Skírnir - 01.04.2007, Page 21

ur í jan ú ar fletta ár eign ast barn me› bónda dótt ur á Kjal ar nesi,
Gu› rúnu Run ólfs dótt ur, sem sí› ar var› kon an hans. Bréf Matt-
hí as ar til Jar flrú› ar er bón or›s bréf. fia› hefst svo:
Ást ú› lega fröken!
Eg ney› ist til a› skrifa y›ur nokk ur or›. Ef flér rei› ist mér, trúi eg samt
veg lyndi y›ar til fless a› láta eng an lif andi mann finna né lesa hva› eg
skrifa. Til finn ing ar y›ar flekki eg ekki, en eg veit a› flér haf i› háa og
hreina sál, og flví dirf ist eg og hefi dirfst a› hætta á stór ræ›i y›ar vegna.
Fyr ir löngu haf i› flér gjört stór áhrif á mig, en í strí›i mínu og ein hverri
blindni og hug leysi — eg veit ekki hva› flá var í vegi — áræddi eg ekki a›
líta til y›ar. Jeg hélt a› eg ætti endi lega a› fara heim (í hitte› fyrra) á Kjal -
ar nes til a› deyja.44
Sí› an ját ar hann á sig freist ing ar sem hann hafi flar fall i› fyr ir „í
si› fer› is legu til liti“, hann hafi reynt a› finna ró flar sem hann fann
enga ró, og hafi fla› ver i› hon um sjálf um a› kenna.
En eg haf›i lei›st of langt — vans inn og vand ræ› in, sem mér voru mak -
leg, voru kom in, og flá kom u› flér me› óstö›v andi afli í huga minn, og eg
reif mig laus an me› stórri áreynslu og krafti. Jeg haf›i altaf sagt stúlk unni
eins og mér bjó í brjósti, og aldrei log i› a› henni og marg sag›i henni
fyrir, a› hún skyldi bú ast vi› a› missa mig me› ein hverju móti. fieg ar jeg
sigldi var beitt flykkju vi› mig, sem von var, en eg haf›i ekki brjóst á a›
brjóta um flvert; eg geri fla› svo var lega sem eg get, og hef ekk ert sagt flví
enn — nema a› eg vildi ekki binda mig. En hvern ig gat [eg] haft von ir
fleg ar svona var kom i›? fietta dirf ist eg varla a› segja y›r, flví eg er svo
hrædd ur um a› flér fyrst rei› ist og mis skilj i› mig svo. Nei! fiér eru svo
göf ug og gó›: fiér haf i› í laumi ‡m ist undr ast e›a aumk a› mitt strí› og
bar áttu. fiér haf i› vona eg tek i› eft ir í haust a› mér var ekki smátt í huga.
En, eg blyg› ast mín, flví eg er sekr og hef lát i› a›ra lí›a fyr ir mig. En eg
get ekki ann a› (en skrif a›), flví me› an eg lifi er eg í vand ræ› um út af til -
finn ing um mín um. Eg fæ svo sjald an og flori svo sjald an a› sjá y›r. Ó,
rei› ist flér ekki? — Send i› mér tóma lakk a›a con volútu ef flér rei› ist.
móðir, kona, meyja 21skírnir
44 Vi› bein ar til vitn an ir í bréf in er far i› eft ir staf setn ingu og or› mynd um hand -
rit anna og mis ræmi hald i›. T.a.m. skrif ar Matth í as ‡m ist eg e›a jeg, flér e›a
fljer, y›r e›a y›ur, og vir› ist eng in regla vera fyr ir flví. Aug ljós ar rit vill ur eru
fló lei› rétt ar. Und ir strik u› or› í bréf um Matth í as ar eru hér höf› skáletr u›.
Skirnir vor 2007-med ollum-1:Skírnir haust nota-1 25.4.2007 14:27 Page 21