Morgunblaðið - 16.02.2018, Qupperneq 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 16. FEBRÚAR 2018
✝ Kristín ErlaÞórólfsdóttir
fæddist í Reykjavík
5. júlí 1947. Hún
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 11. febr-
úar 2018.
Foreldrar Krist-
ínar voru Þórólfur
Freyr Guðjónsson,
f. 8.6. 1921, d. 23.5.
1994, og Regína
Magdalena Erlingsdóttir, f.
30.10. 1923, d. 20.1. 2018. Systk-
ini Kristínar eru Sverrir, f. 12.5.
1942, kvæntur Laufeyju Krist-
jónsdóttur. Guðrún Gyða, f. 1.10.
1944, gift Lofti Bjarnasyni.
Guðlaug, f. 21.12. 1950, gift
Sigfúsi Bl. R. Cassata. Auður, f.
20.5. 1958, gift Inga Steini
tensen. Dætur þeirra eru Silja
Kristín, f. 15.6. 2006, Júlía
Helga, f. 3.3. 2010, og Selma
Dögg, f. 25.3. 2014. 3) Hlynur,
framkvæmdastjóri, f. 25.9. 1980,
eiginkona hans er Sigríður Rún
Siggeirsdóttir. Börn þeirra eru
Matthías Heiðar, f. 4.4. 2013,
Kristófer Elmar, f. 16.11. 2014,
og Henrik Unnar, f. 30.1. 2017.
Kristín var ung að árum þeg-
ar hún lauk sjúkraliðanámi frá
Sjúkraliðaskóla Íslands. Hún út-
skrifaðist síðar sem fatahönn-
uður frá Columbine Inter-
national Mode og Design Skole í
Kaupmannahöfn. Kristín lauk
einnig námi í kjóla- og klæð-
skurði frá Tækniskóla Íslands.
Listir og hönnun voru henni
hugleikin og sótti Kristín fjöl-
mörg námskeið í olíumálun og
módelteikningu auk þess að
vera virkur kórsöngvari í Létt-
sveit Reykjavíkur til fjölda ára.
Útför Kristínar fer fram frá
Guðríðarkirkju í dag, 16. febr-
úar 2018, og hefst athöfnin
klukkan 15.
Gunnarssyni.
Eiginmaður
Kristínar er Gylfi
Magnús Guðmunds-
son, húsasmíða-
meistari og verk-
menntakennari, f.
1.3. 1947. Börn
þeirra eru: 1)
Freyr, viðskipta-
fræðingur, f. 10.10.
1969, unnusta hans
er Íris Eiríksdóttir.
Dætur Freys eru Kassandra Líf,
f. 30.11. 1991, Kría, f. 5.4. 2000,
og Ellý, f. 10.5. 2007. Sambýlis-
maður Kassöndru er Gunnar
Geir, börn þeirra eru Alba Mist,
f. 3.4. 2013, og Dalía Von, f.
23.10. 2014. 2) Sandra Sif, lækn-
ir, f. 31.1. 1976, eiginmaður
hennar er Halldór Bjarki Chris-
Lífið er fallvalt, það kemur
stöðugt á óvart og auðmýkir með
atburðum og áföllum sem mann
órar ekki fyrir að þurfa að upp-
lifa, þá og þegar. Elskuleg
mamma mín varð sjötíu ára í
sumar, heilbrigð og lífsglöð. Lí-
kega er ómögulegt að elska neinn
með álíka tilfinningum og
mömmu sína. Hún er alltaf mín
einstaka stoð og stytta. Elsku
mamma átti stóra drauma, hætti
að vinna 1. júlí í sumar og ætlaði
heldur betur að fara að lifa lífinu
sem hún taldi sig eiga framundan.
Hún ætlaði að ferðast um heim-
inn og rækta upphafið að ferli sín-
um í myndlistinni. Hún var að
undirbúa einkasýningu á frum-
legum málverkum sem hún
stefndi að því að sýna nú á vor-
mánuðum. Frá því ég man eftir
mér var mamma alltaf á fullu að
mála, hanna, gera og græja. Stöð-
ugt að mennta sig og á námskeið-
um að rækta listræna hæfileika
sína sem hún var þó svo feimin við
að opinbera. Hún var einstakur
listamaður í fjölbreyttum skiln-
ingi þessa orðs. Málaði olíumál-
verk, hannaði og saumaði fatnað,
söng eins og engill og spilaði á pí-
anóið sitt alla mína æsku.
