Dagblaðið Vísir - DV - 21.08.2019, Blaðsíða 91

FÓKUS - VIÐTAL21. ágúst 2019 91
„Það var gaman að hitta Justin og við héldum fínu
sambandi í talsverðan tíma á eftir. Hann bauð
mér á tónleika með sér í London stuttu síðar og við hittu-
mst nokkrum sinnum. Hann var mjög almennilegur gaur
og þetta var skemmtilegt verkefni.”
nefndar en hún er þekkt-
ust fyrir að hafa leikstýrt
kvikmyndinni Bend it like
Beckham. Eftir að úrslit voru
kunn gekk Þórhallur á hana
og spurði hvers vegna hann
hefði ekki borið sigur úr být-
um en hún tjáði honum þá
að nefndinni hefði strax ver-
ið ljóst að hann myndi alltaf
„meika“ það. „Það gerði mig
ekkert minna pirraðan en
þetta kennir manni að halda
alltaf fast á spöðunum. Þetta
var engu að síður mikið æv-
intýri og við sem enduðum í
topp þremur efstu sætunum
fengum tíu þúsund pund í
verðlaun til að framleiða okk-
ar eigið efni. Það þótti á þess-
um tíma heilmikill pening-
ur og þar sem ég var þegar
vel tengdur inn í þennan
heim innan kollega í London,
náði ég að gera enn meira úr
þessari upphæð en ég hefði
átt að geta gert. Þarna fór
boltinn fyrst að rúlla.“
Eftir langan feril segir Þór-
hallur fátt koma lengur á
óvart, hann ferðist meiru en
góðu hófi gegni á ári hverju
og sé því mikið fjarri fjöl-
skyldunni, en undanfarið ár
hafi eflaust náð að toppa öll
fyrri, hvað ferðalög snerti. „Ég
er fyrir löngu búinn að missa
tölu á þeim ferðum sem ég
fer á vegum vinnunnar. Bara
á þessu ári hef ég ferðast svo
mikið og víða að ég get varla
talið löndin lengur. Auðvitað
er þetta algjört djók og get-
ur bitnað á fjölskyldunni, en
ég bý svo vel að eiga einstak-
lega þolinmóða og skilnings-
ríka konu.“
Fyrsta stóra tækifær-
ið segir Þórhallur hafa kom-
ið árið 2005 þegar hann,
ásamt tveimur öðrum auglýs-
ingaleikstjórunum, fékk það
verkefni upp í hendurnar að
framleiða auglýsingarnar fyr-
ir skyndibitakeðjuna McDon-
ald’s þar sem stórsöngvarinn
Justin Timberlake flutti línuna
ógleymanlegu „I’m loving it“.
„Við skutum þessar auglýs-
ingar bæði í London, Suður-
-Afríku og Los Angeles. Það
var gaman að hitta Justin og
við héldum fínu sambandi í
talsverðan tíma á eftir. Hann
bauð mér á tónleika með sér
í London stuttu síðar og við
hittumst nokkrum sinnum.
Hann var mjög almennilegur
gaur og þetta var skemmtilegt
verkefni. Eflaust eitt af þeim
fyrstu stóru sem ég gerði, en
nokkrum árum síðar gerði ég
svo stóra auglýsingu fyrir Opel
sem kýldi mig svolítið inn í
heim bílaauglýsinga. Síðan þá
geri ég alltaf nokkrar slíkar á
hverju ári sem er gaman, þær
krefjast mikilla tæknilegra at-
riða og eru í grunninn upp-
fullar af smáatriðum, en mál-
ið er bara það að í grunninn
elska ég að segja sögur. Ég
starfa við þetta af því að mér
finnst gaman að færa frásagn-
ir í myndrænt form en ég er þó
ekki einn af þeim sem leiddust
út í auglýsingaleikstjórn í von
um að færast síðar yfir í kvik-
myndir. Þetta virkar nefni-
lega öfugt hjá mér. Ég ætlað
mér í raun aldrei út í kvik-
myndaleikstjórn enda hef ég
aldrei stefnt á að verða neinn
Spielberg.“
Snýst ekki um að vera bíó-
myndatöffari í Hollywood
Þórhallur segir að áhuginn
á kvikmyndagerðarlist hafi
vaknað snemma því hann
hafi verið alinn upp innan
um áhugaverð tæki og tól til
þess brúks fallin. Hann hafi
þó ekki gert sér grein fyrir því
að áhuginn gæti leitt til starfs-
frama fyrr en löngu seinna.
