Dagblaðið Vísir - DV - 25.10.2019, Síða 17

FÓKUS - VIÐTAL 1725. október 2019
slíkum aðstæðum, þegar að þeim
er vegið.
Skotið hafnaði á vegg rétt fyrir
neðan eldhúsgluggann. Það vildi
til að unnusta Ágústs var einmitt
með lögregluna á Selfossi í sím-
anum á sama tíma og skotinu var
hleypt af.
Í frumskýrslu lögreglu kem-
ur fram að lögreglan á Selfossi
hafi óskað eftir því að sérsveit
lögreglustjóra myndi aka í for-
gangsakstri að húsinu. Vopn-
aðir lögreglumenn lögðu um-
svifalaust af stað frá Reykjavík.
Þegar lögreglubifreiðin var stödd
við syðri námu Lambafells á
Þrengslavegi mætti hún svartri
Volkswagen-bifreið og stöðvaði
hana. Fjórmenningarnir voru í
bifreiðinni. Undir mottu í far-
angursrými lá svört haglabyssa.
Fjórmenningarnir voru hand-
teknir og færðir í fangaklefa.
Brotnaði niður
Ágúst segir atburðarásina næstu
daga þokukennda. Það hafi ver-
ið erfitt að lesa fréttir í fjölmiðlum
um málið.
„Það kvisuðust einhverjar
sögusagnir um að þetta hefði ver-
ið tengt dópi og undirheimun-
um. Ég hef aldrei snert fíkniefni
og myndi aldrei gera. Ég fékk
líka símtöl frá fréttamönnum. Ég
skellti strax á.“
Ágúst segir atburðinn stöð-
ugt hafa sótt á hann næstu vikur
og mánuði, og að sumu leyti enn
í dag.
„Ég fékk martraðir á nóttunni
og hrökk upp. Mér brá við að
heyra minnstu hljóð fyrir utan
húsið og fór í vörn. Það er meira
að segja ennþá þannig í dag, ef ég
heyri einhver hljóð eða læti fyrir
utan húsið þá hrekk ég við. Ofan
á þetta bættust eldri áföll, ýmiss
konar hlutir úr fortíðinni sem ég
hafði ekki gert upp,“ segir hann og
bætir við að hann hafi tekið með-
vitaða ákvörðun tólf ára gamall
um að hann ætlaði ekki að tala
um tilfinningar sínar. Þegar hann
ólst upp var alkóhólismi til staðar.
Það hafði áhrif.
Líkt og svo margir þá tókst
Ágúst á við atburðinn með því að
grafa allt saman niður og halda
áfram með daglegt líf: vinna,
borða og sofa. Hann vildi líka vera
sterkari aðilinn, vera til staðar fyr-
ir unnustu sína og stjúpdóttur.
Það átti eftir að draga dilk á eftir
sér.
„Svo kom að því að ég fékk
bara taugaáfall. Einn daginn
fékk ég bara taugaáfall. Ég fór úr
vinnunni, settist út í bíl, keyrði í
burtu og brotnaði niður. Ég hef
ekki unnið síðan.“
Ágúst fékk hjálp í gegnum
vin sinn sem hafði sótt tíma hjá
geðlækni. „Hann sagði læknin-
um að hann yrði að taka við mér.
Ég fékk símtal samdægurs. Það
bjargaði mér.“
Augljós ásetningur
Ágúst segir vinnubrögð lögreglu í
málinu hafa verið til fyrirmyndar.
Tekið hafi verið á málinu af mikilli
fagmennsku. Hann gagnrýnir hins
vegar vinnubrögð ákæruvaldsins.
Fjórmenningarnir voru einungis
kærðir fyrir vopnalagabrot.
Þú telur að þau hafi átt að vera
kærð fyrir til dæmis tilraun til
manndráps eða eitthvað alvar-
legra?
