Skessuhorn - 20.12.2005, Blaðsíða 38

38
ÞRIÐJUDAGUR 20. DESEMBER 2005
SIESSUHÖBKI
Eins og lesendur hafa áttað sig á
er vonlaust að gera verkum Bjarna
Guðráðssonar skil í stuttu blaða-
viðtali. Til þess hefur hann verið
of afkastamikill. A hverju og einu
átakatímabili í hans lífi, sem hann
nefnir svo, hefur hann ásamt sam-
ferðarmönnum sínum komið svo
miklu í verk að fullsæmandi væri
sem æviverk meðalmanns. Þessi
verk hefur Bjarni hins vegar unnið
til hliðar við svokallað ævistarf sitt,
sem er búskapurinn.
Af félagsstörfum Bjarna er þó
margs ógetið eins og hans miklu
störf í félagsmálum bændastéttar-
innar. Ekki má heldur gleyma
þrekvirkinu sem var útgáfa á rit-
verkinu Byggðir Borgarfjarðar sem
minnst var á í upphafi þessa við-
tals. Hann sagði við mig þegar við
hófum spjall okkar að hann væri
efins um að segja þessi sögubrot úr
sínu lífi. Frásögnin gæti orðið á
þann veg að lesendur héldu að
hann hefði ávallt verið einn á ferð.
Það væri fjarri sanni. Hans lán í líf-
inu væri að hafa átt marga og dug-
lega samstarfsmenn. Svo ekki sé nú
minnst á Sigrúnu.
Bjarni er frumkvöðull af besm
gerð. Liljur hans em svo margar að
erfitt gæti reynst fyrir aðra að
kveða þær. Og hann er ennþá að.
-Halldór Jónsson.
þakka velgjörðarmönnum upp-
byggingarinnar í Reykholti fyrir
hug sinn og smðning. Þá æfðum
við nokkuð stranga efnisskrá og af-
raksmr þeirrar vinnu má heyra á
hljómdiski sem við gáfum út fyrir
nokkm.
Eins og ég sagði áðan leggjast
félagsstörf oft á sama fólkið. Eg
neita því ekki að þau hafa tekið
mikið af mínum tíma í gegnum
árin. Sérstaklega uppbyggingin í
Reykholti. Það starf var með þeim
hætti að þar urðu menn oft að
ganga til verka þrátt fyrir að illa
stæði á. Oft þurfti að hitta fólk
vegna málsins með litlum fyrirvara
og þá þurfti að hlaupa. Alag á mig
varð því sjálfkrafa að álagi á Sig-
rúnu því hún sinnti heimilishaldi
og bústörfum. An hennar væri ég
til lítils.”
fmmhugmyndir að kirkjubygging-
unni.”
Að geyma orgel í 15 ár
“Ástæðan fyrir því að ég treysti
mér til þess að velta þessum orgel-
málum fyrir mér var sú að ég hafði
farið á sínum tíma í ferðalag með
organistum um Evrópu. Við heim-
sóttum margar kirkjur og það sem
meira var, við heimsóttum marga
orgelsmiði þannig og þar fékk ég
innsýn í smíði og endurbætur á
þessum hljóðfæmm. Af þessari á-
stæðu treysti ég mér til þess að
bregðast við þegar ég frétti af
Dómkirkjuorgelinu. Ég stóð því að
mörgu leyti í betri aðstöðu en
margir aðrir. Það kom líka í ljós að
það vom ekki margir sem áttuðu
sig á möguleikum þessa hljóðfæris.
hjálpuðu okkur við að taka það
niður og búa um það til geymslu.
Á þessum tíma var ég nýbúinn
að stækka verkfærahús hér á jörð-
inni. Eg tók því hluta af því húsi
undir orgelið og þar var það geymt
í 15 ár á meðan bygging kirkjunn-
ar stóð yfir. Að þessum 15 áram
liðnum var það sent út til Dan-
merkur til viðgerðar og endur-
byggingar. Við höfðum upphaflega
fengið hagstætt tilboð í viðgerðina
frá Frobenius & sönner í Dan-
mörku árið 1987. Það er gaman að
rifja það upp þegar Henning Jen-
sen forstjóri danska fyrirtækisins
kom í skúrinn til mín árið 1987 að
skoða orgelið. Hann taldi að það
mundi verða sem nýtt. Endurgerð-
in var auðvitað töluvert kostnaðar-
söm og orgelsjóður Bjarna Bjarna-
Hljómburðurinn í kirkjunni er líka
svo góður að í henni hefur verið
vinsælt að hljóðrita tónlist. Eftir
vígslu kirkjunnar áður en efnt var
til hinnar árlegu Reykholtshátíðar
tóku nokkrir menn sig saman og
beittu sér fyrir söfnun fyrir flygil-
hljóðfæri í kirkjuna undir forystu
Jóns Kristleifssonar. Við fundum
lítið notað hljóðfæri sem hentaði
vel og hefur staðið sig með prýði.”