Foreldrar mínir voru búnir að
skipuleggja þriggja vikna ferða-
lag um Ameríku og Kanada í
haust. Nýtt upphaf og tímamót
hjá elsku mömmu sem var hætt
að vinna og horfði áratugi til
framtíðar. Fáeinum dögum fyrir
ferðlagið fann hún fyrir doða í
kinn, ákvað að láta rannsaka sig
og frestaði ferðalaginu. Fimm
mánuðum síðar er elsku mamma
dáinn.
Stuttri baráttu við ólæknandi
heilaæxli er nú lokið. Þjáningin
og sorg mömmu var okkur öllum
afar þungbær.
Móðuramma mín lést fyrir
tveimur vikum, 94 ára, og maður
gerði alltaf ráð fyrir því að
mamma yrði langlíf eins og
amma. Þær voru nánar og það er
óraunverulegt að þessar yndis-
legu mæðgur kveðji okkur nú á
sama tíma. Stoðirnar í lífi mínu
frá fyrsta degi. Uppalinn hjá
þeim báðum svo uppörvandi og
traustar bæði mamma og amma
alla tíð. Mamma var jafningi í
anda og mikilvægasta manneskj-
an í daglegu lífi mínu. Alveg sama
hversu gamall maður er, þá er
mamma upphafið og endirinn á
öllu. Hún var kletturinn sem ég
gat alltaf treyst á þó við værum
ekki endilega alltaf sammála.
Mamma átti stóra drauma sem
hún var ekki alveg fær um að láta
rætast. Draumana sína upplifði
hún hinsvegar og framkallaði
með sínum hætti í gegnum börnin
sín og barnabörn. Hún hafði mikil
áhrif á okkur afkomendur sína og
var óendanlega stolt af okkur öll-
um. Stappaði stöðugt í okkur stál-
inu og sannfærði um að okkur
væru allir vegir færir.
Mamma var best í heimi, svo
mögnuð kona sem ég elska enda-
laust og var ekki tilbúinn að
kveðja. Söknuðurinn er sársauka-
fullur. Enginn hefur reynst okkur
betur en elsku mamma. Hún mun
lifa að eilífu í hjarta mínu, barna
minna og barnabarna. Þetta hafa
verið erfiðir fimm mánuðir. Ég er
óendanlega þakklátur
framúrskarandi fagfólki, bæði á
krabbameins- og líknardeild
Landspítalans, sem hefur hjúkrað
mömmu af aðdáunarverðri alúð.
Freyr.
Nú þegar ég kveð elskulega
tengdamóður mína er mér fyrst
og fremst í huga þakklæti fyrir
vináttu hennar og kærleika. Ham-
ingjan var mikil þegar í stelpuhóp-
inn ykkar fæddist loksins lítill
prins og síðan á stuttum tíma áttu
þeir eftir að verða þrír, Matthías,
Kristófer og litli Henrik. Það sem
þú, Kristín, varst stolt af strákun-
um þínum, þú vildir þeim alltat allt
það besta. Eftir að þú veiktist
fórstu með strákana í myndatöku
svo að þeir ættu mynd af sér með
ömmu Kristínu þegar fram liðu
stundir. Þetta er algjörlega ómet-
anlegt fyrir þá og okkur.
Takk fyrir þann stutta tíma
sem við fengum saman, hann var
leið alltof fljótt.
Djúp og varanleg vinátta
er dýrmætari
en veraldlegar viðurkenningar,
og allt heimsins gull og silfur.
Henni þarf ekki endilega alltaf
að fylgja svo mörg orð
heldur gagnkvæmt traust
og raunveruleg umhyggja.
Kærleikur,
sem ekki yfirgefur.
(Sigurbjörn Þorkelsson.)
Elsku hjartans Hlynur minn,
Gylfi, Freyr, Sandra Sif og fjöl-
skyldur. Eftir situr stórt skarð,
megi minningarnar ylja okkur um
ókomna tíð. Missir okkar er mikill.
Þín tengdadóttir,
Sigríður Rún Siggeirsdóttir.
