Morgunblaðið - 16.02.2018, Page 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 16. FEBRÚAR 2018
✝ Valgarð HólmSigmarsson,
betur þekktur sem
Valli, fæddist á Nöf
á Hofsósi 24. nóv-
ember 1931. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 7. febrúar
2018.
Foreldrar Val-
garðs voru Sigmar
Þorleifsson, f. 15.
október 1890, d. 27. febrúar 1968,
og Kristjana Sigríður Guðmunds-
dóttir, f. 14. september 1889, d.
10. mars 1945. Valgarð var
yngstur af átta bræðrum. Bræð-
ur hans voru Guðmundur, f. 1913,
Viðar Hólm, f. 1962. Einnig á Val-
garð Hugrúnu, f. 1954, með Elínu
Ingvarsdóttur, f. 1933, d. 2013.
Valli ólst upp á Hofsósi og
byrjaði ungur að vinna með
bræðrum sínum í hinum ýmsu
verkum, t.d. við fiskveiðar og
sveitastörf. 15 ára gamall fluttist
hann til Siglufjarðar til vinnu.
Árið 1950, þá 19 ára gamall,
flutti hann til Hafnarfjarðar til að
hefja nám við bifvélavirkjun, sem
hann starfaði svo við nokkur ár á
eftir. Svo fór hann að keyra
leigubíl og varð síðar vörubíl-
stjóri á Vörubílastöð Hafnar-
fjarðar.
Valli var einn af stofnendum
Hópferðamiðstöðvarinnar árið
1978 og keyrði sínar rútur undir
merkjum Hópferðamiðstöðvar-
innar alla tíð ásamt sínu eigin fé-
lagi, Viking Bus.
Valgarð verður jarðsunginn
frá Hafnarfjarðarkirkju í dag, 16.
febrúar 2018, klukkan 13.
d. 1993, Ingólfur, f.
1914, d. 1993, Finn-
bogi, f. 1916, d.
2004, Hjálmar, f.
1919, Sigurbjörn, f.
1922, d. 2015, Vil-
helm, f. 1925, og
Jakob, f. 1928,
d.1996.
Eiginkona Val-
garðs er María Ein-
arsdóttir, f.13. febr-
úar 1941, saman
eiga þau einn son, Valgarð Má, f.
1980.
Fyrri eiginkona Valgarðs er
Lilja Viggósdóttir, f. 1933, börn
þeirra eru Viggó Hólm, f. 1956,
Valdís Anna, f. 1959 og Hafsteinn
Elsku Valli minn.
Hugur minn er dapur og
minningar streyma fram.
Fjörutíu árin okkar saman
eru á enda og ég sakna þess að
heyra ekki lengur harmóníku-
spil berast um húsið. Ég sakna
þin og hugsa um lagið sem þú
spilaðir og söngst til mín.
Ég er alltaf að hugsa um daginn er
hittumst við fyrst
því heimurinn brosti svo sæll þegar
við höfðum kysst,
og er feimin við horfðumst í augu þá
hjartað mitt brann
því heitustu ástina mína þann dag-
inn ég fann.
...
Það var fallegur dagur og sólin hún
dansaði þá
því draumarnir mínir þeir rættust er
stóð ég þér hjá.
Og þó frysti hér úti að vetri og allt
verði hvítt
ég um þig get hugsað, þá finn ég að
mér verður hlýtt.
Einlæga fegurð í lífinu fundið ég hef
ég finn ég mun elska þig hvort sem
ég vak’ eða sef.
Já, einlæga fegurð í lífinu fundið
ég hef
ég finn ég mun elska þig hvort sem
ég vak’ eða sef.
(Kristján Hreinsson)
Elsku ástin mín, takk fyrir
allt og við hittumst aftur í Sum-
arlandinu.
Þín eiginkona
María Einarsdóttir.
Elsku pabbi minn.
Er ég sit hérna og fletti í
gegnum gamlar myndir þá er
eitt sameiginlegt með þeim öll-
um, sama hvort þær eru gamlar
eða nýjar.