Ekki hættur enn
“Við hætmm kúabúskap vorið
1999. Við leigðum jörðina og seld-
um búið og flest tækin til fólks sem
býr hér á jörðinni. Við búum hér
líka. Um nokkurra ára skeið hef ég
sinnt ýmsum störfum fyrir Snorra-
stofu. Eg er nú að hætta því. Eg er
nú ekki lagstur í helgan stein,
Fleiri hljóðfæri keypt
“Ég hef ávallt verið áhugamaður
um góð hljóðfæri. Mér finnst sam-
komuhús vanta sál ef ekki eru þar
til staðar góð hljóðfæri. Annað
hljóðfærið sem ég kom að kaupum
á var flygill sem keypmr var í
Logaland. Það var flygill af
Steinway gerð. Það er kannski
gleymt en í mörg ár var þetta einn
besti flygill á landinu. I Logaland
komu tónlistarmenn langan veg til
þess eins og spila á hljóðfærið. í
húsinu hafa verið teknar upp
hljómplömr eingöngu vegna þessa
góða hljóðfæris. Hljómur þess og
viðmót er í sérflokki. Upphaf
kaupanna á þessu hljóðfæri má
rekja til þess að tónleikar vom
haldnir í Logalandi. Að þeim lokn-
um hitmmst við Jakob á Varmalæk.
Hann dró upp ávísanahefti og ég
sé að hann byrjar að skrifa ávísun.
Hann réttir mér hana og segir að
hann treysti mér til þess að sjá um
að keyptur verði góður flygill í
Logaland. Húsið verði að hafa gott
hljóðfæri. Þetta vora 100 þúsund
krónur, sem var meira en kýrverð
þá. Þessi ávísun Jakobs varð því
upphafið að því átaki sem skilaði
þessum glæsilega flygli. Þegar
hljóðfærið kom vantaði
hestverð og þá lánaði
Jakob eftirstöðvarnar
vaxtalaust þar til það
önglaðist saman.
Með ámnum í org-
anistastarfinu komst ég í
kynni við marga innan
stéttarinnar. Skömmu
eftir að við fórum að
móta hugmyndirnar að
uppbyggingunni í Reyk-
holti barst mér til eyrna
að til stæði að skipta um
orgel í Dómkirkjunni.
Kom til orða að það yrði
selt í pörtum og fólk
gæti keypt eina og eina
pípu sem minjagripi. Ég
fór með framteikningar
af hinni nýju Reykholts-
kirkju til sérfræðinga og
spurði þá hvort Dóm-
kirkjuorgelið myndi
passa þar. Að loknu mati
þeirra töldu þeir að það
myndi sóma sér vel þar.
Með það fór ég til sókn-
arnefndarinnar. Nefndin
féllst á að leyfa mér að
gera tilboð í orgelið með
því skilyrði að kaupin
yrðu ekki fjármögnuð af
sókninni. Það var því orgelsjóður
Bjarna Bjarnasonar sem stóð að
kaupunum. Kaupverðið var 200
þúsund krónur og einnig urðum
við að kosta niðurtöku orgelsins.
Þegar því var lokið var kostnaður-
inn kominn í um 500 þúsund krón-
ur. Eins og ég sagði var á þessum
tíma, árið 1985, aðeins komnar
Heyskapur í Nesi í Reykholtsdal.
Við vomm því nánast ein um hit-
una.
Þegar kom að því að taka það
niður naut ég kynna minna af
bændunum í Forsæti í Villinga-
holtshreppi. Þeir höfðu á sínum
tíma tekið niður pípuorgel í
Landakirkju í Vestmannaeyjum og
höfðu reynslu af orgelsmíði. Þeir
sonar, sem áður er getið, stóð að
baki kirkjunni og styrkti hana til
verksins. Það fór fram fjársöfun og
lögðu margir til. Endurgerðin
tókst mjög vel og það var vígt um
páska 2002. Við áttum síðan sam-
starf við Félag organleikara um
orgeltónleika til styrktar orgelinu.
Organismm finnst fengur að end-
urkomu þess í tónlistarlíf landsins.
finnst ekki kominn tími til þess. í
ljósi þess að ekki þarf að nýta öll
tún á jörðinni hefur Hannes Þor-
steinsson golfvallahönnuður teikn-
að hér níu holu golfvöll. Ég er
byrjaður jarðvinnu við völlinn og
stefnan er sú að fólk geti slegið
kúlur þar sumarið 2007 og kannski
fyrr ef vel gengur. Með þessu
Reykholt í Borgarfirói. Bjami lagði ómœlda vinnu í byggingu Reykholtskirkju og Snorrastofu sem formaður byggingamefndar.
Ljósm: Mats.
nýjasta uppátæki vil ég gera mér til
ellidundurs nokkrar breytingar á
nýtingu á hluta jarðarinnar. Ef
þetta tekst veitir það einhverja
þjónustu og atvinnu. Fjarlægðir og
ferðatími til höfuðborgarsvæðisins
er alltaf að styttast og frístunda-
byggðir í héraðinu stækka sífellt.
Því er vaxandi þörf á svona afþrey-
ingu. Ég þykist vera að sinna kalli
tímans. Ef vel gengur með upp-
byggingu vallarins þarf að byggja
þjónustuhús þannig að hægt sé að
taka á móti fólki. Það eru því
spennandi tímar framundan eins
og ávallt.”