Því verður aldrei lýst með orð-
um hversu góð hún amma mín var
og hversu vel hún hefur reynst
mér. Ég fann svo mikið hvað hún
elskaði mig og ég elskaði hana líka
af öllu hjarta. Frá minni fyrstu tíð
var hún mér svo mikilvæg, færði
mér einstaka ást og hlýju. Ég hef
átt svo fallegar stundir frá því að
ég man eftir mér með ömmu
minni þar sem við spjölluðum,
saumuðum, teiknuðum, máluðum
eða sungum saman. Borðuðum
síðan spagettí-réttinn hennar sem
var engum líkur og ég sakna
strax, eins og ég mun sakna henn-
ar alla mína ævi. Eins ung og ég er
í dag mun ég samt sem áður aldrei
gleyma elsku ömmu og okkar
mörgu, einstöku stundum saman.
Amma verður alltaf ljósið í lífinu
mínu. Hún mun alltaf verða í
hjarta mínu, elsku besta amma
mín í öllum heiminum.
Ellý Freysdóttir.
Ég get ekki trúað því að ég eigi
ekki eftir að hitta Kristínu ömmu
mína aftur. Hvernig getur svona
eiginlega gerst? Hún sem var svo
ung, hress og full af lífi þegar ég
flutti til Danmerkur fyrir einu og
hálfu ári. Ég naut þeirra forrétt-
inda að vera fyrsta barnabarnið
og hún og afi dekruðu mig út í eitt
af sinni alkunnu snilld. Ég á svo
ótrúlega margar fallegar minn-
ingar um heimsóknirnar mínar til
ömmu og afa. Minningarnar eru
m.a. um að fara í bað og þegar ég
hefði fengið nóg að því að vera í
baði var amma alltaf með nýþveg-
in kósíföt og búin að elda eitthvað
gott sem ég hafði pantað í matinn,
yfirleitt kjötbollur. Amma hafði
alltaf nægan tíma fyrir mig. Í
nokkur ár sótti hún mig úr Ár-
bænum í Hafnarfjörð tvisvar í
viku og skutlaði mér í kór í Lang-
holtskirkju. Beið svo meðan á
kóræfingunni stóð og skutlaði
mér svo aftur heim í fjörðinn.
Amma hafði alltaf óbilandi trú á
mér og á mínum erfiðustu stund-
um, þegar ég hafði ekki trú á
sjálfri mér eða veikindi steðjuðu
að, þá stappaði hún í mig stálinu.
Ég er svo ótrúlega heppin að hafa
erft svo margt frá henni og það
sem ég erfði ekki frá henni
kenndi hún mér. Við áttum ótal
stundir þar sem við vorum að
skapa eitthvað saman, teikna,
sauma eða mála. Amma var alltaf
að hanna og sauma föt á mig og
ég gleymi því aldrei þegar hún
kom við í skólanum hjá mér til að
láta mig máta, já hún var stund-
um dálítið áköf og átti erfitt með
að bíða eftir að ég kæmi næst í
heimsókn. En í þessari heimsókn
þá héldu nokkrir af bekkjarfélög-
um mínum að þetta væri mamma
mín, henni leiddist það nú ekki.
Hún var alltaf svo fersk og ung-
leg. Ég hef alltaf verið svo ótrú-
lega stolt af því að eiga svona
góða, flotta, fallega, skemmtilega
og hæfileikaríka ömmu.
Eftir að ég eignaðist dætur
mínar þá bjuggum við á neðri
hæðinni í húsinu hjá henni og afa í
Eyktarásnum. Það er afar dýr-
mætt í dag að hugsa til þess að
dætur mínar fengu að kynnast
langömmu sinni og ég veit að
þeirra upplifun af heimsóknum til
hennar voru eins og mínar. Oftar
en ekki var farið í bað og svo ein-
hver uppáhaldsmatur tilbúinn
þegar komið var upp úr.
Elsku amma mín, ég á svo ótrú-
lega erfitt með að trúa því að þú
sért farin frá okkur. Sakna þín svo
óendanlega mikið! Mun alltaf vera
endalaust þakklát fyrir að hafa átt
þig, elsku besta amma, og allt sem
þú gerðir fyrir mig og dætur mín-
ar. Elsku amma mín, þú verður
alltaf engillinn minn.
Kassandra Líf Freysdóttir.
