Morgunblaðið - 06.12.2018, Page 88

88 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. DESEMBER 2018
www.gilbert.is
GÆÐA ARMBANDSÚR
FYRIR DÖMUR OG HERRA
KLASSÍSK ÍSLENSK
handleika afrakstur svona samvinnu-
verkefnis. „Og ef þetta gengur í end-
urnýjun lífdaga og verður til þess að
fleiri njóta þess er maður náttúrlega
alveg í skýjunum yfir því og það næg-
ir alveg fyllilega,“ segir hann. Sumar
gömlu platnanna hafi ekki hljómað
nógu vel og nú hafi verið bætt úr því.
Munurinn sé greinilegur og hljóm-
urinn jafnari frá lagi til lags. „Tæknin
er orðin allt önnur og menn ráða
miklu meira við að taka ákveðin svið
og lagfæra þau, fyrir utan að ná líka
að defínera hvaða tíðni er með óþægi-
legt suð. Svo er náttúrlega þetta yfir-
borðssuð á plötunni sem er alltaf
sjarmerandi en þarna er það unnið al-
veg í þaula. Ég gerði samanburð á
þeim við mínar gömlu plötur, ég átti
meira að segja prufuplöturnar sem
maður fékk sendar fyrst og eru alveg
óspilaðar. Sú gamla á að vera alveg
ómenguð og það var eins og opnuðust
gáttir við þennan samanburð. Fyrir
hljóðnördana er þetta fagnaðarefni.“
Tóku allar heljarstökk
–Þessi hljómsveit var starfandi í
mjög stuttan tíma …
„Já, eiginlega starfaði hún samfellt
í tæp fjögur ár.“
–Og þið gerðuð þrjár hljóðvers-
plötur sem eru afar ólíkar hver ann-
arri.
„Já, þær tóku allar heljarstökk,
hver fyrir sig. Fyrsta platan var þessi
tilraun sem við gerðum með þjóð-
lögin, tilraunamennska þar sem við
ætluðum bara að prófa að sjá hvernig
þetta myndi ganga upp,“ segir Egill.
„Við tókum þjóðlögin nánast eins og
þau komu fyrir en ég bætti við svo-
litlum köflum, stækkaði
lögin aðeins þannig að þau
næðu vel þriggja til fjög-
urra mínútna forminu.“
Næsta plata, Þursabit,
var djassaðri og meira um
rokk en þó sami grunnur
áfram, að sögn Egils.
Gæti eins verið ... þriðja
hljóðversplatan, var svo í
anda nýbylgju og progg-
rokks. „Við fórum náttúr-
lega ekki varhluta af ný-
bylgjunni og kannski
pönkinu líka, vorum aðeins að gæla
við þetta. Ekki kannski beinlínis pönk
en þetta „new wave“ myndi ég segja.
Ég myndi kalla þetta nýbylgjuprogg,
ef hægt er að setja einhvern stimpil á
það.“
Mikill barningur
–Þú átt væntanlega góðar minn-
ingar frá þessum tíma?
„Já, yfirleitt, þetta var skemmti-
legur tími en náttúrlega barningur
mikill. Við vorum oft að spila fyrir 20
til 30 manns,“ segir Egill sposkur.
„En við fórum nú ferðir á vegum
menntamálaráðuneytisins, þeir
styrktu okkur, borguðu fyrir gigg
sem við spiluðum í skólum sem gerði
okkur mögulegt að halda konsert um
kvöldið og spila þá fyrir 20-30 manns,
vera með bíl og svona.“
Egill segir að gaman
hafi verið að rifja upp
lögin á tónleikum í
Laugardalshöll árið
2008 sem 5.400 manns
sóttu. „Við stigum rétt-
um megin fram úr allir
og þetta tókst með eindæmum vel.
