Skírnir - 01.04.2007, Blaðsíða 237

fleir drepa hana, og fleir flurfi ekki leng ur á demönt un um henn ar
a› halda, fleir séu rík ustu menn heims ins bara af flví a› hún er
hóra og frík. Svo velt ir hann sér ofan á hana og klemm ir ofan í
rúm i›, hún grenj ar og berst um en hann hræk ir í lófann á sér,
smyr milli lapp anna á henni og byrj ar a› nau›ga, velt ir henni yfir
á mag ann, flröngv ar sér inn í flarm inn og rí› ur harka lega flar til
hún heyr ir a› hann gef ur frá sér lágt óp. fieg ar hún lít ur vi› sér
hún a› bló›gusur sp‡t ast takt fast me› lágu pss pss-hljó›i úr klof -
inu á hon um og lita rúm i› rautt og vegg ina rau›a. Dem ant arn ir,
hugs ar stelp an. Dem ant arn ir. Vör› ur inn föln ar í fram an, stend ur
upp úr rúm inu og gríp ur um klof i›, slag ar fyrst yfir a› dyr un um
og svo kló sett inu eins og hann viti ekki hvert hann ætli. Stelp an
flrí fur flösk una af rúm inu, sveifl ar henni eins fast og hún get ur og
br‡t ur á höf› inu á hon um og hann fell ur í gólf i›. Hún sæk ir lykl -
ana í vasa hans, kr‡p ur vi› rúm i› og heng ir öskj una um háls inn á
sér og er næst um sann fær› um a› ef eitt hva› hafi ver i› í henni sé
fla› nú brot i› eft ir átök in í her berg inu.
Hún geng ur a› dyr un um, opn ar me› lykl in um og gægist fram.
Eng inn sjá an leg ur. Hún stíg ur út úr her berg inu, læs ir á eft ir sér og
tipl ar af sta› eft ir gang in um. Vi› enda gangs ins kem ur hún a›
stiga og læ› ist ni› ur flrep in, var lega, eina hæ› og tvær hæ› ir. fieg -
ar hún gægist fyr ir horn á næstne›stu hæ› inni sér hún ni› ur í and -
dyri flar sem ma› ur me› skamm byssu hulst ur yfir öxl ina sit ur vi›
skrif bor› ná lægt út gang in um og pár ar eitt hva› á bla›.
Stelp an tví stíg ur og veit ekki hva› hún á a› gera. Hún von ar
a› ma› ur inn flurfi a› breg›a sér frá en ekk ert ger ist. Hún er rétt
í flann mund a› snúa vi› og freista fless a› finna a›ra út göngu lei›
fleg ar mik ill skarkali upp hefst á hæ› un um fyr ir ofan. Vör› ur inn
sem hún haf›i rot a› me› flösk unni er vakn a› ur og öskr ar og
lem ur í dyrn ar. Stelp an sn‡st á hæli, læ› ist fyr ir horn á fyrstu
hæ› inni og flr‡st ir sér upp a› veggn um, heyr ir vör› inn úr and -
dyr inu hlaupa fram hjá sér upp á efri hæ› irn ar, tipl ar flá ni› ur stig -
ann og gegn um and dyr i›, opn ar dyrn ar og stíg ur út fyr ir.
Úti er mi› nótt. Gat an er mann laus og flög ul, en stelp an veit a›
hún er ekki slopp in, fleir gætu au› veld lega hlaup i› hana uppi.
Hún ver› ur a› finna sér sta› flar sem hún get ur fali› sig og lagt á
kristalsgíraffinn 237skírnir
Skirnir vor 2007-med ollum-1:Skírnir haust nota-1 25.4.2007 14:28 Page 237