Engin orð geta lýst hversu mik-
ið mér þótti vænt um hana ömmu
mína sem hefur alltaf reynst mér
svo vel. Hún var besta amma í
heiminum og alltaf til staðar. Eng-
inn hefur verið eins góður við mig
og elsku amma mín. Þegar allt var
vonlaust þá vissi ég alltaf að ég
gæti leitað til ömmu. Ég gat sagt
henni hvað sem var og hún gerði
alltaf allt sitt besta til að láta mér
líða vel og líða betur. Svo ótrúlega
falleg og góðhjörtuð kona. Amma
var alltaf mín besta og traustasta
vinkona. Ég er óendanlega þakk-
lát fyrir hana því hún var yndis-
legasta manneskjan í lífi mínu og
ég mun sakna hennar sárt. Hún
kenndi mér svo margt og elsku
besta amma mín mun alltaf lifa í
hjarta mínu.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt, sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér,
því veit mér feta veginn þinn,
að verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson.)
Kría Freysdóttir.
Kristín bar til gæfu að lifa inni-
haldsríku lífi, þó að endinn hafi
borið að með þungbærum hætti.
Kristín var áræðin og hafði
hugrekki til að eltast við drauma
sína. Hún dvaldi sem ung kona í
Danmörku sem hún hafði mikið
dálæti á, hún byggði með Gylfa
draumahúsið þeirra, hún settist
aftur á skólabekk með stálpuð
börn til að læra fatahönnun og síð-
ar fór hún í klæðskeranám, hún
ræktaði áhugamálin sín, myndlist
og söng.
Kristín var umhyggjusöm og
kærleiksrík. Hún sinnti börnum
sínum, barnabörnum og lang-
ömmubörnum af hlýju og natni.
Hún var lánsöm með börnin sín,
það var svo einlægt og fallegt hvað
henni fannst mikið til þeirra koma.
Samband hennar og Gylfa ein-
kenndist af gagnkvæmri aðdáun
og kærleik. Þegar ég var barn og
heimsótti hana umvafði hún mig
móðurlegri hlýju. Fyrir það er ég
þakklát.
Ég votta Gylfa, Frey, Söndru
Sif, Hlyni, mökum þeirra, börnum
og barnabörnum mína samúð.
Missir ykkar er mikill.
Chien Tai.
Hún Kristín vinkona er fallin
frá, eftir stutta og erfiða baráttu
við illvígan sjúkdóm.
Við Kristín erum búnar að vera
vinkonur í rúm 50 ár. Ég kynntist
henni þegar við unnum á sama
barnaheimili 1966. Síðan fórum
við saman í sjúkraliðanám.
Við náðum strax vel saman eins
ólíkar og við vorum og höfum
haldið góðu sambandi í öll þessi ár
bæði þegar við vorum að ala börn-
in okkar upp og svo þegar við vor-
um orðnar frjálsari þá fundum við
tíma til að gera eitthvað skemmti-
legt. Fórum út að borða eða á
kaffihús. Þar áttum við okkar
tíma saman, sem er gott að eiga í
minningunni þegar þú ert farin
elsku vinkona.
Mikið á ég eftir að sakna þín.
Lífið er ekki alltaf réttlátt.
Að taka svona flotta og hæfi-
leikaríka konu frá okkur er erfitt
að sætta sig við.
Kristín var mörgum hæfileik-
um gædd. Hún málaði og var góð í
því, hún var klæðskeri og fata-
hönnuður að mennt og saumaði
brúðarkjóla sem hún lagði
áherslu á í hönnunarnáminu, hún
var snillingur í því.
Ég þakka fyrir þennan tíma
sem við áttum saman, elsku vin-
kona.
Minningin um þig lifir í hjarta
mínu.
Rakel.
„Bilið er mjótt milli blíðu og
éls.“ Þessar línur komu upp í huga
minn eftir að þú kvaddir, elsku
Kristín. Blindbylur, úfinn sjór og
öskrandi vindur voru í algjörri
andstæðu við fegurðina og friðinn
sem umvafði þig en samt svo við-
eigandi, veðrið var birtingamynd
þeirra tilfinninga sem bærðust
innra með okkur sem elskum þig.
Það haustaði snemma í lifi
Kristínar og fjölskyldu síðasta
sumar. Það er sagt að hver hafi
sitt göngulag í erfiðleikum og
sorg, það er satt og var einstakt
að fylgjast með hvernig göngulag
hvers og eins sameinaðist í kær-
leika, samheldni og styrk í veik-
indum Kristínar. Þessi hógværa
brosmilda kona með hlýja faðm-
inn undirbjó jarðveginn og sáði
fræjum á þeim stutta tíma sem
hún hafði frá því að hún veiktist.
