Skírnir - 01.04.2007, Qupperneq 123

(ása sona). Me› skírskot un til fóst bræ›ra lags vi› Ó›in tókst Loka
a› ver›a sér úti um drykk. fia› breytti fló engu í flá átt a› milda
af stö›u hans, hvorki til Ó› ins né ann arra gu›a. Loki dró sér stak -
lega fram hva› eina sem ámæl is vert mátti telj ast í for tí› ar at ferli ein -
stakra gu›a. Ef ein hver gu› anna reyndi a› bera af sér sak ir e›a li› -
sinna ö›r um í gu›a hópn um, flá sneri Loki sér fleg ar í sta› a› fleim
gu›i og las vi› kom andi ótæpi lega pistil inn, hverj um sem fyr ir var›
til op in berr ar há› ung ar. Í fless um or›a skipt um bar ‡m is legt á
góma sem a› ö›ru jöfnu vir› ist hafa leg i› í lág inni, sum part hugs -
an lega fyr ir flá sök a› fla› snerti kviku trú ar brag› anna og var
flannig heil agt e›a hálf-heil agt, en fló jafn framt ámæl is vert. Kann
flví a› vera ómaks ins vert a› r‡na eink ar vand lega í kvæ› i› ef flar
kynnu a› leyn ast at ri›i sem hef›u sér stakt trú ar sögu legt gildi.
Hér ver› ur ger› til raun til a› varpa n‡ju ljósi á merk ingu og
inn tak nokk urra hend inga í tveim ur er ind um Loka sennu.
Í fless um er ind um (23. og 24.) báru fleir hvor ann an flung um
sök um, Ó› inn og Loki.
(23) Ó›inn] kva›:
„…átta vetr
vartu fyr jƒr› ne›an
k‡r mjólk andi ok kona,
ok hefr flú flar (bƒrn of) borit
ok hug›a ek flat args a›al.“
(24) {Loki] kva›:
„En flik sí›a kó›o
Sámseyo í
ok draptu á vétt sem vƒlor,
vitka líki
fórto verflió› yfir,
ok hug›a ek flat args a›al.“4
„fórtu verþjóð yfir“ 123skírnir
4 Edda digte II 1962:50–51. Er ind in eru birt hér sam kvæmt út gáfu Jóns Helga son -
ar sem bygg ir á Kon ungs bók. Eina breyt ingu hef ur Jón Helga son gert, síga →
sí›a í fyrstu línu 24. er ind is sam kvæmt lei› rétt ingu Gunn ars Páls son ar
(1667–1707). Vir› ist sú lag fær ing rök rétt. Sjá fló Klaus von See o.fl. 1997:431.
Skirnir vor 2007-med ollum-1:Skírnir haust nota-1 25.4.2007 14:27 Page 123