Dagblaðið Vísir - DV - 21.08.2019, Blaðsíða 89

Dagblaðið Vísir - DV - 21.08.2019, Blaðsíða 89
FÓKUS21. ágúst 2019 89 n „Undarlegustu tíu mínútur ævi minnar“ n „Ég var ekki búin undir þetta“ n Kvöldstund með leikstjóranum vekur athygli Tarantino og tásublætið Allt látið flakka – Death Proof (2007) Death Proof er fyrsta og eina kvikmyndin þar sem Tarantino gegnir hlutverki kvikmyndatökumanns. Þá kemur eflaust ekki á óvart að tásublætið sjáist í sinni tærustu mynd, meðal annars í opnunarskoti myndarinnar. Auk þess eru merki um að helsti skúrkur myndarinnar, leikinn af Kurt Russell, deili þessu blæti. Tásu-Tate – Once Upon a Time in Hollywood (2019) Í nýjustu mynd leikstjórans fylgjumst við grannt með upprennandi leikkonu, Sharon Tate, sem leikin er af Margot Robbie. Ef einhver hefur veðjað á að hún beraði ekki tærnar á einhverjum tíma- punkti, þá hefur sá sami tapað því veð- máli. Aftur á móti er Robbie langt frá því að vera sú eina í þessari kvikmynd sem hugnast lítt sokkar og skór. Á rið 2011 birti nafnlaus kona tölvupóst, sem upp- haflega var ætlaður vin- um hennar, þar sem hún rifjar upp kvöldstund með Tar- antino sjálfum. Það sem hófst sem saklaust kvöld þar sem setið var að sumbli endaði sem grípandi innsýn í koll leikstjórans fræga. Pósturinn vakti vægast sagt mikla athygli og þótti frásögnin afar bitastæð, þótt innihald hans hefði komið fáum á óvart. Umrætt bréf var birt á fréttamiðlinum Gawker. Leikstjórinn og konan hittu- st á skemmtistað. Konan segir leikarann Jamie Foxx hafa verið með þeim í teiti sem átti sér stað á heimili leikstjórans. Gestirnir tíndust á brott, einn af öðrum, og að lokum voru aðeins Tarantino og nafnlausa frúin eftir. Hún skrif- ar í póstinum: „Eftir langar samræður um kvikmyndir, stingur hann upp á því að við förum í rúmið. Þarna verð ég skíthrædd,“ segir hún og tekur fram að þótt hún og leik- stjórinn hefðu verið dugleg í kossaflensi þetta kvöld, þá hefði ekki staðið til hjá henni að ganga lengra en það. „Ég reyni að forðast allan neðanbeltishasar í ljósi þess að Tarantino er með einn ljótasta titt- ling sem ég hef á ævi minni séð; stuttan, þykkan og stubbalegan. Á meðan ég ofanda yfir tilhugsun- inni um að hann ætli sér að koma nálægt mér með þennan grip, þá hallar hann sér að mér og varpar fram furðulegustu spurningu sem ég hef á ævi minni heyrt: Má ég sjúga tærnar á þér á meðan ég fróa mér? Ég var ekki búin undir þetta, en ég lét mig hafa það til að koma í veg fyrir eitthvað nánara.“ Að sögn konunnar tóku þá við einhverjar undarlegustu tíu mínútur ævi hennar, að fylgjast með Óskarsverðlaunahafa fróa sér meðan hann sleikti á henni tærnar. „Þetta var ekki alslæmt, enda þurfti ég ekki að gera neitt. Skömmu eftir þetta fórum við að sofa en hann ákvað að endurtaka leikinn morguninn eftir, án þess að spyrja mig – sem mér þótti dónalegt. Í kjölfarið skutlaði hann mér svo heim og þannig var sagan öll.“ Ári síðar var leikstjórinn staddur í ítarlegu viðtali hjá út- varpsmanninum Howard Stern. Þar var hann spurður út í söguna og lekann á henni og þótti hon- um birtingin vera fyrir neðan allar hellur. Hann sagði í viðtalinu að hann hefði verið herramaður í öll- um samskiptum sínum við kon- una og fannst birtingin vera arg- asti trúnaðarbrestur. Hann tók sterklega fram að hann hefði verið sleginn vegna þessarar opinberunar en neitaði ekki nokkrum sköpuðum hlut, enda var lítið til að fela. „Þarna verð ég skíthrædd“ Nafnlausa konan krafðist þess að þau Tarantino færu saman í myndaklefa, fyrr um kvöldið, til að geta sannað að sagan væri engin lygi. „Ef skórinn passar …“ – Inglourious Basterds (2009) Þýska leikkonan Diane Kruger gerist Öskubuska í örskamma stund þegar nasistaforingi kannar hvort fótur hennar passi í skó sem varð eftir á vettvangi glæps. Tærnar á Margaret Qualley á heitum degi í Los Angeles.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.