Það voru forréttindi að fá að
kynnast Kristínu og verða hluti af
lífi hennar. Kristín gegndi svo
mikilvægu hlutverki í lífi margra,
hún lagði ríka áherslu á að allir
væru jafnir og að okkur bæri að
hafa kærleikann að leiðarljósi.
Fegurð lífsins er áþreifanleg-
ust í sársaukanum og tilgangur
alls aldrei eins skýr og þegar
sorgin umvefur allt og alla.
Elsku Gylfi, Freyr, Sandra Sif,
Hlynur og aðrir aðstandendur.
Megi minningin um elsku Krist-
ínu vera ykkur styrkur og ljós.
Guð geymi þig fallega vinkona,
Íris.
Fráfall Kristínar Þórólfsdótt-
ur, föðursystur minnar, var
ótímabært en minnir okkur sem
eftir lifum á að tíminn er af skorn-
um skammti og að öllu er afmörk-
uð stund.
Kristín var mikil og góð hand-
verkskona, fatahönnuður og lista-
góður klæðskeri. Klæði og skæri
léku í höndum hennar og sér-
hverjum þræði var vel valin leið
sem lá að listaverki. Hún lagði
hug, hjarta og hönd í sérhvert
verk sem hún tók sér fyrir hendur
og þau bera þess fögur merki.
Kristín og Gylfi reistu sér hús
og heimili frá grunni við Eyktarás
í efri byggð Reykjavíkur. Heimili
þeirra bar smekkvísi þeirra fag-
urt vitni. Þar var öllum tekið vel
og skjól veitt þeim sem þangað
leituðu.
Gæfudísirnar vöktu yfir hjóna-
bandi Kristínar og Gylfa og það
reyndist farsælt og gjöfult. Börn
þeirra og afkomendur allir voru
Kristínu til mikillar gleði. Er nú
skarð fyrir skildi.
Kristín var mér ávallt elskuleg
og aldrei bar skugga á hlýhug
hennar og tryggð.
Ég og fjölskylda mín sendum
þeim sem næst henni standa
dýpstu samúðarkveðjur.
Sólrún Sverrisdóttir.
Kristín Erla
Þórólfsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku stóra systir mín,
þú ert alltaf í huga mínum.
Þú ert hetja sem ég dáist
að. Fallega glaðværa systir
með stærsta brosið sem á
eftir að ylja okkur þegar
við minnumst þín. Ég elska
þig svo mikið.
Ég horfi í gegnum gluggann,
á grafhljóðri vetrarnóttu,
og leit eina litla stjörnu,
þar lengst úti í blárri nóttu.
Hún skein með svo blíðum
bjarma,
sem bros frá liðnum árum.
Hún titraði gegnum gluggann,
sem geisli í sorgartárum.
(Magnús Ásgeirsson.)
Guðlaug Þórólfsdóttir.
Útfararþjónusta
Vönduð og persónuleg þjónusta
athofn@athofn.is - www.athofn.is
ATHÖFN ÚTFARAÞJÓNUSTA - s: 551 7080 & 691 0919
Inger Steinsson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
AÐALHEIÐUR GUNNARSDÓTTIR,
Grundargerði 3d, Akureyri,
lést að dvalarheimilinu Hlíð 12. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 26. febrúar klukkan 10.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vildu
minnast hennar er bent á Öldrunarheimili Akureyrar.
Sigurbjörn Hallsson Ane Thomsen
Margrét Hallsdóttir Kristinn Einarsson
Gunnar Hallsson
Friðrik Haukur Hallsson
Þórarinn Óli Hallsson Karin Rova
Hallur Heiðar Hallsson
Hlynur Hallsson Kristín Þóra Kjartansdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
SÆMUNDUR HAFSTEINN
JÓHANNESSON,
Sóltúni 25,
Selfossi,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands mánudaginn 12. febrúar.
Útförin verður auglýst síðar.
G. Magnea Magnúsdóttir
Magnús Orri Sæmundsson Guðrún Gísladóttir
Jóhanna F. Sæmundsdóttir
Katla Magnea, Stígur og Flóki