Gríma - 15.03.1931, Síða 30

28 FRÁ BIRNINGI, GEIRM., HLAÐG. OG STÍGANDA
unum hafa haft grun um fylgsni Skeggja, því að
hann lagði spjóti sínu í gegnum þilið, og þegar hann
kippti því út aftur, sást blóð á oddinum. Vissu þá
biskupsmenn, að þar mundi Skeggi bóndi hafa falið
sig; rufu þeir skálaþilið í snatri og drógu hann fram
V'ar hann þegar leiddur út úr bænum og höggvinn.
Var hann dysjaður utan og framan við bæinn og
hefur dys hans sézt til skamms tíma. — Skáli sá, er
Skeggi faldist í, var síðan nefndur Skeggjakofi og
helzt það nafn við hann allt til þessa dags.
8.
Sagan af Birningi, Ceirmundi,
Hlaðgerði og Stíganda.
(Eftir handriti Baldvins Jónatanssonar).
Fyrir mörgum öldum bjuggu karl og kerling í koti
og er þess ekki getið, hvar á landinu það var. Þau
áttu þrjú börn, tvo sonu og eina dóttur. Hétu synirn-
ir Birningur og Geirmundur, en dóttirin Þórleif.
Þeir bræður voru hinir mannvænlegustu menn; þótti
Geirmundur vera fremri Birningi bróður sínum í
flestu, enda var hann manna fríðastur, glaðlyndur
og skapstilltur og því hvers manns mugljúfi. Þórleif
var og hin gervilegasta mær, vel að sér til munns og
handa. — Birningur hafði þann starfa á vetrum að
hirða sauði á beitarhúsum og halda þeim til beitar,
þegar veður leyfði. Það var eitt sinn á öndverðum