Skírnir - 01.04.2007, Síða 97

til í dag.1 Ég reyni a› sönnu ekki a› lesa úr sög unni dul ar full ar
laun helg ar, en ég geri flví skóna a› í frá sögn inni á 13. öld lifi
sagna minni sem eru miklu eldri og hafa vænt an lega lif a› inn an
ætt ar M‡ra manna all an tím ann. Í sög unn ni sem vi› flekkj um hafa
runn i› sam an minni sem kannski voru a› skil in í upp hafi og átti
hvert sinn flrá›, en sam an mynda flau merk ing ar bæra heild sem
mér s‡n ist kunna a› varpa ljósi á flær hug mynd ir sem 13. ald ar
fólk ger›i sér um tí undu öld ina.
fietta er grund vall ar at ri›i: Ég er ekki a› leita a› sann leik an um
um Egil Skalla gríms son; ég er ekki a› leita a› höf undi Eg ils sögu;
ég er ekki a› leita a› rit tengsl un e›a sagna tengsl um Eg ils sögu. Ég
er a› leita a› hug mynd inni sem M‡ra menn höf›u um flenn an for -
fö› ur sinn og flá at bur›i sem hann átti flátt í sam kvæmt arf sögn -
un um. Í meg in at ri› um sn‡st fletta um fjög ur minni: 1) villi d‡r i›,
2) ber serk inn, 3) galdra mann inn og 4) skáld i›.2
óðinn, þór og egill 97skírnir
1 fia› skal tek i› fram í eitt skipti fyr ir öll a› fyr ir túlk un mína á sögu hetj unni
skipt ir engu máli hvort sag an var á ein hverju stigi verk Snorra Sturlu son ar e›a
ekki. Ef ein hver tel ur sig geta not a› túlk un mína til a› sty›ja kenn ingu um nafn -
greind an „höf und“ er fla› vel kom i› en kem ur ekki mál vi› mig. fiannig vík ég
mér und an a› taka af stö›u til hug mynda fleirra sem sí› ast hafa fjall a› um sög -
una í löngu máli, Bald urs Haf sta› og Torfa Tul ini us. — Sá sögu texti sem vi›
flekkj um (eink um úr Mö›ru valla bók um mi›ja 14. öld) er ekki sá texti sem ein -
hver hugs a› ur „höf und ur“ setti sam an e›a lét rita snemma á 13. öld. — Í til vitn -
un um k‡s ég a› fylgja Mö›ru valla bók eins og Bjarni Ein ars son gekk frá fleim
texta, a› ö›ru leyti en flví a› ég normalísera staf setn ingu. fió ekki eins og gert er
í Ís lenzk um forn rit um 1933, flar sem mér flyk ir óskyn sam legt a› gera grein ar -
mun á tvenns kon ar stuttu ö-hljó›i (ƒ og ø) á tíma fleg ar vit a› var a› flau voru
fall in sam an (fla› ger› ist vænt an lega und ir lok 12. ald ar). Löngu hljó› in æ og œ
voru fall in sam an á dög um skrif ara Mö›ru valla bók ar (Sturla fiór› ar son ger›i
ekki grein ar mun á fless um hljó› um sí›la á 13. öld) og fless vegna ana krón ismi
einn a› stinga fleim tákn um inn. Ann ars reyni ég a› fylgja fleirri gull vægu reglu
a› breyta ekki or› mynd um, a› eins staf setn ingu.
2 Fyrstu at hug an ir mín ar á Eg ils sögu vi›r a›i ég á semín ar inu Forn nor disterna vi›
Stofn un nor rænna mála í Upp sala há skóla 13. apr íl 2005. Sí› an hef ég auk i› ‡msu
vi› en fellt ann a› úr flang a› til kom i› er a› fless ari skrif u›u ger›. — Gó› um
vin um úr Forn nor disterna, eink um Hen rik Willi ams, Dani el Sävborg og Olof
Sundquist, flakka ég um bur› ar lyndi og holl rá› vi› skraf um Eglu og Egil.
Gunn ari Karls syni, Hall dóri Gu› munds syni og ónefnd um les ara Skírn is flakka
ég vin sam leg ar ábend ing ar og nyt sam ar.
Skirnir vor 2007-med ollum-1:Skírnir haust nota-1 25.4.2007 14:27 Page 97