Á myndum frá afmæli mínu
ertu þátttakandi í pokahlaups-
keppni eða að hvetja aðra
áfram. Frá gömlum fótboltaæf-
ingum með foreldrum ertu
mættur í markið, tilbúinn að
verja frá hverjum sem er, þó
svo að þú hafir nú ekki fengið
mikið knattspyrnutengt uppeldi
á þínum yngri árum. Æska þín
litaðist af dugnaði og vinnusemi
frá fyrsta degi og það fylgdi
þér til æviloka.
Af myndum með börnunum
mínum ertu með þeim að púsla,
lita, hlæja, spila á nikkuna fyrir
þau og alltaf veitir þú þeim
óskipta athygli. Þetta minnir
mann á það tískuorð nútímans,
núvitund, en ómeðvitað varst
þú snillingur í þeim fræðum.
Hvert sem ég fór síðan ég
man eftir mér og var spurður
„Hverra manna ert þú?“ og yf-
irleitt eftir svör mín fylgdu
hrós eins og „Pabbi þinn er
toppmaður“, „Já, hann Valli
vinur“ eða álíka.
Þú hafðir einstakt lag á því
að lynda við flest fólk, unga
sem aldna, þú varst prinsipp-
maður svokallaður, varst heið-
arlegur, spurðir fólk hvernig
það hefði það, kallaðir alla vini
þína sem þeir og urðu og sýndir
þolinmæði og fórnfýsi í garð
annarra.
Ég óska þess að ég muni
geta verið sú fyrirmynd fyrir
börnin mín sem þú varst mér.
Að ég geti kennt þeim þau gildi
sem ég fékk í mínu uppeldi frá
þér og mömmu. Takk fyrir að
styðja alltaf við bakið á mér,
takk fyrir að hafa alltaf haft trú
á mér og takk fyrir að hafa ver-
ið pabbi minn.
Þín minning mun lifa með
okkur alla tíð.
Þinn sonur,
Valgarð Már.
Þú varst með hjarta úr gulli
og hafðir einstaklega ljúfa nær-
veru.
Þú hefur svo sannarlega
kennt mér að njóta líðandi
stundar.
Ég sakna þín sárt.
Þín tengdadóttir
Dóra.
Elsku Valli afi minn.
Það ríkir sorg í hjarta mínu
er ég skrifa þessar línur.
Ég sit í flugi á leið til Íslands
í jarðaförina þína.
Seinast sáumst við í byrjun
nóvember og þegar ég kvaddi
þig sagðir þú „við sjáumst í
vor“. Mig grunaði að svo yrði
ekki. Vorið er komið í Berlín og
ég fæ að sjá þig í hinsta sinn.
Fyrir nokkrum vikum
dreymdi mig þig og ég hringdi í
þig seinna sama dag og við
spjölluðum um lífið og veginn.
Ég sagði þér frá lífinu í Berlín,
þú sagðist vera mjög stoltur af
mér. Ég náði að þakka þér fyrir
alla umhyggjuna og segja þér
hversu vænt mér þótti um þig.
Ég er svo fegin við áttum
þetta seinast spjall og hugsa
um það á hverjum degi.
Þú og amma hafið ávallt ver-
ið til staðar fyrir mig. Ég hef
alltaf getað komið til ykkar á
Sævanginn. Það er ég ótrúlega
þakklát fyrir.
Þið eigið bæði stóran hlut í
mér og ég sótti mikið til ykkar
strax frá barnsaldri.
Ekki skemmdi fyrir að ég
átti hjá ykkur stóran frænda
sem ég leit mikið upp til og
ákvað snemma að kalla stóra
bróður minn.
Hann er líkur þér og ég er
fegin að eiga hann og hans fjöl-
skyldu og ömmu enn að.
Þú varst alltaf svo myndar-
legur og snyrtilega klæddur frá
því ég man eftir mér. Klæddur
í hvíta eða himinbláa skyrtu og
í pressuðum buxum með dökkt
hárið greitt aftur og með yf-
irvaraskeggið góða.
Þegar fólk spurði mig hverra
manna ég var nefndi ég þig
alltaf með stolti og lærði að þú
varst velþekktur og fólk hafði
gott orð af þér.
Þú varst/ert mér frábær fyr-
irmynd, hjartahlýr, brosmildur
og mikill skemmtikraftur.
Ég hefði ekki getað óskað
mér betri afa.
