Breiðfirðingur - 01.04.1966, Side 68

Vetrarkvöld
(ort í Flatey)
Tungl skein í heiði og tignarlegt var
þá töfrandi fegurð að líta
en kvöld máninn skínandi birtuna bar
á bláfjallatindanna hvíta.
Þá gengum við tvö eftir eggsléttum ís,
var ekkert sem truflaði friðinn
við héldum þar meðfram er hafaldan rís
og hlustuðum töfruð á niðinn.
Eg hugfanginn studdist við hliðina á þér
ei hughvæmst neitt ljúfara getur
þann fögnuð og yndi er færði það mér
ég fæ ekki bundið í letur.
Það atvik ei hverfur í gleymskunnar geim
við glauminn og breytingar tíða
en ánægjustundirnar á þessum heim
þær eru svo fljótar að líða.
Sœm. Björnsson.