Morgunblaðið - 23.05.2019, Qupperneq 52

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. MAÍ 2019
Opið virka daga kl. 10-18, laugardaga kl. 11-15
Faxafeni 14, 108 Reykjavík | Sími 551 6646 | Laura Ashley á Íslandi
Fallegar vörur fyrir falleg heimili
Sæll Valdimar.
Ég kynntist manni en hann
sagði mér ekki að hann væri í
sambandi fyrr en við vorum búin
að sofa saman. Hann talaði um
börnin sín tvö eins og ekkert væri
en minntist ekki einu orði á barns-
móður sína og kærustu. Ég hélt að
það væri í virðingarskyni við mig
og hugsaði með mér að ég myndi
spyrja hann kannski á þriðja
stefnumóti. Hélt að hún væri
kannski dáin og hann væri svona
duglegur, einn með börnin. Mér
gekk illa að hrista hann af mér
jafnvel eftir að hann sagði mér frá
því að hann ætti kærustu. Ég varð
svo ótrúlega hrifin svo fljótt. Var
eiginlega alveg í skýjunum. Svo
hlustaði ég á hann segja mér alla
sína sorgarsögu. Samband hans
var erfitt. Búið að vera erfitt
lengi. Mér fannst það ekki koma
mér við og bað hann um að hætta
að tala um sambandið sitt við mig.
Okkar samskipti drógust á lang-
inn. Við höfum þekkst í tæpa 8
mánuði. Hann sagðist elska mig.
Allan þann tíma var hann ennþá
með kærustunni sinni í bilaða sam-
bandinu. Að hans sögn sofa þau
ekki saman lengur og eru bara
sambýlingar. Hann gat ekki bara
hoppað burt frá skyldum sínum.
Það á ég að skilja. Hversu lengi á
ég að skilja? Hversu miklar líkur
eru á því að hann muni halda
framhjá mér líka? Og hversu mikl-
ar líkur eru á því að hann muni
nokkurn tíma fara úr sínu sam-
bandi?
Ég er ekki búin að vera í sam-
skiptum við hann í nokkrar vikur
og er að reyna að slíta mig í burtu.
Allir sem ég hef talað við hafa
sagt mér að hætta þessu en það er
fáránlega erfitt. Ég legg það alls
ekki í vana minn að vera með lof-
uðum mönnum en hann náði bara
einhverju taki á mér. Er þetta
merki um slæma sjálfsvirðingu?
Hvernig greinir maður ást frá
þráhyggju? Ég er búin að greina
hann með persónuleikaröskun
(ansi narsissískur og mögulega só-
síópati). Fyrir utan allt þetta þá er
hann kynlífsfíkill. Frábær tilvon-
andi maki! Ég gæti ekki treyst
honum en mér líður bara eins og
ég gæti samt horft framhjá öllu
þessu. Eða breytt honum. Sjitt,
hvað þetta er mikil klisja eitthvað.
Er ást, alvöru ást, bara algjör
blinda? Ég tel mig vera frekar
klára konu. Eru það bara konur
með lága sjálfsvirðingu sem falla
fyrir svona svikulum gaurum?
Kveðja, K
Góðan daginn og takk fyrir þess-
ar áhugaverðu spurningar.
Þú nefnir litla sjálfsvirðingu og
vissulega má færa rök fyrir því að
hún valdi því að við upplifum okkur
háð öðru fólki, sem er hluti af ást-
arþrá (e. Love addiction). Auk þess
mætti ræða það hvort það er góð
sjálfsvirðing að tengjast fólki á
mjög náinn máta, áður en við kynn-
umst þeim nægilega vel, til dæmis
til að vita hvort þau eru í öðru sam-
bandi. Hafandi sagt þetta þá vil ég
hrósa þér fyrir að setja mörk. Það
er mikilvægt að vera raunsær í líf-
inu og það á líka við um sambönd.
Þú virðist tilbúin að líta á merkin
sem þú nefnir sem ættu að blikka
öllum viðvörunarljósum. Óheið-
arleiki, vantraust, kynlífsfíkn, nars-
isismi og möguleg persónuleik-
aröskun eru allt atriði sem við
myndum virkilega skoða áður en
við færum að fjárfesta meira í sam-
bandi við slíkan einstakling. Þá er
ég alls ekki að leggja dóm á við-
komandi og veit auðvitað ekkert
um það hvort eitthvað af þessu er
rétt. Þetta er engu að síður þín
upplifun og þá er mikilvægt að þú
hlustir á það og berir virðingu fyrir
sjálfri þér til þess að setja heilbrigð
mörk.
Spennan sem myndast gjarnan í
upphafi sambanda getur orðið mjög
mikil og það á ekki síst við um sam-
bönd við einstaklinga sem eru í ein-
hverskonar ójafnvægi. Spennan í
kringum óheiðarleikann getur
magnað upp tilfinningar sem við
ruglum stundum saman við ást.
Það virðist líka vera að þessi aðili
viti hvernig á að viðhalda spenn-
unni og áhuganum miðað við það
sem þú segir. Fyrst er verið að
leyna þig hlutum og áður en þú
veist ertu orðin þátttakandi í óheið-
arleika (framhjáhaldi). Hann við-
heldur óheiðarleikanum og leynd-
armálinu með því að halda
sambandinu áfram og segja þér
trúnaðarmál úr sínu eigin sam-
bandi, til dæmis að þau sofi ekki
saman (þetta er orðið ykkar leynd-
armál = sameiginlegt traust). Síð-
an segir hann þér sorgarsögu sína
(búa til meðaumkun og ýta undir
þörf þína til að „bjarga“ eða breyta
viðkomandi) og til að rugla þig enn
meira í ríminu segist hann elska
þig, þó hann sé í raun ekki tilbúinn
að vera með þér. Ekkert af þessu
skiptir þó í raun máli, það er að
segja, hvað hann segir eða gerir.
Það eina sem skiptir máli er hvað
þú ætlar að gera í þessu. Þú nefnir
sjálf að þú óttist að þú gætir litið
fram hjá öllum viðvörunarljós-
unum. Til þess að forðast algeng
mistök þá er okkur öllum hollt að fá
lánaða dómgreind, tala við ein-
hvern sem sér málin án persónu-
legra tenginga og getur sagt okkur
hvað viðkomandi sér. Ég mæli því
með því að þú haldir áfram að fá
lánaða dómgreind gagnvart þessu
máli og vertu góð við þig. Það er
ekkert óalgengt né óeðlilegt að
finna svona sterkar tilfinningar í
svona málum og skiljanlega erfitt
að losa sig frá þeim. Það gerist þó
með tímanum og byggist á því að
setja skýr mörk og vera ekki að
bjóða sér upp á að „smakka“ öðru
hverju á því sem kveikir á stjórn-
lausri löngun.
Gangi þér allt í haginn!
Með bestu kveðju,
Valdimar Þór Svavarsson,
ráðgjafi
Morgunblaðið/Kristinn Magnússon
Valdimar Þór Svavarsson
Thinkstock
Er ég með
ástarþrá?
Valdimar Þór Svavarsson, ráðgjafi hjá
Fyrsta skrefinu, svarar spurningum
lesenda Smartlands. Hér fær hann
spurningu frá konu sem veltir því
fyrir sér hvort hún sé með ástarþrá.
Er þetta eðlilegt? Íslensk
kona sendir spurningu til
Valdimars og veltir fyrir sér
hvort hún sé með ástarþrá.