Með tár á kinn bið ég að
heilsa þér í bili og vona þú spil-
ir á harmonikkuna á himnum.
Elska þig, afi minn.
Þitt barnabarn
Eva Björg Hafsteinsdóttir.
Elsku besti Valli okkar er
dáinn. Okkur þótti öllum mjög
vænt um Valla afa, enda var
hann einstakur maður. Það eru
svo mörg orð sem næðu yfir
mannkosti Valla en upp úr
standa; ljúfmennska, hlý nær-
vera, hógværð, dugnaður og
ósérhlífni ásamt gestrisni og
einlægum áhuga á fólkinu sem í
kringum hann var. Valli og
Maja, Maja og Valli voru ein
órofa heild. Hve samrýnd hjón
þau voru var öðrum til eftir-
breytni.
Fallega heimilið þeirra í
Sævanginum eins og umferð-
armiðstöð á góðum degi. Hjá
þeim fengu allir sömu hlýlegu
og góðu móttökurnar.
Ósjaldan var hrært í vöfflur
og ávallt heitt á könnunni. Mat-
arveislurnar víðfrægar.
Fleiri ljúfar minningar koma
upp í hugann og ein alveg
ógleymanleg.
Aðfangadagskvöld jóla árið
2014 eftir dýrindis jólamat.
Valli afi dró fram nikkuna og
amma Maja tók undir söng
Matthildu litlu, sem þá var 2½
árs gömul. Stemning eins og á
besta jólaballi og bókstaflega
öll gömlu, góðu jólalögin leikin
og sungin.
Eftir þrjú korter var lagalist-
inn loks tæmdur og Valli lagði
brosandi frá sér nikkuna. Það
eru svona fjölskyldustundir
sem gefa lífinu gildi.
Þetta kunnu Valli og Maja
svo vel.
Við vottum elsku Maju
ömmu og aðstandendum öllum
okkar dýpstu samúð.
Sindri, Sóley, systurnar
Matthilda og Hekla Sól
og amma Þórdís.
Takk afi fyrir að gefa þér
tíma til að leika við okkur,
syngja með okkur, faðma okk-
ur, dekra við okkur og hlæja
með okkur. Stundirnar með þér
voru svo sannarlega dýrmætar
og við vitum að þér fannst þær
líka.
Okkur þykir mjög erfitt að
kveðja þig og vildum óska þess
að við gætum alltaf haft þig hjá
okkur. Vonandi líður þér vel
uppi hjá guði og færð góðar
kökur og afakex með kaffinu.
Benjamín Snær, Una Björt,
Móeiður og Þórdís María.
Svo, vinur kæri, vertu sæll,
nú vegir skilja að sinni.
Þín gæta máttug verndarvöld
á vegferð nýrri þinni.
Með heitu, bljúgu þeli þér
ég þakka kynninguna,
um göfugan og góðan dreng
ég geymi minninguna.
(Höf. ók.)
Einhvers staðar bak við
rangt og rétt munum við hitt-
ast.
Kveðja frá Sálarrannsóknar-
félaginu í Hafnarfirði.
Arnbjörn Leifsson
formaður.
Hæ, Valli minn.
Ég vil byrja á því að sam-
hryggjast mömmu okkar (Mar-
íu) Valla Más, Valdísi, Viggó,
Hafsteini, Hugrúnu og öllum
sem þekktu þennan góða mann.
Þegar ég er hérna heima á
Sævangi 11 finnst mér að þú
gætir komið hvenær sem er
heim og opnað dyrnar og sagt
„Ég er kominn heim!“ með bros
á vör, sem bara þú áttir, eftir
langar ferðir kringum landið.
Ég og bróðir minn, Matti,
búum í Svíþjóð og Danmörku
með fjölskyldum okkar og þú
hefur alltaf tekið svo vel á móti
okkur með hlýjum faðmi og
gleði. Alltaf varstu mjög já-
kvæður, hjálpsamur og vildir
gera allt svo okkur liði vel
hérna, sem og við gerðum.
Við munum sakna þín mjög
mikið og minnast þín og smit-
andi hlátursins þíns, sérstak-
lega þegar við horfðum á gam-
anmyndir!
Við gleymum þér ekki, Valli
minn!
