Skessuhorn - 20.12.2005, Blaðsíða 65

ÞRIÐJUDAGUR 20. DESEMBER 2005
65
Kanya og Drom
-Eftir Aðalbjörgn Þorkelsdóttur
“Mikið gríðalega er ég þyrst,”
hugsaði Kanya með sér þegar hún
reyndi að hvíla sig í enn eitt skiptið,
þyrst og banhungruð. Hún hugg-
aði sig þó við það að bráðum kæmi
mamma hennar aftur til baka frá
kaupstaðnum, þangað sem hún
hafði labbað langa leið til að fylla
ílát þeirra af daglegu vatnsbirgðun-
um. Kanya átti heima á afskekktum
stað með mömmu sinni og yngri
bróður, Miguel, langt ffá kaup-
staðnum. Þetta var enn einn sólrík-
ur morgunn í Keníu, jafn heitur
sem hljóður. En jólin héldu þau þó
heilög sem fyrr. Þegar mamma
Kanyu kom aftur inn, nötraði
strákofinn allur af bröltinu. Kanya
hljóp til mömmu sinnar og hjálpaði
henni með ílátin, henni veitti nú
ekki af hjálpinni, orðin alveg upp-
gefin. Miguel kom síðan
æsispenntur og þambaði vatnið af
mikilh áfergju. Kanya varð örg og
sagði Miguel að hann ætti að fara
sparlega með vamið, hann ætti ekki
að taka því sem sjálfsögðum hlut.
Dröfn kom ekki dúr á auga fyrir
spenningi um nóttina. Það fór
orðrómur um að Kertasníkir væri
óvenjulega rausnarlegur þetta árið
og gæfi alveg æðislegar gjafir. Þótt
hún ólm vildi vera góð stelpa og
sofha, gat hún ekki leitt hugann ffá
því hvað hún fengi þessa nóttina.
Dúkku, bangsa, eða ef til vill línu-
skauta, hún yrði víst bara að komast
að því morguninn eftir. Þegar hún
leit út um gluggann sinn, fannst
henni jólaandinn genginn í garð og
umlykja sig gjörsamlega og fékk
hún óvæntan en þægilegan hroll við
Framhald
Ýmir Páll
mér um hann. Um nótttina
dreymir mig að við erum að renna
okkur saman á sleðanum. Við
þjótum á mikilli ferð niður brekk-
una fyrir ofan húsið okkar og
skemmtum okkur konunglega.
En “úbs,” sleðinn stímir beint á
stóra tréð við götuhornið. Við
það vakna ég. Eg stekk framúr
rúminu, gríp sleðann og hleyp til
pabba. Pabbi spyr hvort ég ætli nú
ekki að fá mér að drekka eitthvað
áður en ég fari út að leika. Eg
horfi bara stórum augum á hann,
en spyr svo hvort hann viti hvar
fátæki strákurinn sem var í búð-
inni í gær eigi heima? Pabbi vissi
það. Mig langar til að gefa honum
sleðann, því ég er alveg viss um að
honum finnst gaman að renna sér.
Að lokum keyrir pabbi mig til
stráksins og bankar á dyrnar.
Sleðinn góði er eina gjöfin sem
strákurinn fékk. Þetta er besti
vinur minn í dag og þetta eru
bestu jól sem hef lifað.
Ymir Páll Gíslason,
8. bekk Varmalandsskóli
tilhugsunina, og loksins sofnaði
hún sælum svefni.
Eftir áreynsluna fékk mamma
Kanyu sér blund. Kanya fór þá út
og vann verkin sín samviskusam-
lega. Þreif hænsnabúrin, tíndi egg-
in úr hreiðrunum, tók nokkur til
vörslu og önnur áttu að fara á
markaðinn í kaupstaðnum. A
markaðnum var mikið að gerast
eins og venjulega. Allir ákafir í að
selja vörurnar sínar og fullvissa
kúnnana um að þetta væru bestu
vörurnar á boðstólnum. Kanya
fékk sitt fyrir eggin og hélt síðan
heim á leið. Það var verið að selja
ýmsar jólavörur á markaðnum, ný-
innfluttar ffá fjarlægum löndum.
Þegar hún kom til baka átti Miguel
fullt í fangi með að koma einni
hænunni aftur inn í búrið sitt.
Þetta kom Kanyu til að hlæja og
Miguel gat ekki annað en hlegið
líka.
