Morgunblaðið - 23.11.2018, Blaðsíða 74

Morgunblaðið - 23.11.2018, Blaðsíða 74
74 MENNING MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 23. NÓVEMBER 2018 Tjarnargötu 2 | 230 Reykjanesbæ | Sími 421 3377 | bustod@bustod.is | www.bustod.is Fallegar vörur fyrir heim Stærð 232 cm | Verð 299.000 kr. Stærð 202 cm | Verð 275.000 kr. Stærð 172 cm | Verð 235.000 kr. ili Sendum um land allt Bókaútgáfan Benedikt gef-ur út spennandi titla í árenda með úrvalshöfundaá sínum snærum, Þórdís Gísladóttir er ein þeirra. Horfið ekki í ljósið er fyrsta skáldaga hennar en hún hefur auk ljóða- bóka sinna skrifað barna- og ung- lingabækur og hlotið ýmsar við- urkenningar fyrir verk sín svo það er aldeilis fengur í þessari skáld- sögu – ekki svo að skilja að meiri fengur sé í skáldsögu en ljóða- eða barnabók en að mínu mati hefur stíll Þórdísar hálfvegis óskað eftir skáldsögu utan um sig. Klara, málvísindakona og há- skólakennari á miðjum aldri, þjá- ist af svefnleysi og situr á and- vökunóttum við skriftir. Hún er í rannsóknarleyfi en við fáum aldrei að vita neitt um hið akademíska rannsóknarefni en fylgjumst á hinn bóginn með henni rannsaka eigið líf með því að raða saman brotum úr for- tíðinni, minn- ingum og hugsunum. Klara elst upp undir klaustur- vegg í Hafnarfirði á áttunda ára- tugnum og er alin upp af móður sinni og ömmu, hinni þýsku Barb- öru. Fjölmargar spennandi per- sónur koma við sögu, flestar kon- ur úr nánasta umhverfi Klöru en einnig raunverulegar persónur s.s. hin dularfulla Karen Lannby ást- kona Ingmars Bergman, George skólastjóri Landakotsskóla, Karl Gústav Svíakonungur og íslenskar borðdömur hans sem einhverjir muna e.t.v eftir. Tíðaranda átt- unda og níunda áratugarins eru gerð skemmtileg skil og við sem erum á svipuðu reki og Klara fáum auðvitað heilmikið extra út úr textanum þegar Klara rifjar upp kjarnorkuvána sem grúfði yfir (en þaðan er titillinn sprottinn, Horfið ekki í ljósið), tísku og dæg- Minningar eru vísbendingar Skáldsaga Horfið ekki í ljósið bbbbn Eftir Þórdísi Gísladóttur. Bókaútgáfan Benedikt, 2018. 160 bls. innb. HILDIGUNNUR ÞRÁINSDÓTTIR BÆKUR VIÐTAL Árni Matthíasson arnim@mbl.is „Fæst börn eru sérstaklega stolt yfir afrekum mæðra sinna. Ég get alveg skilið það. En elsku stelpa, þú verður nú að viðurkenna að listinn yfir ból- félaga mína er frekar tilkomumikill. Allir þessir kvikmyndagerðar- menn, málarar og tónlistarmenn. Svo ekki sé minnst á ljóðskáldin, blaða- mennina og hin ávallt óþekktu en langdramatísku tónskáld.“ Svo hefst ný skáldsaga Kamillu Einarsdóttur, Kópavogskrónika — til dóttur minnar með ást og steiktum, sem kemur út á næstu dögum. Bókin er bréf sem móðir skrifar til dóttur sinnar og ber sig býsna vel ... framan af. Kópavogskrónikan er fyrsta bók Kamillu, en ekki bara það heldur segir hún að þetta sé fyrsti hreini skáld- skapur hennar sem gefinn er út. „Ég hef verið að skrifa en ekkert markvisst og ætlaði aldrei að gefa neitt út, þetta er alveg nýtt. Ég hef reynt að skrifa ljóð og er rosalega léleg í því, það kem- ur allt út eins og lélegir brandarar.“ Kamilla er á Twitter, @kamillae, og þegar ég nefni við hana að á síðustu mánuðum hafi mér sýnst sem persón- an í bókinni hafi stungið sér inn í tíst frá henni öðru hvoru segir hún að Twitter-karakterinn sé eldri en bókin, hafi orðið til á undan. „Markvissa vinnu við að gera þessa hugmynd að bók byrjaði ég ekki fyrr en um áramótin, og ætlaði ekkert að gefa þetta út. Þeir hjá Bjarti-Veröld höfðu samt frétt af þessu og höfðu samband og hvöttu mig til að klára bókina. Ég fór og hitti þá, rosalega stressuð, og hugsaði með mér að um leið og ég sýndi þeim það sem ég hefði skrifað myndu þeir hætta við, en svo voru þeir bara voða jákvæðir og hress- ir og spenntir fyrir því að gefa það út.