Ástar- og saknaðarkveðjur
frá Kristrúnu og fjölskyldu og
Matta og fjölskyldu.
Kristrún Rúnarsdóttir og
Matthías Rúnarsson.
Öll við færum, elsku vinur,
ástar þökk á kveðjustund.
Gleði veitir grátnu hjarta.
guðleg von um eftirfund.
Drottinn Jesú, sólin sanna,
sigrað hefur dauða og gröf.
Að hafa átt þig ætíð verður,
okkur dýrmæt lífsins gjöf.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Í dag kveðjum við Valgarð
Sigmarsson, Valla eins og hann
var alltaf kallaður, og söknuð-
urinn er mikill.
Það var fyrir mörgum árum
að ég og Maja móðursystir mín
fórum saman til Akureyrar.
Gistum á hótel KEA og eins og
oft vill verða spjölluðum við
saman lengi nætur.
Þá trúði Maja mér fyrir því
að hún hefði hitt mann og væri
alveg bálskotin í honum.
Nokkru seinna kynnti Maja svo
Valla rútubílstjóra fyrir fjöl-
skyldunni og það var auðséð að
hann var jafn skotinn í henni og
það skot entist út ævina.
Minningarnar eru margar,
þorrablót fjölskyldunnar þar
sem harmóníkan, gítarinn og
hljómborðið hljómuðu undir
dillandi söng, samvera á jóla-
dag, afmælisboð, fermingar já
allar stundir með fjölskyldunni
í gleði og sorg.
Ekki má heldur gleyma ferð-
um með Soroptimistaklúbbi
Kópavogs þar sem Valli var bíl-
stjóri.
Alltaf var Valli jafn ljúfur og
greiðvikinn. Hann átti rútufyr-
irtæki og gerði út nokkrar rút-
ur og var vakinn og sofinn um
rekstur þeirra.
Valli var líka mikill pabbi,
tengdapabbi og afi en í fyrsta
sæti hjá Valla var þó alltaf
Maja, sem í veikindum hans var
við hlið hans og annaðist hann
af ást og umhyggju.
Hennar missir er mikill en
minningar um hann lifa.
Við Geiri, synir okkar og fjöl-
skyldur sendum Maja, Valla Má
og allri fjölskyldunni hans Valla
einlægar samúðarkveðjur og
biðjum góðan Guð að blessa all-
ar minningarnar um hann.
Þóra.
Rútan er kl. 4.20 við Sævang
og inn stíga Valgarð og María
Brosmild að venju og bjóða
hressilega góðan dag.
Svona hefst ævintýraferð –
ein af mörgum – sem við fórum
saman til Evrópu á vegum
Hópferðamiðstöðvarinnar. 30-
40 manns sem skemmtu sér
konunglega í hvert sinn.
Valli var með rólegt yfir-
bragð, yfirleitt brosandi –
nokkuð kankvís og hrókur alls
fagnaðar í þessum ferðum.
Spilaði á harmonikkuna sína
fyrir okkur á löngum rútudög-
um og ekki man ég eftir því að
hann hafi ekki kunnað það lag
sem um var beðið.
María, með sína fallegu söng-
rödd, leiddi oftar en ekki hóp-
inn í söng og tíminn flaug
áfram. Og þó að rúmlega 30 ár
skildu okkur að í aldri varð
maður þess aldrei var. Gleði-
maður í allri góðri merkingu
þess orðs var Valli.
Í þau tæpu 20 ár sem ég
vann á Hópferðamiðstöðinni féll
ekki skuggi á vináttu okkar
Valla. Við vorum auðvitað ekki
sammála um alla hluti, en hann
var Valli vinur með stórum
stöfum, því ég held að flestallar
setningar hafi falið það orð í
sér í samtölum við mig sem
aðra.
Við Helgi og Andrea Bóel
þökkum Valla vin samveruna í
þessari jarðvist og biðjum Mar-
íu og öðrum aðstandendum allr-
ar blessunar.
Ólöf V. Bóasdóttir.
Valgarð
Sigmarsson
Ástkæri faðir okkar, sonur, bróðir og vinur,
GUÐMUNDUR GARÐARSSON,
varð bráðkvaddur á heimili sínu í Noregi
27. janúar.
