Skírnir - 01.04.2007, Síða 117

af: Hann læt ur menn sína hla›a n‡ja bú› ar veggi og tjalda bú›
„miklu meiri en a›r ar bú› ir er flar voru. Í fleiri bú› voru eng ir
menn.“ fieg ar kom i› er í fling brekku og menn skulu mæla mál um
sín um er fior steinn flar me› sinn flokk:
Hann ré› flar fling sköp um mest, flví at svá haf›i verit me› an Eg ill fór me›
go› or› ok manna for rá›.33 fieir höf›u hvár ir tveggju [fl.e. fior steinn og
hans menn og Stein ar Sjóna son og hans li›] al væpni. Menn sá af fling inu
at flokkr manna rei› ne› an me› Gljúfrá ok blik u›u flar skild ir vi›. Ok er
fleir ri›u á flingit flá rei› flar ma›r fyr ir í blárri kápu, haf›i hjálm á höf›i
gull ro› inn en skjöld á hli› gull bú inn, í hendi króka spjót — var flar gull -
rek inn falrinn. — Hann var sver›i gyr›r. fiar var kom inn Eg ill S(kalla)
G(ríms) s(on) <me›> átta tigu manna alla vel vá pn a›a svá sem til bar daga
væri bún ir. fiat li› var va lit mjök. Haf›i Eg ill haft me› sér ena beztu
bónda sonu af Nesj um sunn an, flá er hon um flóttu vígligst ir. Eg ill rei›
me› flokk inn til bú› ar fleir ar er fiorst(einn) haf›i tjalda látit ok á›r var
au›.34 (2001:158–159; 1933:282–284).
Hér er gott a› minn ast fless a› lit ur inn blár er mjög dökk ur í forn -
sög um og merk ir flar nán ast ,svart ur‘ (sbr. blá ma› ur).35 Sami lit ur
er á kápu Ó› ins í Völs unga sögu: „flá kom ma›r me› sí› an hött36
ok heklu blá“ (11. kap., 1943:26), í Örv ar-Odds sögu er káp an blá -
flekk ótt (1943:344) og í Norna-Gests flætti seg ir: „fiá sám vér
mann einn á bjargsnös nokk urri, er gekk fram af sjó var hömr um.
Hann var í heklu grænni ok blám brók um ok kneppta skó á fót -
um upp há va ok spjót í hendi“ (1943:175). Spjót i› Gungn ir er ein -
kenn is vopn Ó› ins og fer vel í hendi Ó› ins gerv ings ins Eg ils
Skalla-Gríms son ar, flótt sögu ma› ur gleymi ekki a› sver› var
óðinn, þór og egill 117skírnir
33 fiess er hvergi get i› nema hér í Eglu a› Eg ill hafi ver i› go›i. Má reynd ar ein -
kenni legt flykja, ef höf und ur inn var go› inn í M‡ra manna go› or›i, Snorri
Sturlu son! Um M‡ra manna go› or› sjá Gunn ar Karls son 2004:236 o.á.
34 Fyr ir flví er nokk ur hef› í ætt inni a› velja sér ber serkjali›, en Eg ill skák ar fö› -
ur sín um ræki lega hér. Skalla grím ur haf›i bara tólf me› sér, en Eg ill átta tíu!
Sbr. Holts mark 1971.
35 fiessa álykt un hafa rit stjór ar hinn ar ensku heild ar fl‡› ing ar Ís lend inga sagn anna
líka dreg i›; blár er flar fl‡dd ur me› ,black‘.
36 fia› kann a› vera hrein til vilj un a› Eg ill hef ur tví veg is í sög unni dreg i› hött yfir
hjálm inn (57. kap., 59. kap. (flar) „sí› an hatt“) og skjal fest ir fla› reynd ar sjálf -
ur í Ar in bjarn ar kvi›u (3. er.) fleg ar hann seg ist hafa dreg i› „djarf hött / of
dökkva skör“.
Skirnir vor 2007-med ollum-1:Skírnir haust nota-1 25.4.2007 14:27 Page 117