„Já, alveg hiklaust. Vegna þess
að þetta var augljós brotavilji. Þeir
höfðu fyrir því að leita að húsinu
og það var alveg augljóst hvað þeir
ætluðu að gera.“
Ágúst og unnusta hans lögðu
bæði fram bótakröfu á hendur
fjórmenningunum. Fram kem-
ur í kröfubréfi að um hafi verið
að ræða „sérstaklega fólskulega
og hættulega árás þar sem skot-
vopni var beitt“ og að telja verði
að hending ein hafi ráðið því að
skotið hæfði rúðuna í eldhúsinu
og þannig hugsanlega einnig tjón-
þola eða sambýlismann hennar
sem voru inni í húsinu.“
Á öðrum stað segir að líta verði
til þess að árásin átti sér stað á
heimili parsins og því gróflega
brotið gegn friðhelgi heimisins.
Ekkert kom hins vegar út úr
bótakröfunni. „Ég fékk einhverjar
47 þúsund krónur í bætur, vegna
skemmda á húsinu. Það var allt og
sumt.“
Vill hjálpa öðrum
Ágúst er í dag í prógrammi hjá
VIRK og ber því vel söguna.
Hann sækir tíma hjá sálfræðingi
og það hefur reynst honum vel.
Hann tekur einn dag í einu.
Fyrr á árinu tók Ágúst stórt
skref og birti færslu á Facebook
þar sem hann opnaði sig að
hluta til um baráttuna síðustu ár.
„Rétt tæpum sex árum eft-
ir þetta eru loksins komnar út-
skýringar. Ég er kominn með
PTSD-greiningu og útskýrir það
rosalega margt sem hefur verið í
gangi hjá mér í gegnum síðustu
ár. PTSD er Post Traumatic Stress
Disorder eða áfallastreituröskun
á íslensku. Ég mun byrja í með-
ferð við þessu von bráðar og ætla
að koma þessu á bakvið mig. Ég
óska engum að fá þennan ófögn-
uð í sitt líf. Þetta hefur plagað
mig miklu meira en mér mögu-
lega datt í hug.“
Á öðrum stað ritaði hann: „Ég
er að reyna að hafa þetta þannig
að ég skammist mín ekki fyr-
ir þetta. Ég hitti fólk reglulega
sem spyr „hvað ég sé að gera og
svona“ eftir að ég hætti að vinna.
Ég finn einhvern veginn alltaf
fyrir smá skömm varðandi svona
veikindi. Ég fer að afsaka mig og
þannig. Mig langar það ekki og
ég þarf þess ekki.“
Hann vonar að hans frásögn
muni kannski hjálpa einhverjum
þarna úti sem er að glíma við af-
leiðingar áfalla. Það er mikilvægt
að vita að maður er ekki einn.
„Ég hef mikið tekið eftir því
undanfarið, að fólk tali við mig,
þar sem það segist hafa verið
í svipaðri stöðu og fengið smá
pepp og byr undir sína vængi við
að sjá mig opna mig aðeins um
þetta. Ég hef oft staðið orðlaus
yfir fólki sem ég þekki kannski
ekki neitt náið. Þau koma til mín
og þakka mér fyrir þennan stat-
us. Mér finnst það bara frábært
að getað hjálpað einhverjum, því
nógu djöfulli er þetta erfitt fyrir.
Ég er mikið í bílum og
bíladellu, hef hitt stráka þar sem
hafa opnað sig við mig eftir þenn-
an status. Bara síðast var það í
byrjun þessa mánaðar. Ég hitti
kunningja minn úr bílabrans-
anum. Eftir mikið spjall sagði
hann mér frá heilmiklu sem er
að hrjá hann og hans taugaáfalli,
sem nánast enginn vissi af. Hann
hafði orð á að það hefði verið svo
mikill léttir þegar hann sá minn
status, að hann væri ekki einn.“ n
„Það kvisuðust
einhverjar sögu-
sagnir um að
þetta hefði verið
tengt dópi og
undirheimunum.
Ég hef aldrei snert
fíkniefni og myndi
aldrei gera.
Dró dilk á eftir sér
Árásin hafði djúpstæð
áhrif á líf Ágústs.
M
Y
N
D
IR
: E
Y
Þ
Ó
R
Á
R
N
A
S
O
N