Skírnir - 01.04.2007, Page 174
hinni fornu tungu sagna list ar inn ar. Heim ur skáld sög unn ar er
menn ing ar órei›a tím ans. Mynd mál henn ar og skynj un kem ur
beint úr n‡j ustu menn ing ar straumun um. Í henni má jafn vel finna
tísku dek ur af flví tagi sem Hall dór Lax ness lag› ist sí› ar mjög
gegn: fleirri til hneig ingu fleg ar rit höf und ar ganga öt ul lega fram í
a› s‡na kunn áttu sína. Slíkt átti Hall dór Lax ness eft ir a› telja í
and stö›u vi› ein læga sagna list og lær dóma hinna fornu meist ara.
Sá sem b‡r yfir kunn átt unni flarf ekki a› veifa henni einsog öku -
skír teini. fivert á móti ekur hann án skakka falla me› kunn átt una í
far angrin um.
Eitt lei› ar stef i› í Vef ar an um mikla frá Kasmír er d‡r› heim s -
ins, e›a and rúms loft d‡r› ar inn ar. Sí› an taka önn ur stef vi›, eig in -
lega and hverfa d‡r› ar inn ar, eymd in, vol æ› i› og hi› fé lags lega
órétt læti. Fer›a lög um Ís land og Am er íku dvöl in móta s‡n hans á
veru leik ann. fijó› fé lags raun sæ i› í anda banda rísku skáld anna og
komm ún ism inn opna augu hans fyr ir hinu sama, hinu fljó› fé lags -
lega órétt læti. fiess ir flætt ir hafa oft ver i› nefnd ir í sömu andrá og
næstu verk Hall dórs Lax ness: fljó› fé lags legu skáld sög urn ar, Salka
Valka, Sjálf stætt fólk og Heims ljós.
Samt eru fless ar flrjár skáld sög ur í raun al veg jafn rót tæk ar og
nú tíma leg ar og Vef ar inn mikli frá Kasmír. Í fleim byrj ar Hall dór
Lax ness hins veg ar flá list a› fella hina nú tíma legu strauma a›
sögu efni úr hvers dags leg um raun veru leika. A› fer› in ver› ur hluti
af efn inu, en efn i› ekki grund vall a› á a› fer› inni. E›a me› ö›r um
or› um: fietta tvennt ver› ur ekki greint í sund ur held ur eru hluti
hvort af ö›ru. Í stuttu máli sagt: sí gild nú tíma leg frá sagn ar list.
Hall dór Lax ness haf›i velt kot bónd an um lengi fyr ir sér og gert
a› hon um nokkr ar at renn ur. Fyr ir daga Sölku Völku og Sjálf stæ›s
fólks, á me› an Hall dór Lax ness drakk í sig Evr ópu menn ing una
einsog ölv a› ur ung ling ur, fer› a› ist hann um Ís land og kynnti sér
a› stæ› ur fless fólks sem hann ætl a›i a› skrifa um. Me› Sjálf stæ›u
fólki tókst hon um a› láta hi› lok a›a ís lenska sögu svi› tákna
heim inn og höf›a til les enda um all an heim. Mér finn ast sömu
flætt ir vera komn ir fram í Sölku Völku, en hinu er ekki a› neita,
hún hef ur ekki ö›l ast sess Sjálf stæ›s fólks og raun ar Heims ljós
ekki held ur.
einar már guðmundsson174 skírnir
Skirnir vor 2007-med ollum-1:Skírnir haust nota-1 25.4.2007 14:27 Page 174