Við vorum búnir að vinna mikið og
fara í gegnum þetta allt aftur. Þetta
var líka dálítið erfitt því músík er
merkilegt tímahylki, maður fer aftur í
gamla fasann og allir erfiðleikarnir,
allir bakverkirnir sem tilheyrðu þess-
um tíma - ekki í eiginlegri merkingu
heldur óeiginlegri - gerðu vart við sig
aftur,“ segir Egill kíminn. Tónlist sé
eitthvert albesta tímahylki sem til sé,
fyrir utan lykt, mögulega. „Þetta
virkaði svona á okkur að við vorum
allir með böggum hildar eftir fyrstu
æfingarnar, fórum í gegnum þennan
fasa aftur. En það var skemmtilegt.“
Egill segist að lokum hæstánægð-
ur með Öldu Music. „Þetta eru stór-
huga menn að gera þetta og gaman
að þessu.“
Fagnaðarefni fyrir hjóðnördana
 Sex hljómplötur Hins íslenska þursa-
flokks gefnar út á vínyl af Öldu  Endur-
hljóðblandaðar og 120 grömm að þyngd
 „Hef ekki í annan tíma heyrt þetta
hljóma betur,“ segir Egill Ólafsson
Morgunblaðið/Eggert
Ungir Hinn íslenzki Þursaflokkur í árdaga. Ásgeir Óskarsson, Júlíus
Agnarsson, Egill, Tómas M. Tómasson og Þórður Árnason.
Halldór Baldvinsson, útgáfu-
stjóri Öldu, segir tilefni útgáf-
unnar 40 ára útgáfuafmæli
fyrstu plötu Hins íslenzka Þursa-
flokks, samnefndrar sveitinni.
Hann er spurður að því hvort
markmiðið sé líka að kynna
hljómsveitina fyrir yngri kyn-
slóðum sem þekkja ekki til henn-
ar og svarar hann „bæði og“.
„Það er náttúrlega ein plata
þarna sem hefur aldrei komið út
áður,“ bendir hann á. Og ástæð-
an fyrir því að gefið er út á vínyl
liggur í augum uppi, vinsældir
vínylsins fara vaxandi en vin-
sældir geisladisksins hafa dvín-
að með ári hverju. „Við bara vild-
um gera þetta,“ segir Halldór um
frekari ástæður útgáfunnar.
Vaxandi vin-
sældir vínyls
40 ÁRA AFMÆLI
Endurkoma Þursarnir héldu eftirminnilega tónleika með Caput í Laugardalshöll árið 2008 og voru þeir gefnir út á
tvöfaldri plötu sem er í pakkanum nýútgefna. Hér þenur Egill raddbönd og nikku á tónleikunum.
Litadýrð Vínylplöt-
urnar í pakkanum
góða eru í ýmsum lit-
um, eins og sjá má.
Morgunblaðið/Eggert
VIÐTAL
Helgi Snær Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
Hann er þungur kassinn sem tónlist-
arútgáfan Alda Music sendi frá sér á
dögunum og hefur að geyma sex
hljómplötur Hins íslenzka Þursa-
flokks, þrjár hljóðversskífur og þrjár
tónleikaskífur. Plöturnar eru í
stykkjum talið níu þar sem þrjár
platnanna eru tvöfaldar og þyngdin
gefur til kynna að vínyllinn er ekki af
þynnstu gerð heldur þykkur og
hljómurinn vandaður eftir því. Plöt-
urnar eru Hinn íslenzki Þursaflokkur
(1978), Þursabit (1979), Á hljóm-
leikum (1980), Gæti eins verið …
(1982), Í Höllinni á þorra 2008 (2008)
og Ókomin forneskjan (2008). „Allt
Þursaefnið + upptökur sem ekki hafa
komið út áður,“ eins og segir á vef
Öldu.
Þynnri áður
Finnarnir Pauli Saastamoinen og
Matti Kallio sáu um að endurhljóm-
jafna og fínstilla alla tónlist fyrir út-
gáfuna og segir Egill Ólafsson, for-
sprakki Þursanna eins og þeir eru
jafnan nefndir, að öll sú vinna hafi
verið aldeilis frábær. „Allt saman
endur-masterað af finnsku stúdíói af
mönnum sem eru með þeim fremstu í
Evrópu, ef ekki heiminum,“ segir Eg-
ill. „Svo er þetta 120 gramma vínyll
sem bætir hljóminn. Við vorum að
gera þessar plötur skömmu eftir olíu-
kreppuna og þá voru þær enn þynnri,
þessar gömlu, ekki nema 80 grömm.
Með 120 gramma vínyl verður hljóm-
urinn enn fyllri og betri og ég hef
ekki í annan tíma heyrt þetta hljóma
betur, ef það er eitthvað fyrir menn
sem hafa gaman af því að spila þetta í
góðum græjum. Flestir sem eru með
plötuspilara eru með góðar græjur.“
Egill segir alltaf gaman að sjá og