér að hún hefði upp-
lifað sig utanveltu þegar rætt var um
slysið og vissi ekki að hverju hún
mætti spyrja,“ segir Vera.
Allar eru þær sammála um að þær
hafi gert sitt besta til þess að vernda
börnin en á köflum hafi það að lifa af
daginn verið full vinna.
Þær eru sammála um að það hafi
reynst erfitt fyrst um sinn að svara
spurningunni „Hvað áttu mörg
börn?“
„Ég var mjög óörugg í fyrstu
hverju ég átti að svara. Sigurjón til-
heyrði ennþá fjölskyldunni og ég var
feimin að segja frá því að ég ætti
fimm börn og eitt dáið,“ segir Þór-
anna.
Þær segjast vera þakklátar fyrir
að hafa búið í Eyjum þegar synir
þeirra létust.
„Allur bærinn tók utan um okkur
fjölskyldurnar. Allir boðnir og búnir
að leggja fram hjálparhönd. Banka
upp á með meðlæti, blóm og engla-
styttur. Samhugurinn hjálpaði
mikið,“ segir Oddný og hinar taka
undir það.
Í bókinni koma þær inn á fram-
komu gagnvart syrgjendum og
segja að það þurfi í raun ekkert að
segja, faðmlag eða klapp á öxlina
skipti máli. Fólk eigi ekki að vera
hrætt við að mæta syrgjendum og
það sé óþægilegt þegar fólk láti sig
jafnvel hverfa úr búðum til þess eins
að þurfa ekki að mæta þeim.
Mæðurnar þrjár telja sig ósköp
venjulegar konur sem hafi þurft án
nokkurs fyrirvara að takast á við
sorgina sem fylgi því þegar einn úr
fjölskyldunni sé horfinn, dáinn. Þær
segja að vitneskjan um að aðrir hafi
lent í svipuðu og haldið áfram að lifa
hafi hjálpað þeim.
„Það komu tímabil þegar ég gat
ekki ímyndað mér að ég liti glaðan
dag framar og það yrði aldrei gaman
að gera hluti í framtíðinni sem ég
gerði á meðan Elli var á lífi,“ segir
Oddný. En lífið heldur áfram eins og
sjá má á lýsingu Veru í bókinni:
Þegar sjö ár voru liðin frá
dauða Árna Garðars var það
einn dag þegar ég var að búa
um rúmið í svefnherberginu
okkar Hjalta að það helltist allt
í einu yfir mig sterk sáttar-
tilfinning. Ég gat samþykkt þá
staðreynd að sonur minn væri
látinn. (bls. 30)
Oddný, Vera og Þóranna líta
björtum augum til framtíðar. Þær
segjast eiga góða maka sem stutt
hafi þær í bókaskrifunum, börn,
barnabörn, systkini, foreldra og vini.
Þær eru líka þakklátar Skálholts-
útgáfunni, sem gefur bókina út, og
Eddu Möller og Karítas Hrund
Pálsdóttur, sem ritstýrðu bókinni.
Til þess að sýna Eyjamönnum þakk-
læti sitt fyrir stuðninginn var út-
gáfuhóf bókarinnar haldið í Vest-
mannaeyjum 2. desember að
viðstöddu fjölmenni.
Útgáfuhóf Skálholtsútgáfunnar
verður laugardaginn 9. desember
klukkan 13 í Kirkjuhúsinu á Lauga-
vegi 31.
„Með bókinni höfum við náð þeim
tilgangi að vinna úr tilfinningum
okkar vegna missis barns. Hitt
markmiðið, að miðla reynslu og ráð-
um til þeirra sem lent hafa í því að
missa barn eða eiga eftir að lenda í
því, næst vonandi með útkomu bók-
arinnar.“
Sigurbjörg Yngvadóttir samdi ljóðið Tilefni eftir að Erlingur Geir bróðir
hennar lést. Sigurbjörg var 19 ára þegar hún samdi ljóðið sem lýsir vel
erfiðum tíma í lífi fjölskyldunnar. Ljóðið er birt í bókinni Móðir, Missir,
Máttur, sem móðir Sigurbjargar er meðhöfundur að.
Tilefni
Áður voru dagar sem var erfitt að bíða,
tími tilhlökkunar stundum lengi að líða.
Spennt voru systkini fjögur,
í nógu að snúast hjá foreldrum tveim.
Nú þessum dögum lengi ég kvíði,
vona að þeir sem fljótast líði.
Söknuður á þessum stundum sárari er,
gnístandi sársaukinn magnast inni í mér.
Nú tími hátíðar fer óðum nær að draga,
móðir mín hefur ekki úr rúmi sínu risið,
í einhverja daga.
Hvernig eiga jólin án litla Ella að vera,
þegar sorgina er of þungt að bera?
Ljóð eftir systur
SORGARFERLI FJÖLSKYLDU
Uppskera Bókarhöfundar og eiginmenn þeirra Steingrímur, Yngvi og Hjalti í Sagnheimum í útgáfuhófi bókarinnar.
Árni Garðar Hjaltason
Sigurjón Steingrímsson
Erlingur Geir Yngvason
Ríkharður Örn Steingrímsson
Veldu milli sjö mismunandi karfa og bættu við
annarri matvöru, víni eða g jafavöru. Við sjáum
um pökkunina þér að kostnaðarlausu.
Frábær jólag jöf til viðskiptavina eða starfsmanna.
Kíktu áms.is - einfalt og fljótlegt.
J Ó L A G J Ö F S Æ L K E R A N S
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/
S
ÍA
Gómsætarjólagjafir
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. DESEMBER 2017
Innlent