Skírnir - 01.04.2007, Page 234

ofan í vatn i›. fieg ar hún dreg ur hend ina aft ur til sín held ur hún
um eitt hva› sem lík ist grjóti og er á stær› vi› hænu egg. Eft ir a›
hafa skol a› burtu drull una und ir kran an um, ber hún grjót i› upp
a› ljósi í loft inu og sér a› fla› er gegn sætt og glitr ar eins og flús -
und sól ir — eins og dem ant ur. Stelp an rek ur upp undr una rösk ur:
hún haf›i kúk a› dem anti!
Í næsta florpi finn ur hún skart gripa sala, s‡n ir hon um dem ant -
inn og seg ist vilja selja hann. Glampi kem ur í aug un á skart gripa -
sal an um, hann nudd ar sam an lóf un um og stelp an veit a› hann ætl -
ar a› plata hana en henni er sama, hún hef ur ekki áhuga á pen ing -
um. A› vi› skipt un um lokn um tipl ar hún á veit inga sta› og bor› -
ar kvöld mat, en leggst svo til svefns á kyrr látu hót eli í út ja›ri
florps ins, askjan á nátt bor› inu vi› hli› henn ar.
Og flannig lí›a næstu mán u› ir. Vi› sól ar upp rás heng ir stelp an
öskj una um háls sér og geng ur af sta› í átt ina til Shang hai og fló a›
gang ur henn ar ver›i svo lít i› hra› ari eft ir sem á lí› ur, hef ur hún
enn flá áhyggj ur af öskj unni og lík ami henn ar held ur áfram a›
krepp ast flar til stelp an er öll skæld og bog in eins og göm ul kerl -
ing og ney› ist til a› ganga vi› staf svo hún velti ekki fram fyr ir sig,
og stund um kúk ar hún demönt um sem hún get ur bor› a› fyr ir og
keypt gist ingu og hald i› flannig fer›a lagi sínu áfram.
fiar til eitt kvöld i› a› ógæf an dyn ur yfir.
Stelp an er inni á gisti heim ili í litlu florpi í Úkra ínu og hef ur n‡ -
lok i› vi› a› merkja göngu lei› morg un dags ins inn á landa kort i›.
Bank a› er á dyrn ar og án fless a› gruna nokk u› illt fer stelp an og
opn ar. Frammi á gang in um standa tveir skugga leg ir menn í ryk -
frökk um me› upp bretta kraga; inn an úr svart skeggj u› um and lit -
un um góna pír›, mar› ar leg augu á hana og fyrr en var ir eru menn -
irn ir komn ir inn í her berg i› og bún ir a› loka á eft ir sér.
Menn irn ir segja henni a› hafa sig hæga, ann ars muni fleir drepa
hana, og me› an ann ar fleirra rann sak ar her berg i› kveik ir hinn sér í
sí gar ettu og út sk‡r ir a› fleir hafi elt hana í nokkr ar vik ur og fylgst
me› öllu sem hún geri, fleir viti a› hún selji dem anta og nú séu
fleir komn ir til a› taka flá af henni. Stelp an, sem skildi aldrei vi›
öskj una nema fleg ar hún lag› ist til svefns, finn ur fyr ir henni vi›
steinar bragi234 skírnir
Skirnir vor 2007-med ollum-1:Skírnir haust nota-1 25.4.2007 14:28 Page 234