Dagblaðið Vísir - DV - 22.06.2018, Side 48

48 SAKAMÁL 22. júní 2018
U
ng og óhamingjusöm móðir
stóð fyrir utan íbúðina. Hún
hét Karoline Aagesen og var
24 ára. Hún hafði bankað
margoft en ekki verið svarað. Hún
hafði beðið í stigaganginum, ráfað
um garðinn og beðið. Hún þurfti að
ná sambandi við Dagmar Overbye,
konuna sem hafði tekið litlu stúlk-
una hennar í fóstur þremur dög-
um áður. En Karoline sá eftir að
hafa gefið stúlkuna frá sér og vildi
nú fá hana aftur. Karoline grun-
aði ekki að hún hafði gefið afkasta-
mesta raðmorðingja Danmerkur
litlu dóttur sína, konu sem myrti
tugi smábarna.
En Dagmar svaraði ekki.
Karoline sneri sér til lögreglunn-
ar og reyndi að fá aðstoð henn-
ar en án árangurs. Þetta var árið
1920. Það var svo um fjögurleytið
sem karlmaður opnaði dyrnar
að íbúð Dagmar og hleypti henni
inn. Í tveggja herbergja íbúðinni
sat Dagmar við matarborðið en
litla stúlkan var hvergi sjáanleg.
Karoline var taugaóstyrk. Systir
hennar hafði reynt að heimsækja
litlu stúlkuna síðustu daga til að
fullvissa sig um að hún hefði það
gott en það hafði ekki tekist því
í hvert sinn hafði Dagmar kom-
ið með einhverja afsökun fyrir að
hún gæti ekki séð stúlkuna.
Dagmar sat þarna við matar-
borðið og ekkert barn var sjáan-
legt, engin ummerki um barn.
Hún sagði Karoline að daginn
sem hún tók við stúlkunni hefði
hún gefið ókunnugri konu hana
en þá konu sagðist hún hafa hitt á
Istegade. Karoline trúði þessu ekki
og hafði samband við lögregluna. Í
ofni Dagmar fundu lögreglumenn
leifar af beinum dóttur Karoline.
Þar með var málið um afkasta-
mesta raðmorðingja Danmerk-
ur farið af stað þótt engan renndi
í grun að hún hefði tugi morða á
samviskunni.
Þegar réttað var yfir henni ját-
aði hún að hafa myrt rúmlega 20
börn, sem hún hafði tekið að sér,
á árunum 1912 til 1920. Hún var
sakfelld fyrir átta morð og að hafa
borið eitt barn út en ekki þóttu
nægilega sterkar sannanir í hinum
málunum.
Málið vakti að vonum mikla
athygli í Danmörku enda eins-
dæmi og er það enn. Enginn af-
kastameiri raðmorðingi hefur
komið fram á sjónarsviðið þar í
landi síðan.
Af hverju komst ekki fyrr upp
um hana?
En hvernig gátu tugir lítilla barna
bara horfið án þess að nokkur tæki
eftir því? Þessarar spurningar var
einnig spurt 1920 þegar upp komst
um málið. Allir helstu fjölmiðl-
ar Danmerkur fjölluðu um það
og málið vakti að vonum mikinn
óhug meðal almennings og mikl-
ar umræður.
Á árunum 1911 til 1921 fjölg-
aði Dönum úr 2,7 milljónum í 3,3
milljónir. Þetta var mikil fjölgun á
skömmum tíma og hafði hún ýmis
vandamál í för með sér. Til dæm-
is var skráningu nýbura ábótavant
og fæðingarvottorð voru ekki gef-
in út fyrr en börn voru skírð. Börn
sem fæddust utan hjónabands
voru í slæmri stöðu þar sem það
var ekki talið sæmandi að eign-
ast barn utan hjónabands. Mæð-
ur þeirra áttu ekki rétt á félagslegri
aðstoð og því urðu margar ungar,
einstæðar mæður að auglýsa eftir
fósturmæðrum í smáauglýsingum
í dagblöðum.
Það var einmitt í gegnum slík-
ar auglýsingar sem Dagmar komst
í samband við mæðurnar sem létu
hana fá börn sín. Dagmar auglýsti
einnig sjálf eftir börnum. Hún fékk
greiddar 400 krónur með hverju
barni en það var mikil upphæð á
þessum tíma, svaraði til árslauna
konu í hennar sporum.
Karoline Aagesen hafði sett aug-
lýsingu í Aftenposten þar sem hún
auglýsti eftir foreldrum sem vildu
taka þriggja vikna dóttur hennar
að sér en hún hafði eignast hana
utan hjónabands og gat ekki ann-
ast hana sjálf. Dagmar svaraði aug-
lýsingunni og þær sömdu um að
hún tæki dóttur Karoline að sér.
Þegar Karoline afhenti henni litlu
stúlkuna grunaði hana ekkert mis-
jafnt, Dagmar virtist glöð yfir að fá
Lækjarbrekka
Bankastræti 2
101 RVK
s. 551 4430
Alltaf sígild
alltaf ljúf
n Dagmar var hræðilegt illmenni sem sá ekki eftir neinu n Afkastamesti raðmorðingi Danmerkur hlaut dauðadóm fyrir voðaverk sín
MYRTI TUGI SMÁBARNA
Ofn Dagmar.