Morgunblaðið - 07.09.2019, Side 41

MINNINGAR 41
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. SEPTEMBER 2019
✝ Jóhanna Frið-rika Karlsdótt-
ir fæddist að Borg
í Reykhólasveit 24.
ágúst 1928. Hún
lést á Hjúkrunar-
heimilinu Eir 21.
ágúst 2019.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin G.
Karl Guðmunds-
son, f. 3.12. 1899,
d. 15.11. 1982, frá
Arnkötludal í Strandasýslu, og
Ingibjörg Sumarliðadóttir
(pósts), f. 3.12. 1899, d. 3.6.
1989, frá Borg í Reykhólasveit.
Systkini Jóhönnu voru Guð-
mundur, f. 1.12. 1926, d. 14.7.
2010, kvæntur Erlu Sörladótt-
ur; Loftur, f. 1.12. 1926, d.
3.12. 1926; Guðbjörg, f. 21.9.
1929, d. 12.11. 2005, var gift
Emil Hallfreðssyni, d., Sigríð-
ur, f. 13.5. 1934, var gift Rúti
Óskarssyni, d., Sigríður er ein
eftirlifandi af systkinunum.
Foreldrar Jóhönnu fluttu að
Valshamri í Geiradal þegar
hún var á fyrsta ári og þar ólu
þau upp börn sín.
Jóhanna giftist 14. apríl
1951 Þórði Guðna Guðmunds-
syni, f. 14.11. 1912, d. 14.12.
1974. Foreldrar hans voru Þór-
unn Kristjánsdóttir, ættuð úr
Reykjanesi og lauk þaðan ung-
lingaprófi. Síðan liggur leið
hennar til Akureyrar og starf-
aði hún þar sem vinnukona hjá
Kristínu Steinsdóttur og Arth-
ur Gook. Veturinn 1947 hóf
hún nám í Kennaraskólanum í
Reykjavík og settist þar í 2.
bekk og brautskráðist þaðan
með kennarapróf 1950. Hún
kenndi síðan við Barnaskóla
Hafnarfjarðar í 1-2 vetur sem
hún gat ekki sinnt áfram vegna
hæsi sem hrjáði hana.
Heimilisstörfin á sístækkandi
heimili urðu fyrirferðarmikil
ásamt því sem hún vann við
fyrirtæki þeirra hjóna, Valsa,
sælgætisgerðar sem framleiddi
brjóstsykur og súkkulaði.
Fyrsta heimili þeirra hjóna var
að Strandgötu 35B í Hafn-
arfirði . Þau fluttu sig síðan
um set og keyptu hæð við
Hringbraut 21 í Hafnarfirði.
Þau keyptu svo fokhelt ein-
býlishús við Móabarð 20 B í
Hafnarfirði sem varð heimili
fjölskyldunnar í mörg ár. Einn-
ig byggðu þau hús undir
fyrirtækið stutt frá heimili
þeirra. Nokkrum árum eftir lát
Guðna seldi Jóhanna húsið og
flutti í minna húsnæði við
Hraunbrún í Hafnarfirði og
seinustu árin fyrst í Hlíðarsm-
ára og svo í Vogatungu, Kópa-
vogi. Hún hefur komið tilfinn-
ingum og því trúartrausti sem
hún átti til Guðs alla tíð að í
sínum ljóðum.
Útför Jóhönnu Friðriku hef-
ur farið fram.
Rangárþingi, f.
12.8. 1890, d.
22.11. 1966, og
Guðmundur Eiríks-
son frá Norðfirði,
f. 24.6. 1876, d.
27.4. 1935.
Jóhanna og
Guðni áttu samtals
átta börn, þau eru:
Ástgerður, f. 25.6.
1934, gift Gísla
Halldórssyni og
eiga þau einn son. Ingibjörg, f.
11.2. 1952, og á hún fjögur
börn. Hrefna Norðfjörð, f. 3.1.
