Morgunblaðið - 07.12.2017, Síða 59

Morgunblaðið - 07.12.2017, Síða 59
UMRÆÐAN 59 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. DESEMBER 2017 Vestfirðingar hafa búið við fólksfækkun í mörg ár. Tekist hefur með dugnaði og at- vinnuuppbyggingu í fiskeldi að snúa því dæmi við á sunnan- verðum Vestfjörðum. Þaðan eru flutt dag- lega með sex flutn- ingabílum útflutnings- verðmæti fyrir um 40 milljónir króna. Enn eru vegir um Gufudalssveit gamlir moldar- og malarvegir, brattir og með þröngar beygjur. Þar skapast hættur, einnig fyrir skólabílinn sem sækir börn daglega þessa leið yfir veturinn. Í meira en 20 ár hefur verið rædd vegalagning um Gufudals- sveit. Alltaf er því slegið á frest vegna mótmæla og dómsmála. Gilsfjarðarbrúin Í Morgunblaðinu 30. nóvember sl. er grein sem ber yfirskriftina Hernaðurinn gegn fjörðunum við norðanverðan Breiðafjörð. Þar skrifa menn sem vilja hafa firðina fyrir sig óbreytta um ókomna framtíð. Þeir segja að það hafi verið „umhverfisskemmdarverk“ að brúa Gilsfjörð, en sú fram- kvæmd komst í gagnið 1998. Vet- urinn 1996-1997 þurfti ég að keyra gamla veginn um Gilsfjörðinn tvisvar í mánuði til að sækja fundi í Reykjavík. Oft var blindbylur, lítið skyggni og hálka á vegi. Með hugann við það hve mörg mann- skæð slys höfðu orðið þar á liðnum árum vegna skriðufalla og snjó- flóða hlakkaði ég mik- ið til þess að vera laus við þennan veg, þegar brúin kæmi yfir fjörð- inn. Gilsfjarðarbrúnni var mótmælt á sínum tíma en aðallega vegna þess að rauð- brystingurinn þyrfti að hafa þar viðdvöl á leirunum til fæðuöfl- unar á ferðum sínum vor og haust. Helst var að heyra á þeim sem þannig töluðu að fuglategundin myndi deyja út eftir þessa brúargerð. En hvað gerðist? Jú, fuglinn leitaði sér fæðu í öðrum fjörðum í kring og reyndar mynduðust smám sam- an nýjar leirur fyrir neðan brúna þar sem sjá má mikið fuglalíf. Náttúran er nefnilega síbreytileg og lagar sig að aðstæðum. Gamli vegurinn um Gilsfjörðinn er eftir sem áður keyrður að sumarlagi og hægt að njóta þar náttúrunnar þegar vel viðrar. Nú vilja þeir menn sem skrifuðu greinina um Hernaðinn gegn fjörðunum við norðanverðan Breiðafjörð koma í veg fyrir að fleiri firðir séu brúaðir á þeirri leið. Rökin eru m.a. að það sé sjónmengun að horfa út firðina og sjá mannvirkin þar sem vegurinn muni liggja yfir fjörðinn. Nú eru brýrnar lengri og betri vatna- skipti. En geta ferðamenn ekki notið náttúrunnar þó að einhver merki séu um mannlíf og atvinnu- líf? Nú fær botn fjarðanna að vera í friði og þar þrífst bæði gróður og fuglalíf. En það er gott að vera laus við að aka undir bröttum hlíð- um þar sem hætta er á snjóflóði eða skriðuföllum. Að tala um eyði- leggingu fjarðanna við þverun finnst mér alveg fráleitt. Gils- fjörður var brúaður fyrir 20 árum. En þó Gilsfjörðurinn líti í dag út eins og fallegt stöðuvatn þá sé ég ekkert athugavert við það. Mikið er rætt um virkjun sjávarfalla. Í framtíðinni mætti nota straum- röstina undir brúnni til að fram- leiða rafmagn. Það er nóg til af fjörðum við Ísland sem aldrei verða brúaðir. Teigsskógur Allir Íslendingar þekkja umræð- una um Teigsskóg og vegalagn- ingu þar. Fyrir um 20 árum var auglýst skipulag í Reykhólahreppi með vegalagningu um Teigsskóg og fyrir Hallsteinsnes