Þegar Dröfh vaknaði blasti við
henni úttroðinn strigaskórinn í
gluggakismnni. Hún kættist rosa-
lega og hoppaði af rúminu og labb-
aði í áttina að glugganum. Hún
lokaði augunum og fór með hönd-
ina ofurvarlega inn í skóinn. Hún
opnaði síðan augun og gapti af
undrun. I skónum var glæný dúkka
með ljóst hár, í bleikum kjól og með
rauða slaufu í hárinu. Hún varð
ofsakát og hljóp inn til mömmu
sinnar og pabba og sagði þeim
fféttirnar. Þau litu hvort á annað og
brosm. Dröfh fór svo strax inn í
herbergi og kynnti nýju dúkkuna
fyrir öllum hinum herbergisfélög-
unum. Dröfn var síðan hugsað til
aðfangadagskvölds og hlakkaði til
að klæðast nýja sparikjólnum sem
mamma hennar hafði keypt handa
henni í búðinni. Bróðir hennar,
Haukur, hafði fengið svakalega lítil
jólaföt, enda ekki nema 4 ára.
Dröfh fór síðan inn til hans til að
metast um gjafimar. Hann fékk
stóran, rauðan dótabíl sem hann var
alveg hæstánægður með.
Kanya, Miguel og mamma þeirra
sám við lítið borð í einu horni kof-
ans. Mamma þeirra var búin að út-
búa hænu fyrir jólamatinn, sem
þeim fannst ilma dásamlega. Þótti
þeim þó ffekar miður að þurfa að
missa eina hænu, en þau átm ekki
annarra kosta völ. Henni var síðan
skipt jafnt á milli og borðuð með
mikilli lyst. Eftir matinn faðmaði
mamma þeirra þau og sagðist elska
þau af öllu hjarta og sögðust þau
gera hið sama. Þau sungu síðan fal-
lega sálma um Jesú Krist og Guð og
fundu fyrir jólaylnum í hjarta sínu.
Fjölskylda Drafnar var saman-
komin við stórt borð hlaðið ýmsum
kræsingum. Þau vora með villigæs,
kalkún og hangikjöt og hlaðborð af
ýmiss konar eftirrétmm. Húsið vníi
allt vel skreytt og hreint og þau
vora með risastórt jólatré í stof-
unni. Fjölskyldan borðaði ffekar
lítið, flestir vora orðnir pakksaddir
við fyrsm bitana. Síðan sögðu allir
gleðileg jól og svo var skálað.
Dröfn fannst eitthvað vanta í
jólastemninguna en áttaði sig ekki á
hvað það væri, og hélt þá bara á-
fram að dást að nýju dúkkunni.
Aóalbjörg Þorkelsdóttir
8-SS í Brekkubæjarskóla
á Akranesi.
-í«
Björgunarsveitin Brák
Jólatréssala Björgunarsveitarinnar
Brákar verður í Pétursborg, husnæöi
sveitarinnar Brákarbraut 20 Brákarey. I
Opið verður
laugardaginn 17. des. til og með
„ fimmtudeginum 22. des. kl. 13.00 -18.00.
Á Þorláksmessu verður opið kl. 13.00 - 21.00.
í boði verður stafafura, rauðgreni, ásamt norðmannsþin (innflutt tré)
Einnig verður selt greni.
Flugeldasala Björgunarsveitanna Brákar og
Heiðars verðurí Pétursborg, húsnæöi Brákar
Brákarbraut 20 Brákarey.
Flugeldasalan opnar 28. desember.
Afgreiðslutími verður sem hér segir:
Miðvikudaginn 28. des frá 13-19
Fimmtudaginn 29. des frá 13-19
Föstudaginn 30. des frá 13-22
Laugardaginn 31. des frá 10-15 Gamlársdagur
Föstudaginn 6. jan. 2006 frá 15-18
cji
eáál
)/< J'f/J/ Jt(J J'á>
(Ú■ /’<: J((/ JJ/át
jy/teá//(</</J' á/
/'<)//(//( fet/'/<■«
áej/t/ ej' aóa
áe-j/t/
t/j/a
■///«/(///
tudj/t//<///( Jt
///// <//'//j/t o<t
/ J' UJJt
< ///<///<(/ «/
■</////« rá t/e/Y/j/
////«/'á