1954, gift Svani Heiðari Hauks-
syni, hún á fjögur börn. Þórey
Borg, f. 30.11. 1956, hún á fjög-
ur börn. Guðmundur Karl, f.
11.10. 1960, kvæntur Kristínu
Sesselju Hönnudóttur, hans
börn eru fjögur. Loftur Sigurð-
ur, f. 20.3. 1962, kvæntur Bar-
böru Birgisdóttur, hann á fjög-
ur börn. Sólveig, f. 10.4. 1964,
hún á sex börn. Sigríður, f.
8.11. 1968, í sambúð með Júní-
usi Guðna Erlendssyni og eiga
þau þrjú börn. Samtals eru af-
komendur Jóhönnu um 90 tals-
ins í dag.
Jóhanna tók fullnaðarpróf úr
barnaskóla 12 ára gömul en
veturinn 1941-1942 stundaði
hún nám við Héraðsskólann
Elsku amma mín er farin til
Drottins og langar mig að minn-
ast hennar með nokkrum fátak-
legum orðum.
Amma og afi áttu heima á
Móabarði 20b og ég ólst upp á
Móabarði 10b þannig að það var
ekki langt fyrir mig að fara í kök-
ur og kakómalt.
Guðni afi dó þegar ég er aðeins
tveggja ára og því miður man ég
ekki mikið eftir honum, amma þá
aðeins í kringum 46 ára aldurinn
með sjö börn og orðin ekkja.
Amma var kona sem manni
fannst flekklaus, lifði fyrir aðra
og gaf allt það sem hún gat gefið
til þeirra sem minna áttu. Manni
fannst eins og hún væri nær Guði
en annað fólk enda mikil bæna-
kona og það var mjög oft sem
maður hringdi í hana til að biðja
hana að biðja yfir kringumstæð-
um sem maður hafði ekki vald á
og hafði áhyggjur af.
Alltaf leið manni betur eftir
svoleiðis símtal.
Móabarð 20b var oft eins og
umferðarmiðstöð, alltaf líf og
fjör, hvort sem það voru mínir
vinir eða aðrir, allir alltaf vel-
komnir í kökur og kakómalt.
Amma gat verið ákveðin og
fengum við frændurnir einu sinni
að reyna það okkur í vil þegar við
vorum í áflogum við aðra stráka.
Sá bardagi endaði með því að ég
fékk grjót í andlitið og hljóp beint
inn til ömmu. Eitthvað hlýt ég að
hafa borið mig illa þar sem amma
rauk út sem varð til þess að
strákarnir hlupu í burtu skelf-
ingu lostnir.
Þarna var sko amma mín, já
amma mín, stærsta og mesta
hetjan sem til var og hefur alla tíð
verið það í mínum huga. Í mínum
barnslegu augum var amma því-
lík ofurhetja. Og amma var alla
tíð ofurhetja í mínum augum þó
svo að það hafi verið á öðrum
vettvangi og ég fullorðnast og
þroskast þá breyttist það aldrei.
Hún var kona sem gat allt og
hafði óbilandi ást og trú á okkur.
Hún gat ekki liðið ósanngirni og
vonsku og lét sko alveg til sín
taka þegar þannig var. Amma var
aðdáunarverð kona, réttsýn og
með heilan huga í öllu sem hún
tók sér fyrir hendur.
Allir gátu alltaf leitað til henn-
ar með hvað sem var, ekkert var
of stórt eða smátt til að hún tæki
það ekki alvarlega og gerði allt til
að hjálpa.
Mamma sagði mér frá því þeg-
ar hún kom suður til pabba síns
og hitti ömmu í fyrsta skiptið.
Amma þá aðeins sex árum eldri
en hún, hvað hún mætti mikilli
elsku og kærleika frá ömmu og
var þeirra samband alltaf mjög
kærleiksríkt og gott.