Bálför hefur farið fram.
Minningarathöfn verður frá Akureyrarkirkju
í dag, föstudaginn 16. febrúar, klukkan 13.30.
Hilmir Freyr Guðmundsson
Thelma María Guðmundsd. Stefán Daði Bjarnason
Rósa Pálsdóttir Arnór Þorgeirsson
Páll Þ.Ó. Hillers Arina Ree
Þóra Gunnarsdóttir Grétar Sölvason
Þorgeir Arnórsson Kristbjörg Ólafsdóttir
Halldóra Ósk Arnórsdóttir
Dúdda frænka
var sætasta og
frískasta konan á
Dalbrautinni. Það
átti hún fleiru en
góðum genum að þakka, því hún
hafði stundað hugleiðslu og slök-
un í áratugi. Dúdda gerði sér
grein fyrir ómetanlegu gildi þess,
löngu áður en hugleiðsla og slök-
un urðu staðalbúnaður í orðfæri
okkar hinna. Þetta var þó ekki á
kostnað almennrar kátínu hjá
Líneik Þórunn
Karvelsdóttir
✝ Líneik ÞórunnKarvelsdóttir
fæddist 1932. Hún
lést 4. janúar 2018.
Útför hennar fór
fram 17. janúar
2018.
Dúddu því hún var
full af lífi og leik.
Hún ólst upp á
Bjargi í Ytri-Njarð-
vík í stórum systk-
inahópi. Bræðurnir
voru tveir og syst-
urnar fimm. Þær
voru söngelskar og
músíkalskar, hlýjar
og ákveðnar og eft-
irminnilegar hver
og ein.
Dúdda var skemmtileg kona,
hreyfði hendur og fingur meðan
hún talaði, var með dillandi hlát-
ur og hafði næmt auga fyrir öllu
kómísku í kringum sig. Með
börnum var hún full af sögum af
kisunni Fífí sem alltaf rataði í ný
og spennandi ævintýri og að auki
bjó Dúdda til leiki eins og þurfti
hverju sinni og hæfði barnahópn-
um.
Dúdda var sjálfstæð og fram-
sýn, flott fyrirmynd, smekklega
klædd og vildi hafa fallegt í
kringum sig.
Hún passaði alltaf upp á að
vera vel á sig komin andlega og
líkamlega og að hreyfigetan væri
í toppstandi. Hún hrósaði og
hældi fólki, hafði glöggt auga fyr-
ir fallegri líkamsbyggingu og
góðum limaburði. Hún var
íþróttakennari af köllun, sund-
þjálfari, snyrtifræðingur og
nuddari, kenndi fólki á öllum
aldri leikfimi, var undurflink að
lesa hópinn og aðstæður hans og
gera það besta úr því sem hún
hafði. Hún leiddi slökun og hug-
leiðslu með geðsjúkum og fíklum
og öllum sem þurftu.
Dúdda var frumkvöðull í inn-
leiðingu leikrænnar tjáningar.
Það var viðbragð hennar við
skorti á íþróttaaðstöðu við Æf-
ingaskólann hér í gamla daga.
Hún tileinkaði sér Eurythmy frá
Rudolf Steiner og nýtti í kennsl-
unni. Það opnaði nýjar víddir í
leikfimitímunum.
Hún var langt á undan sinni
samtíð þegar kom að hreyfingu
og andlegri velferð fólks. Þrátt
fyrir það barði hún sér aldrei á
brjóst heldur laumaði, endrum og
sinnum, einu og einu gullkorni
um slökun, að þeim sem voru
nærstaddir.
Dúdda var konan sem bjó til
hljóðfæri úr hrísgrjónum og
baunum, konan sem kallaði buff-
hamar foreldra minna indíánaexi,
konan sem birtist óvænt með
súkkulaðitertu og konan sem
spilaði Síglaða söngvara af hljóm-
plötu fyrir börnin í fjölskyldunni
minni.
Dúdda var ræktarsöm og stóð
vaktina með sínu fólki. Hún var
móðursystir mín og gekk með
okkur, fjölskyldunni á Háaleitis-
brautinni, í blíðu og stríðu. Takk
fyrir okkur.
Edda Huld.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri grein-
ar eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur.
Minningargreinar