Jökull


Jökull - 01.01.2005, Blaðsíða 3

Jökull - 01.01.2005, Blaðsíða 3
Global Warming: Take Action or Wait? can meet all of our energy needs for several centuries to come. Further, it is likely to be many, many years before any other source of energy can compete on a large scale with coal. For example, the prime can- didate, solar electricity, currently costs about twenty times that produced in coal-fired plants. Many environmentalists make the plea that the CO2 content of the atmosphere not be allowed to ex- ceed 450 parts per million. Realists, however, con- tend that even with great effort, we will not be able to prevent CO2 from reaching a concentration of 560 parts per million (i.e., double the pre-industrial level). Pessimists, who fear that significant action will not be taken, predict that early in the next century the con- tent could reach 840 parts per million (i.e., triple the pre-industrial level). To see why an attempt to hold the atmosphere’s CO2 content below, let’s say 560 ppm, poses a very, very difficult challenge, let us consider the limits that would have to be placed on the release of CO2 as the result of fossil-fuel-use consumption. As a rule of thumb, for each four billion tons of carbon burned, the atmosphere’s CO2 content rises about one part per million. Hence, were this 560 parts per million limit to be put in place, the maximum allowable carbon burning would be 4x(560–380) or 720 billion tons. In an ideal world carbon allotments would be divided among the nations of the world in proportion to their respective populations. In this case, the world’s tradi- tional industrialized nations would be allocated only about 20 percent of the pie or 144 billion tons (see Figure 2). As together these nations currently con- sume about 6 billion tons of carbon per year, if they maintained this pace, they would run through their al- lotment in only 24 years! The debate about global warming does not center on uncertainties in the projections of the magnitude of the CO2 rise. But rather, it centers on uncertainties in the climatic consequences of this increase. These consequences are based on sophisticated simulations carried out using the world’s most powerful comput- ers. While these simulations faithfully incorporate ev- ery aspect of the climate system, in those cases where the details of the physics are fuzzy, the designers are forced to resort to empirically determined parameteri- zations to fill in the gaps. Many of these parameteriza- tions have to do with aspects of the hydrologic cycle (i.e., water vapor, clouds, precipitation, sea ice). WATER VAPOR FEEDBACK Much of the criticism of the climatic projections pro- duced by these simulations stems from what is re- ferred to as “water vapor feedback.” By itself, a dou- bling of the atmosphere’s CO2 content would warm the planet by a modest 1.2◦C. However, as the planet warms, the vapor pressure of liquid water will corre- spondingly increase and consequently the atmosphere will be able to hold more water vapor. As do CO2 molecules, H2O molecules capture outgoing earth light (infrared rays). In all of the numerical mod- els, the increase in atmospheric water vapor associ- ated with a doubling of CO2 amplifies the warming by a factor of 2 to 3 (Soden et al., 2005). Hence, 1.2 ◦C becomes 2.4 to 3.6◦C. Further, the models yield larger than average warming for the interiors of continents and nearly twice the average warming for the Arctic Ocean and its surrounding lands. One prominent atmospheric specialist, MIT’s Richard Lindzen, vigorously denies that this feed- back will occur in the real world (Lindzen and Nigam, 1987). He admits that the water vapor content of trop- ical air will rise but postulates that the air over the ex- tra tropical desert regions will, instead, become even drier. Because of its low water vapor content and dearth of cloud cover, the atmosphere over the world’s deserts acts as the primary “radiator” by which the planet rids itself of the heat supplied by the Sun. Hence, Lindzen envisions that, instead of amplifying the warming produced by extra CO2, the decrease in water vapor in these extra tropical regions will out- weigh the increase in the tropics. The net result will be a negative feedback reducing the small warming produced by CO2 itself. Among atmosphere special- ists, Lindzen stands pretty much alone in this view and has produced no model simulations to back his intuition. Further, as his detractors point out, Lindzen is well known for his contrarian views. For example, with equal vigor, he denies that cigarette smoking has been proven to cause lung cancer. JÖKULL No. 55, 2005 3
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184

x

Jökull

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jökull
https://timarit.is/publication/1155

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.