Það er með sorg en samt með
svo mikilli gleði sem ég kveð þig,
elsku amma mín, þú ert laus við
heimsins prjál og veikindi. Komin
til afa og allra hinna vinanna.
Hafðu þökk, hafðu þökk, er við
krjúpum hér klökk
og kveðjum um stund hjartans vin.
Drottins ómælda dýrð hefur opnast þér
nú
og hans eilífðar morgun þér skín
(JFK)
Sjáumst síðar.
Samúel Gíslason
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Elsku Jóhanna, Guð blessi
minningu þína. Okkur innilegustu
samúðarkveðjur til barna,
tengdabarna, systur og fjöl-
skyldna.
Jóhanna og Reynir.
Margar fallegar minningar
eigum við um ömmu okkar, Jó-
hönnu Friðriku Karlsdóttur. Það
besta í heimi var að fá hjá henni
pönnukökur með sykri, lamba-
læri með góðri puru og brúnni
sósu. Amma átti líklega bestu
kleinugerð í heimi og seldi hún
stundum kleinur í fjáröflunar-
skyni. Stundum fengum við afæt-
urnar (barnabörnin) að hjálpa og
oftar en ekki var hangið á eldhús-
glugganum og betlaðar gallaðar
kleinur, eins og amma kallaði
þær, og voru þær afhentar út um
gluggann. Við reyndum að lesa í
hvað væri svona gallað við klein-
una þar sem ekkert sjáanlegt var
að henni en hún hlyti að vera það
þar sem amma hélt því fram.
Skattskýrsluútburður var ár-
legur viðburður ömmu og Jóa.
Amma sló ekki slöku við á gamla
skódanum sem hún ók um á eins
og herforingi og bornar voru út
skattskýrslur um allan Hafnar-
fjörð en ekki bara í eitt og eitt
hverfi eins og mörgum hefði dug-
að.
Toppurinn var líka að fá að
gista hjá ömmu, maður var um-
vafinn kærleika og góðvild henn-
ar í alla staði og fannst hún svo
kúl og vitur. Hún var ung í anda
og hægt var að ræða við hana um
allt milli himins og jarðar. Hún
sagði eitt sinn að henni fyndist
alltaf jafn skrítið að sjá gamla
konu speglast í búðargluggum
þegar hún gengi framhjá þeim.
Ég, Páll Rósinkranz, bjó hjá
henni í nokkur misseri fyrir rúm-
um 25 árum og fannst mér ótrú-
legt, miðað við hvað hún var orðin
snemma frekar heyrnarlaus, að
hún skyldi alltaf heyra þegar ég
laumaðist inn, jafnvel um miðjar
nætur! Amma var mikill köggull
og þótti skemmtilegast að vinna
erfiðisvinnu eins og að negla járn
upp á þaki og minntist oft á það
hvað gaman hefði verið að vinna
við að byggja sælgætisgerðina í
Hafnarfirði með afa.
Amma var líka klár í höndun-
um og prjónaði, heklaði, saumaði
föt og gerði við. Eitt skiptið þeg-
ar rifnar gallabuxur voru á há-
tindi tískunnar, tók amma sig til í
góðmennsku sinni og gerði við
rifnu gallabuxurnar hans Palla,
sem varð allt annað en glaður
með uppátækið. Amma bauðst til
að spretta viðgerðinni upp. Hún
mikil íslenskumanneskja og
samdi ljóð og texta. Gaman er að
minnast á að þegar hún var að-
eins 13 ára gömul samdi hún sög-
una Ævintýri ungans og var hún
gefin út af Leiftri þegar hún var
um tvítugt undir dulnefninu Frið-
rika Guðmundsdóttir, en Frið-
rika var millinafn hennar og faðir
hennar hét Guðmundur Karl.
Þetta uppátæki var ömmu líkt,
hógværðin var svo mikil að hún
sagði ekki móður sinni frá þessu
fyrr en löngu seinna. Hún sóttist
aldrei eftir athygli né heiðri og
með hverju verki fylgdi afsökun-
arbeiðni um hve illa það hefði
verið innt af hendi.
