Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.2019, Side 49

FÓKUS - VIÐTAL 4917. maí 2019
spila í Madison Square Garden í
New York innan tveggja ára. Það
var brjáluð hugmynd því við vor-
um ekki einu sinni komnir með
umboðsmann. Tímaramminn
stóðst ekki alveg, en við spiluð-
um í Madison Square Garden árið
1983, fimm árum eftir að hljóm-
sveitin var stofnuð. Og við gerðum
það af krafti viljans eintómum.“
Á þessum tíma varð Duran
Duran eitt stærsta band heims-
ins, hljómsveitin seldi milljónir
platna, spilaði um allan heim og
var mikill frumkvöðull í mynd-
bandagerð. Gula pressan og papa-
rassar hundeltu þá og fjölluðu um
hverja hreyfingu.
Voruð þið búnir undir frægð-
ina?
„Nei,“ segir Roger og flissar. „Við
vorum ekki búnir undir frægðina.
Þessi áætlun okkar leit mjög vel
út á blaði og ég hafði viljað vera
í stóru rokk- eða poppbandi síð-
an ég var tólf ára. En þegar þetta
raungerðist vorum við ekki undir-
búnir. Við vorum rúmlega tvítugir,
með milljónir inni á bankareikn-
ingum, ekkert einkalíf. Við vor-
um líka allir frægir, ólíkt mörgum
öðrum böndum þar sem einn eða
tveir verða stórstjörnur. Ég myndi
ekki vilja fara aftur í tímann og
breyta neinu því þetta kom okkur
á þann stað sem við erum á í dag.
En, nei, við vorum langt því frá
undirbúnir. Við gátum ekki gengið
úti á götu án þess að ljósmyndari
væri að elta okkur.“
Eins og oft vill verða þá fylgir
töluvert partíhald lífinu á tón-
leikaferðalögum. Roger segir að
það hafi alveg átt við um Duran
Duran.
„Já, kannski misstum við stjórn-
ina nokkrum sinnum,“ segir Roger
og hlær dátt. „Ef þú tekur nokkra
tvítuga gutta, dælir peningum inn
á reikningana þeirra og sendir þá
í kringum hnöttinn þá mun alltaf
eitthvað misjafnt gerast. Við vor-
um hömlulausir á þessum tíma,
fullir af krafti og sköpunargleði.
Vegna frægðarinnar þá bólgnaði
sjálfsálitið líka. Á tónleikaferðalagi
er mikið af dauðum tíma. Maður
er á sviði í klukkutíma og þarf
einhvern veginn að fylla tímann.
Alltaf á nýju hóteli og í nýrri borg.
Hvað gerir maður þá? Jú, mað-
ur djammar. Hjá okkur var þetta
sennilega ansi villt um tíma.“
Vildi venjulegt líf
Árið 1986 sagði Roger Taylor skil-
ið við Duran Duran. Þá var hljóm-
sveitin á hápunkti frægðarinnar.
Árið áður áttu þeor lagið A View to
a Kill úr samnefndri James Bond
kvikmynd og spiluðu á styrktar-
tónleikunum Live Aid sem einn og
hálfur milljarður manns fylgdist
með í sjónvarpi.
„Ég þurfti að stíga til hliðar um
tíma. Á þessum tíma var allt orðið
svolítið brjálað. Við vorum fyrsta
hljómsveitin sem var í blöðun-
um á hverjum degi. Ritstjórar gulu
pressunnar ákváðu að þeir vildu
að poppstjörnur yrðu hluti af dag-
legri umfjöllun. Allt sem við gerð-
um eða sögðum komst í fréttirnar
og það var of mikið fyrir mig. Ég
ætlaði aðeins að taka mér pásu í
stuttan tíma, en það varð að mörg-
um árum. Ég vildi venjulegt líf,
þótt það sé kannski ekki hægt eftir
að hafa verið í Duran Duran.“
Roger flutti á búgarð í Englandi
og eignaðist börn og buru. Hann
hugsaði líf sitt upp á nýtt en skildi
þó ekki alveg við tónlistina. Á
tíunda áratugnum hreifst hann af
danstónlistinni sem tröllreið öllu
á þeim tíma. Hann fór að semja
að nýju og gerðist plötusnúður
um tíma. Duran Duran hélt áfram
störfum en gekk í gegnum manna-
breytingar.
„Í kringum aldamótin hringdi
John í mig og sagði að uppruna-
lega bandið væri að koma aftur
saman og hvort ég vildi ekki vera
með. Ég hélt að Duran Duran væri
búin að vera á þessum tímapunkti.
Ég var því hikandi þegar hann hr-
ingdi og þurfti að liggja á þessu yfir
nótt. Síðan hringdi ég til baka og
sló til.“
Var dýnamíkin sú sama í
bandinu þegar þú komst til baka?
„Nákvæmlega sú sama,“ seg-
ir Roger og hlær. „Samt höfðum
við allir verið að gera mismun-
andi hluti á meðan við vorum í
sundur. Fólk reynir að breyta sér
en í grunninn erum við öll þau
sem við erum. Eitt af því sem gerir
dýnamíkina í bandinu svo góða er
hversu ólíkir við erum. Það heldur
okkur skapandi.“
Er það sveipað jafn miklum
ljóma í dag að túra um heiminn?
