Heimsmynd - 01.12.1993, Síða 40

Heimsmynd - 01.12.1993, Síða 40
rinn i „Ég hef þá reglu að ég spyr fanga nánast aldrei að því fyrir hverjar sakir hann sitji inni. Hann segir mér það kannski einhvern tíma, kannski aldrei, kannski spyr ég ef tilefni er til þess. Annars skiptir það ekki máli. Það sem skiptir máli er þessi manneskja í þessum tilteknu aðstæðum. Hún er þarna vegna þess að hún hefur gerst brotleg við lög samfélagins á einhvern hátt. Yfirleitt kannast hún við brot sitt og iðrast þess. Sá sem hefur tekið líf annars manns hefur að sönnu drýgt synd og einnig sá er þröngvar sér inn á líf annars með nauðgun. Hvort tveggja er alvörumál og fyrir þau er refsað. Allir menn hafa aðgang að Guði fyrir Jesú Krist hvort heldur þeir eru menn hversdagsins eða morðingjar, nauðgarar og ranglætismenn. Þeir geta snúið sér til Guðs, beðið um fyrirgefningu og miskunn. Samfélagið fyrirgefur þeim yfirleitt ekki, það refsar þeim. Trúin býður miskunn og fyrirgefningu - og hún er Guðs en ekki manna. Og það verða afbrota- mennirnir sjálfir að upplifa. Á þetta bendi ég þegar ég tel vera komið að því í kynnum mínum af þeim.“ i usinu éra Hreinn Hákonarson er fangaprestur þjóö- kirkjunnar og þekkir því öörum mönnum betur þá þjáningu sem oft leynist á bak við rimlana í tukthúsinu.. Hvað tekur mest á fangaprestinn í starfi hans? „Ætli það sé ekki einna helst að sjá ungt fólk vistað tii langs tíma. Ungt fólk sem kannski áttar sig ekki ætíð á gjörðum sínum, sem rekið hafa það bak við lás og slá. Það verður stundum viðskila við sjálft sig. Þá er brýnt að aðstoða það; hjálpa því við að nýta tímann sem best, því þá líður hann hraðar. Byggja það upp andlega og líkamlega svo vistin verði því til sem minstrar þjáningar. Þess vegna þarf oft að leiða það, benda því á námsmöguleika - og reyndar þarf að stórauka þá; hafa vinnu innann fangelsis og utan fyrir þá sem traustsins eru verðir. Fangelsi þarf því eins og hægt er að líkjast góðu heimili þar sem hver heimilismaður er undirbúinn sem best undir það að ganga aftur út í lífið.“ Hefur fjölskyldan þá brugðist? „Það er ekki hægt að skella skuldinni alfarið á fjölskylduna. Það eru margir samverkandi þættir sem koma mönnum í fangelsi. Sumir koma þangað oft. Aðrir aðeins einu sinni. En fjölskyldan er afar mikilvæg og að henni ber að hlúa. Hver einasti einstaklingur hefur göngu sína í einhvers konar fjölskyldu- mynstri en þau geta verið margvísleg. Það er öllum Ijóst að tímamótaskeið eins og unglingsár geta skipt sköpum um framtíð einstaklingsins og velferð. Hjá mörgum fanganum hefur eitthvað farið úrskeiðis í uppeldi, eitthvað í fjölskyldu hans, sem veldur því að haldið er út á braut sem endar í afbrotum. Þetta getur verið braut vímuefna eða áfengis.“ Ljósmynd/Stefán Karlsson Hvernig huggarþú morðingja eða nauðgara? „Fjölskyldan er einn þýðingarmesti hlekkurinn í uppelcfismótun hvers einasta manns og þegar brestur er kortlinn í hann þá er mikilvægt að grípa inn í. Ef þessi brestúr er sýnilegur, þá er hægt að grípa strax inn í, en fyrr eða síðar kemur hann í Ijós. Enginn vill að barnið sitt verðijafbrotamaður en sumum uppalendum er kannski kki Ijóst að ákveðnar aðstæður geta hrundið upp luktum dyrum í hugskoti hvers manns og vakið hinn verri mann. Sumar fjölskyldur ráða bara alls ð aðstæður sínar og þurfa þess vegna hjálp áður en í óefni er komið. Kirkjan vill koma til hjálpar vegna þess að það er köllun hennar; köllun hennar að sinna mannvernd ef svo má að orðí komast, mannvernd og fjölskylduvernd, eru tvær greinar af sama meiði, lífinu sem manninum hefur verið gefið. Innst inni vill enginn maður sóa lífi sínu eða leggja í úst, hversu djúpt sem hann kann annars að vera sokkiþn. Hann er bara ekki með sjálfum sér - hann þarf hjálp til að komast til sjálfs sín. Hvað með þá sem eru í einangrun? H „Éinangrun reynir á sálarþrek manna og ofgerir því : stundum og ætti að beita sem minnst. Hún er ómanneskjuleg en getur reynst nauðsynleg í sumum málum. Ég held að enginn geti ímyndað sér hvernig hún er - menn verða að reyna hana á sjálfum sér ef þeir ætla að lýsa henni af einhverju viti. Því miður leyfa ekki aðstæður í Síðumúlafangelsinu að menn í einangrun geti unnið þó svo ráð sé fyrir því gert í reglugerð um gæsluvarðhaldsvist. 4 o D e e m b e r Heimsmynd
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Heimsmynd

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.