Skírnir - 01.04.2007, Qupperneq 233

inni, vi› hjart a›, og all ar hreyf ing ar henn ar ver›a flving a› ar og
hik andi, hún er svo hrædd um a› gleyma sér og mis stíga sig og
detta og brjóta, og flenn an fyrsta dag fer› ast hún ekki nema stutt -
an spöl og tek ur sér gist ingu á litlu hót eli skammt utan vi› Vín.
Um kvöld i› sit ur hún og star ir hat urs full um aug um á nátt bor› i›
flar sem askjan er og stelp an hvæs ir á öskj una a› hún geti fletta
ekki, og hva› hún eigi a› gera á morg un, e›a hinn e›a hinn, en
askjan svar ar engu og stelp an bylt ir sér langt fram á nótt af áhyggj -
um.
Dag inn eft ir upp hefst fer›a lag i› a› n‡ju, stelp an smeyg ir öskj -
unni í pok ann og pok an um yfir háls inn á sér og tipl ar svo af sta›,
skref fyr ir skref, í aust ur. Hún er enn flá hrædd um a› brjóta og nú
hafa bæst vi› áhyggj ur af flví hvar hún eigi a› sofa og bor›a fleg -
ar all ir pen ing arn ir henn ar eru á flrot um. Áhyggj urn ar ver›a eins
og grjót í mag an um á henni og all ir vö›varn ir eru herpt ir og and -
lit i› stíft eins og gríma. Fyr ir sí› asta aur inn sinn kaup ir hún
landa kort af heim in um, svefn poka og brau› hleif, og leggst svo til
svefns á akri, und ir ber um himni.
Um nótt ina dreym ir hana flug vél ar sem fljúga inn í há h‡si, eld -
hnetti, og jar› ‡t ur á stær› vi› fjöll grafa skur›i í him in inn sem
moln ar og rign ir gler brot um. fieg ar hún vakn ar er hún enn flá
flreytt og hana verkj ar í lík amann eft ir a› hafa sof i› á jör› inni en
sér stak lega fló í mag ann sem er und ar lega flan inn og har› ur. Hún
étur svo lít inn brau› bita og rá› fær ir sig vi› landa kort i›, tipl ar svo
af sta› og fljót lega ver› ur henni mál a› kúka, hún get ur varla
geng i› fyr ir magapínu, og fleg ar hún kem ur a› bens ín stö› fer hún
rak leitt á kló sett i›, gyr› ir ni› ur um sig og sest. Lengi vel ger ist
ekk ert, hún hrist ir sig og rembist flar til and lit i› er rautt og
kringlótt af áreynslu, en svo skyndi lega ger ist eitt hva›: maginn á
henni fell ur sam an me› háu fret hljó›i, m‡k ist, og á sama tíma
heyr ist lágt plops og svo klínk frá kló sett inu fyr ir ne› an hana.
Hún hall ar sér fram, r‡n ir milli lapp anna ofan í kló sett i› flar sem
glitr ar á eitt hva› í botni skálar inn ar, horf ir svo vand ræ›a lega í
kring um sig. Dyrn ar eru læst ar og hún er al ein flarna inni.
Hún smeyg ir taupok an um yfir höf u› i›, legg ur hann var lega
frá sér á gólf i›, kr‡p ur vi› kló sett i› og rek ur hand legg inn á kaf
kristalsgíraffinn 233skírnir
Skirnir vor 2007-med ollum-1:Skírnir haust nota-1 25.4.2007 14:28 Page 233