„Ef ég á að vera hreinskilinn
þá held ég að það hafi aldrei verið
sveipað miklum ljóma. Við erum
annaðhvort á tónleikastaðnum, á
hóteli eða flugvelli. Það koma þó
dagar þar sem við eigum frí og get-
um skoðað okkur um. Í dag erum
við líka mun rólegri og yfirvegaðri
en við vorum áður fyrr og einbeit-
um okkur að tónleikunum sjálf-
um.“
Ekkert fimm ára plan
Margar eldri hljómsveitir hætta
að gefa út nýtt efni á einhverjum
tímapunkti. Þær endurnýja sig
ekki og spila aðeins eldra efni. Það
er ekki hægt að segja um Duran
Duran sem gefur sífellt út nýj-
ar plötur þótt hljómsveitin flytji
einnig eldra efni í bland á tónleik-
um. Síðan Roger gekk aftur til liðs
við sveitina hefur Duran Duran
gefið út fjórar plötur og sú nýjasta,
Paper Gods frá árinu 2015, náði
töluverðum vinsældum.
„Við erum að vinna að nýrri
plötu núna,“ segir Roger. „Hún
kemur sennilega út á næsta ári. Á
síðustu plötunni fórum við vel inn
í elektróníkina en á þeirri næstu
förum við nær rótum okkar á ní-
unda áratugnum. Við erum ekki
bundnir af neinu og getum farið
í hvaða átt sem við viljum í laga-
smíðinni. Það er bara eitthvað sem
gerist af sjálfu sér. Við ræðum ekk-
ert sérstaklega hvaða stefnu við
ætlum að taka.“
Er yngra fólk móttækilegt fyrir
tónlistinni ykkar?
„Já, við sjáum töluvert af yngra
fólki á tónleikaferðalögum okkar.
Í dag er tónlistarneysla orðin svo
breytt. Áður fyrr var alltaf fyrirfram
ákveðinn farvegur sem tónlistin
varð að fara, í gegnum útgáfufyrir-
tæki, tónlistarpressuna og gagn-
rýnendur. Fólk las þetta og keypti
plötur byggt á þeirri gagnrýni. Nú
hlustar fólk á tónlistina á netinu,
kynnist fleiru og lætur ekki aðra
stjórna því hvað það hlustar á.
Ungt fólk í dag nálgast tónlistina
okkar án fyrirframgefinna skoð-
ana.“
Hefur þinn trommustíll breyst?
„Já, mjög svo. Ég sé þetta þegar
ég horfi á gömul myndbönd af
sjálfum mér. Ég var alinn upp á
pönki og allt snerist um kraft og
hraða. Í dag er ég orðinn mun
mildari og fágaðri í hreyfingum,
með meira grúví en áður.“
Býstu við að hljómsveitin haldi
áfram í mörg ár til viðbótar?
„Ég hreinlega veit það ekki. Við
ræðum það aldrei og reynum að
lifa í núinu, eins og sagt er. Núna
erum við að einbeita okkur að nýju
plötunni og lagasmíð fyrir hana.
Svo förum við á tónleikaferðalag
eftir útgáfu hennar. Við hugsum
ekki lengra fram í tímann en það.
Það er ekkert fimm ára plan.“
Roger segir að meðlimir Duran
Duran séu góðir vinir, frekar en
hljómsveitarfélagar, en þó eyði
þeir ekki öllum frítíma sínum
saman. Í dag hafa þeir meiri skiln-
ing hver á öðrum og setji ekki
óþarfa pressu á sig. En það var ekki
alltaf svo.
„Áður fyrr vissum við ekki
hvernig við áttum að tala saman.
Það safnaðist sífellt upp kergja
og að lokum funkeruðum við
ekki sem heild. Við ólumst upp í
Birmingham á sjöunda og áttunda
áratugnum og lærðum því ekki að
ræða hlutina. Í dag er miklu betri
skilningur á milli okkar og virki-
lega góð og lífseig vinátta.“ n
Duran Duran kemur til Ís-
lands og heldur tónleika í Laugar-
dalshöllinni þann 25. júní næst-
komandi. Búast má við miklu
sjónarspili frá poppurunum sem
hafa plægt akurinn í fjörutíu ár,
selt hundrað milljónir platna og
unnið ótal verðlaun á ferlinum
Hægt er að nálgast miða á tónleik-
ana hjá tix.is
GRÆNA TUNNAN
AUÐVELDAR FLOKKUNINA
Pappír, pappa, plast og minni málmhluti
má setja beint í tunnuna - Muna að skola
Pantaðu grænu tunnuna í síma 577-5757 eða www.igf.is/panta
577 5757
Við vissum í raun
ekkert hvað við
vorum að gera, en
við ætluðum að spila í Madi-
son Square Garden í New
York innan tveggja ára.
Ef þú tekur
nokkra tvítuga
gutta, dælir pen-
ingum inn á reikningana
þeirra og sendir þá í kring-
um hnöttinn þá mun alltaf
eitthvað misjafnt gerast.