Fram á það síðasta var henni
efst í huga eins og alltaf að benda
á að allt væri best ef maður væri
í vilja og hendi Drottins Jesú
með líf sitt. Við munum alltaf
minnast staðfestu hennar og
kærleika og því sem hún kenndi
okkur í tali og verkum að leita
fyrst Guðs ríkis og réttlætis og
þá mun allt annað veitast okkur
að auki. Það er okkur huggun að
vita að nú er amma á himnum í
faðmi frelsarans.
Páll, Jóhannes, Sigrún og
Erna Elísabet.
Elskulega amma barnanna
minna og ein af mínum bestu fyr-
irmyndum í lífinu er komin á
þann stað sem hún vonaðist eftir
alla tíð.
Ég var mjög ung er ég varð
tengdadóttir þín og ég gat bara
ekki verið lánsamari með tengda-
móður, né börnin mín með ömmu.
Og þó að lífið fari stundum í
aðrar áttir en ætlað er í upphafi,
þá breyttist aldrei sú vinátta sem
ríkti á milli okkar, fyrir það verð
ég ævinlega þakklát.
Þú varst kletturinn í fjölskyld-
unni, þú varst manneskjan sem
gott var að leita til. Það voru eng-
in misstök eða vandamál sem þú
nýttir til að dæma aðra eða
hreykja þér af. Þú leist á sjálfa
þig sem þjón og sannarlega
varstu það en fyrst og fremst
varstu þjónn Guðs. Þú varst góð-
ilmur og vitnisburður þinn er
öðrum til eftirbreytni. Aðeins 46
ára varstu orðin ekkja með stóra
fjölskyldu og þá fór lífið með þig í
allt aðra átt en stefnt var að.
Sorgin var mikil og missirinn sár
en með Drottin þér við hlið og
börnin þín stóðstu upprétt og
sýndir ótrúlegan styrk og festu.
Þú varst svo mikill kvenskörung-
ur og dugnaður þinn var eitthvað
allt annað. Ef eitthvað þurfti að
gera var það bara gert, ég mun
aldrei skilja, alla vega ekki í
þessu lífi, hvernig þú fórst að
þessu öllu.
Ég ætlaði einu sinni að reyna
að koma því inn hjá þér að vera
ekki svona mikil já-manneskja og
það mætti alveg segja nei og
kannski hugsa aðeins um sjálfa
sig, en þú brostir bara þínu fal-
lega brosi og áður en ég vissi vor-
um við báðar hlæjandi og ég
hugsaði: Ég breyti ekki þessari
sterku konu. Það sem ég taldi
kannski veikleika var þinn styrk-
ur.
Ég skil bara ekki hvernig
hægt er að vera svona ósérhlífin,
óeigingjörn, gjafmild, kærleiks-
rík og aldrei ætlast til neins.
Þú gafst svo mikið en baðst
aldrei um neitt.
Ég minnist þess þegar ég varð
tvítug, þá komstu færandi hendi
með bleika dragt sem þú hafðir
saumað á mig, í dag er það dýr-
mæt minning. Fallegu peysurnar
sem þú prjónaðir á börnin mín
(það kom sér afskaplega vel).
Þegar við fjölskyldan bjuggum
hjá þér í 15 mánuði léstu okkur
aldrei finna fyrir neinu nema að
við værum velkomin og þetta
væri ekkert mál. Allar bænirnar
sem þú baðst fyrir okkur öllum
og það virkilega skipti þig máli.
Allar dýrmætu stundirnar með
þér sem ég á eftir að sakna svo
mikið. Þú gafst af öllu hjarta,
kærleika og hlýju. Þú lést verkin
tala.
Gestrisni þín var einstök og
heimili þitt opið öllum og sérstak-
lega þeim sem minna máttu sín.
