Skírnir - 01.09.1991, Page 194

456
ÞORSTEINN GYLFASON
SKÍRNIR
VI
Séra Gunnar segir: „Greinilegt er að Þorsteinn Gylfason hefur
ritskýringu ekki í hávegura." Ef hann hefur sína eigin ritskýringu í
huga þá er þetta hverju orði sannara. I „Ljósinu sem hvarf“ tók ég
engin dæmi af slíkri ritskýringu heldur lét mér nægja að fara um
hana almennum orðum. I „Af heimspekinganna vatnsrennum“
býður hann upp á dæmi sem er ómaksins vert að hyggja að.
Eg hafði sagt það vera einn kjarna kristinnar trúar að Jesús
Kristur væri sonur Guðs. Þessu svarar séra Gunnar í nafni rit-
skýringar með því að „sonur Guðs“ hafi verið konungstitill í
Gamla testamentinu, „og þannig ber að skilja þennan titil þegar
hann er notaður um Jesúm“. Hann lætur ekki fylgja sögunni
hvernig ber þá að skilja titilinn „faðir“ sem Kristur hefur þráfald-
lega um Guð. Kannski „faðir“ þýði þá „gamli kóngurinn“, og
himinninn sé ekkert annað en höllin gamla kóngsins úti í eyði-
mörkinni. En við skulum láta séra Gunnari eftir að snúa faðir-
vorinu upp á þennan kóng eftir ýtrustu kröfum nýtízku rit-
skýringar, og hyggja heldur að einum litlum ritningarstað þar sem
Kristur segir: „Svo elskaði Guð heiminn, að hann gaf son sinn ein-
getinn, til að hver sem á hann trúir glatist ekki, heldur hafi eilíft
líf.“ Eftir kenningu Gunnars á þetta væntanlega að merkja að Guð
hafi svo elskað heiminn að hann hafi gefið honum konung
Gyðinga. En hvers vegna eingetinn? Og hvers vegna skyldu menn
trúa á konung Gyðinga frekar en aðra konunga? Og hvað hafa
konungar Gyðinga með eilíft líf að gera? Nema Kristur hafi ekki
skilið orðin „sonur Guðs“, enda fákunnandi í nútímaritskýringu,
og tekið þau bókstaflega fyrir vikið?
Síðan snýr séra Gunnar sér að upprisunni. Hann er þar að and-
æfa þeim ummælum mínum að þeir nútímaguðfræðingar sem neiti
að telja upprisufrásögnina til venjulegra sögulegra sanninda rísi
gegn einum kjarna kristinnar trúar frá öndverðu. Hann segir:
Hvernig í ósköpunum getur það verið að risið sé upp gegn upprisunni
þegar reynt er að komast að því hvernig frumkirkjan skildi hana? Kannski
hefur Þorsteinn aldrei lesið upprisufrásagnirnar og gerir sér ekki grein