sem kæmi í stað hins stórhættulega vegar yfir Hjallaháls. Það lenti í mótmælum og málaferlum sem stóðu í mörg ár og var lokið með dómi Hæsta- réttar sem hafnaði vegalagning- unni. En ekki vegna skógarins heldur vegna þess að ekki væru nægar rannsóknir til á botnlífi fjarðanna sem átti að brúa um leið. Á þeim tíma sögðu mótmæl- endur að gera ætti jarðgöng í gegnum Hjallaháls í staðinn. Ekk- ert bólar á slíkri tillögu af neinu viti og engar rannsóknir hafa farið fram. Nú er búið að rannsaka botn fjarðanna og þar er heldur dauft botndýralíf, enda tæmast firðirnir af sjó tvisvar á sólarhring. Teigs- skógur er gamall beitarskógur, birkihríslur eins og sjá má í öllum dölum á sunnanverðum Vest- fjörðum. Eftir að hafa fylgst með vegarlagningu um Barmahlíð fyrir 20 árum, en þar er einnig birki- skógur, treysti ég Vegagerðinni fullkomlega til að fara með gætni í gegnum Teigsskóg þó þar verði lagður vegur. Við bíðum ekki í önnur 20 ár til þess að komast á jarðgangalistann. Til gamans má geta þess að sl. 15 ár hef ég rækt- að skóg á mínu landi í Reykhóla- hreppi og þar af gróðursett u.þ.b. 45.000 birkiplöntur, og fræið er tínt á þessum slóðum. Lokaorð Við Vestfirðingar erum búin að fá meira en nóg af því fólki sem býr við bestu aðstæður allt árið hvað varðar samgöngur og þjón- ustu, en vill fá að ráða því að Vestfirðir verði aðeins sumar- paradís fyrir ferðamenn og þar megi helst ekkert gera til að bæta mannlíf og atvinnulíf. Er það að- eins náttúran sem á að njóta vaf- ans en aldrei mannfólkið sem vill búa með náttúrunni? Vilja menn að allir Vestfirðir verði eyðibyggð- ir? Hver á þá að þjóna ferðamönn- unum sem leggja þangað leið sína? Samfélög verða að fá að þróast og taka þátt í þeirri uppbyggingu sem á sér stað í landinu. Náttúran er lifandi og síbreytileg. Vestfirðir geta áfram verið náttúruparadís þó lagðir verði öruggir vegir til að ferðast um. Hernaðurinn gegn mannlífi á Vestfjörðum Eftir Jónu Valgerði Kristjánsdóttur »Er það aðeins nátt- úran sem á að njóta vafans, en aldrei mann- fólkið sem vill búa með náttúrunni? Jóna Valgerður Kristjánsdóttir Höfundur er skógarbóndi í Reykhóla- sveit og fv. sveitarstjóri þar. Móttaka að- sendra greina Morgunblaðið er vettvangur lif- andi umræðu í landinu og birtir aðsendar greinar alla útgáfudaga. Þeir sem vilja senda Morg- unblaðinu greinar eru vinsamlega beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Kerfið er auðvelt í notk- un og tryggir öryggi í samskiptum milli starfsfólks Morgunblaðsins og höfunda. Morgunblaðið birtir ekki greinar sem einnig eru send- ar á aðra miðla. Kerfið er aðgengilegt undir Morgunblaðslógóinu efst í hægra horni forsíðu mbl.is. Þegar smellt er á lógóið birtist felligluggi þar sem liðurinn „Senda inn grein“ er valinn. Í fyrsta skipti sem inn- sendikerfið er notað þarf notand- inn að nýskrá sig inn í kerfið. Ít- arlegar leiðbeiningar fylgja hverju þrepi í skráningarferlinu. Eftir að viðkomandi hefur skráð sig sem notanda í kerfið er nóg að slá inn kennitölu notanda og lykilorð til að opna svæðið. Hægt er að senda greinar allan sólarhringinn. Nánari upplýsingar veitir starfsfólk Morgunblaðsins alla virka daga í síma 569-1100 frá kl. 8-18. Atvinna
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.