Þú lést ekki teyma þig í skoð-
unum þú vissir nákvæmlega hvað
þú trúðir á en sýndir samt öllum
virðingu og kærleika.
Þú áttir sérstaka náðargjöf og
það var að semja texta, sem hafa
verið sungnir í gegnum árin og
hafa blessað mig og marga aðra,
þar er mikill fjársjóður. Þú hafðir
einstakt lag á að þýða texta yfir á
íslensku sem manni fannst oftar
en ekki betri en upprunalegu.
Þú tróðst þér aldrei í fremstu
raðir, en persóna þín var svo ein-
stök að eftir var tekið.
Elsku Hanna mín, þú skilur
eftir þig svo stórt skarð, það er
enginn eins og þú.
Mikið á ég eftir að sakna þín
en er um leið svo þakklát fyrir all-
ar dýrmætu stundirnar með þér í
gegnum árin.
Ég mun minnast þín meðan ég
lifi, ég mun tala um þig með hlýju
í hjarta, ég mun blessa minningu
þína, ég mun minnast þín sem
hetju trúarinnar.
Ég verð þér ætíð þakklát fyrir
hvað þú hefur verið mér og mín-
um góð alla tíð með þínum um-
vefjandi kærleika allt til enda.
Þín
Bryndís Eva.
Jóhanna Friðrika
Karlsdóttir
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN GUNNARSDÓTTIR
Hólavöllum 14, Grindavík,
lést á Hrafnistu Hlévangi fimmtudaginn
29. ágúst.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Innilegar þakkir til starfsfólks Hlévangs, heimahjúkrunar í
Grindavík og Miðgarðs fyrir einstaka umönnun og hlýtt viðmót.
Gunnar Jóhannesson Andrea Klara Hauksdóttir
María Jóhannesdóttir Jóhann Reimar Júlíusson
Kristín Jóhannesdóttir
Ólöf Þóra Jóhannesdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR JÓNSSON,
fv. hæstaréttardómari,
lést á Landspítalanum 29. ágúst.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju
miðvikudaginn 11. september klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á líknarfélög.
Fríða Halldórsdóttir
Jón Guðmundsson Kristín Björk Gunnarsdóttir
Halldór Guðmundsson Valrós Sigurbjörnsdóttir
Árni Guðmundsson Guðrún Hannesardóttir
Einar Rúnar Guðmundsson Hildur Elín Vignir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn og besti vinur,
faðir, stjúpfaðir, tengdafaðir, afi og langafi,
SÍMON ÓLASON
lögfræðingur,
Bugðulæk 9, Reykjavík,
varð bráðkvaddur á Krít föstudaginn
23. ágúst. Útförin fer fram frá Áskirkju
fimmtudaginn 12. september klukkan 15.
Þorbjörg Jónsdóttir
Anna Karen Símonardóttir
Serena Björg Karenardóttir
Kristinn Nikulás María Del Mar Minuesa
Anna Guðrún Edvardsdóttir Kristján Arnarson
Ragnar Edvardsson Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir
og fjölskyldur
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, dóttir og amma,
GUÐRÚN ATLADÓTTIR,
Tangasundi 5, Grindavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Víðihlíð
laugardaginn 31. ágúst.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Innilegar þakkir til starfsfólks Víðihlíðar fyrir einstaka umönnun
og hlýtt viðmót.
Helgi Sæmundsson
Atli Örlygsson María Ingibjörg Kristinsdóttir
Rósa Vigfúsdóttir Sigursveinn Óskar Grétarsson
Íris Kristinsdóttir Grettir Adolf Haraldsson
Bjartmar Freyr Erlingsson Nanna María Elfarsdóttir
Hafþór Bjarni Helgason Guðríður Sæmundsdóttir
Hlynur Sæberg Helgason Sigurbjörg Eyfeld Skúladóttir
Heiðar Elís Helgason Birgitta Rán Friðfinnsdóttir
Þóra Sigurjónsdóttir
og barnabörn