“ — Þar sem bókin hefst er söguper- sóna hennar mjög yfirlýsingaglöð og góð með sig en einmanaleikinn skín í gegn og ágerist — maður kennir alltaf meira og meira í brjósti um hana. „Það var pælingin — ég hef heyrt það frá þeim fáu sem hafa lesið bókina að þeir vilja bjarga manneskjunni. Mig langaði að draga upp mynd eins og að þegar maður kynnist ein- hverjum á barnum þá eru rosa stælar en svo kemst maður að því að það er uppgerð.“ — Það skín í gegn hve erfitt sam- band sögupersónan átti við móður sína, en skýrir ekki hvað það sé sem kemur henni útaf sporinu. „Það er bara lífið, það er svo erfitt, við erum öll svo breysk, öll að reyna að gera okkar besta, en erum við ekki öll svo einmana?“ — Svo ræður hún ekki við einlægn- ina. „Samt finnst mér það sem hún er að skrifa oft einlægt. Það er samt svo al- gengt að við meikum ekki einlægnina þegar á reynir, við erum að spila okk- ur svo töff.“ — Hvernig birtist þessi persóna þér í upphafi? „Ég er alltaf svo hrifin af öllum bömmer, hvort sem það er í tónlist eða bíómyndum, mér finnst bömmer svo heillandi, þó að líf mitt sé bara mjög fínt og fallegt. Kannski er ég að fá jafnvægi með geðhreinsun, að sækja bömmer annað. Svo var ég líka búin að pæla mikið í því, sem ég veit ekki hvort mér hafi tekist að koma til skila, hvernig móð- urhlutverkið á að vera svo gefandi, eigi að trompa allt annað, láta allt annað detta út, eða hverfa. Ég skrifaði um það í fyrstu útgáfu af handritinu að í Þýskalandi hefur verið mikil umræða um konur sem eignast börn af því þær langar til þess og elska þau, þó þær hafi ekki endilega langaði til að verða mæður. Það er komið allskonar jafnrétti, en samt eru svo miklu meiri væntingar til kvenna en karla að eignast börn.“ — Eftir því sem konur öðlast meira frelsi er lögð meiri áhersla á hve móðurhlutverkið sé stórkostlegt. „Já, þeim er hampað fyrir öll þessi æðislegu afmæli og boð og það á allt- af að gera allt frá grunni. Á meðan hafa strákar enn það frelsi að njóta lífsins og rækta hæfileikana, þó þeir bregðist kannski algerlega sem feð- ur.“ — Kópavogskróníka, hvað segir þú mér af Kópavogi? „Þetta er bara svo æðislegur bær, Smiðjuhverfið og allt. Fjölskylda mömmu er úr Kópavogi og ég þoldi ekki Kópavog, það var alltaf rigning — ég var í tónlistarskóla í Kópavogi í tíu ár. Svo enduruppgötvaði ég Kópa- vog seinna og er alltaf að fatta nýjar og nýjar hliðar. Þar er til dæmis af- slappað viðhorf til ýmissa hluta, eins og til dæmis hvað sé fallegt,“ segir Kamilla og hlær. „Það er mjög heillandi, en það er ekkert töff þarna þó það sé eitthvað að koma, það var verið að opna tvo nýja bari á Nýbýla- vegi!“ — Þú ert mjög berorð í bókinni, finnst þér líklegt að hún verði um- deild að einhverju leyti? „Ég veit það ekki, er einhver við- kvæmur fyrir svona yfirleitt? Mér finnst ekkert yfirgengilegt í henni, en á sama tíma vil ég helst að mamma lesi hana ekki,“ segir Kamilla og skellir uppúr. „Ég er búin að segja henni að ég ætli að gefa henni eintak en hún verði að hafa hana í plastinu uppi í hillu. Þeir spurðu mig uppi á Bjarti hvort ég væri eitthvað stressuð yfir því ef dætur mínar myndu lesa bókina, en unga fólkinu er alveg sama um allt svona, það veit allt um tilfinningar og líkamsvessa.“ Allt um tilfinningar og líkamsvessa  Í nýrri skáldsögu Kamillu Einarsdóttur, Kópavogskróniku, skrifar móðir til dóttur sinnar og lýsir skrautlegu líferni
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.