„Pabbi hafði alltaf mikinn
áhuga á ljósmyndun og keypti
til að mynda Hi-8 mynda-
vél og vídeómixer þegar ég
var í kringum ellefu ára. Ég
var því snemma farinn að
prófa mig áfram og leika mér
með myndefni, án þess þó að
stefna á það sem starfsframa.
Þegar ég hins vegar áttaði mig
á að það væri hægt að gera
þetta að framtíðarstarfi lagði
ég allt í sölurnar. Mörgum
árum síðar fór það svo fyrst að
toga í mig að vinna með starf-
ið í lengra formi og ég finn að
það er sífellt að verða ríkara í
mér núna.“
Eftir að hafa unnið lengi
við gerð auglýsinga segir Þór-
hallur það spennandi áskorun
að fá nú tækifæri til að byggja
upp karaktera og á sama tíma
byggja upp hughrif áhorfand-
ans. Hann segist þó ekki hafa
verið tilbúinn að taka skref-
ið fyrr en nú. „Það er eins og
þessi leið hafi valið mig frekar
en ég hana. Ég hafði lítið leitt
hugann að kvikmyndaleik-
stjórn fyrr en þessari hug-
mynd laust niður, en hún lét
greinilega vita af sér þegar ég
var tilbúinn til þess. Ég hef nú
sankað að mér reynslu og öðl-
ast ákveðin höfundareinkenni
sem reynast mér í dag raunhæf
til að gera og prófa eitthvað
nýtt og frábrugðið. Það sem
mér finnst spennandi nýjung
í þessu starfi er að fá tækifæri
til að vinna lengur með tilf-
inningar áhorfenda. Fyrir mér
snýst þetta ekki um að vera
bíómyndatöffari í Hollywood
heldur tækifæri fyrir mig sem
skapandi einstakling til að fá
hér tól til þess að segja sögur
í lengri tíma, það er það sem
þetta snýst um. Ég las einmitt
viðtal við leikstjórann Pedro
Almodovar, þar sem hann fer
yfir nýjustu kvikmynd sína,
sem margir vilja meina að sé
sjálfsævisaga. Þar segir hann:
„Ef ég hefði engar sögur að
segja, hvað gæti ég þá gert“,
ég tengi sterkt við þetta sjálf-
ur því það er það sem mað-
ur gerir, hvort sem það snýr
að auglýsingum, bíómyndum
eða tónlistarmyndböndum
– þetta snýst allt um að segja
sögur. Frásagnirnar sem þú
segir eru auðvitað persónu-
bundnar og enginn að segja
hverjar séu betri eða verri,
en snýst að mestu leyti um að
segja söguna.“
Fyrsta skandinavíska hryll-
ingsþáttaserían
Spurður hvað sé framundan sé
kvikmyndin frátalin, segir Þór-
hallur að auglýsingatökurn-
ar haldi áfram að flokkast
sem dagvinna þótt gæluver-
kefnin séu fleiri en bara bíó-
myndin. „Við Óttar erum með
fleiri járn í eldinum en bara
þessa kvikmynd því við höfum
undanfarna mánuði verið að
semja saman handrit að því
sem virðist, samkvæmt mín-
um bestu rannsóknum, vera
fyrsta skandinavíska hryll-
ingsþáttaserían. Þetta hefur
verið helvíti skemmtilegt ver-
kefni sem við höfum bæði eytt
tíma og púðri í en við stefnum
á að kynna það fyrir Netflix á
næstu dögum. Til að segja ör-
lítið frá því, þá gerist sagan í
íslensku sjávarþorpi í kring-
um 1990 en að því sögðu höf-
um við engan grun um það
hvernig erlendir framleið-
endur muni taka í þessa hug-
mynd, þótt við Óttar séum
spenntir og klæi í fingurna að
víkka út karakterana sem við
erum þegar farnir að þenja út.
Í fullkomnum heimi færi kvik-
myndin í tökur næsta sum-
ar og svo myndum við vinda
okkur beint yfir í þessa þátta-
gerð strax veturinn á eftir, en
ég hef lært það, að í þessum
bransa er ekkert fast í hendi
og allt tekur sinn tíma. Því er
ekkert að gera nema bíða og
sjá hvert framtíðin leiðir okk-
ur.“ n
„Ef ég hefði engar sögur
að segja, hvað gæti ég þá
gert“, ég tengi sterkt við þetta
sjálfur því það er það sem mað-
ur gerir, hvort sem það snýr að
auglýsingum, bíómyndum eða
tónlistarmyndböndum – þetta
snýst allt um að segja sögur.“