Gríma - 01.09.1945, Blaðsíða 53

Grima]
DRAUGASÖGUR
51
sagnir ganga um það, að menn hafi heyrt lík hljóð og
þessi á undan komu Kristjáns.
d. Móhnýflótti hundurinn.
[Handrit Konráðs Erlendssonar, kennara á Laugum.]
Frá 1799 til 1834 bjó á Nípá í Kinn bóndi sá, er Jón
hét og var Sturluson. Hann var afi Jónasar organista
og tónskálds Helgasonar. Jón átti dóttur, sem Guð-
björg hét. Hún dó háöldruð á Ófeigsstöðum í Kinn
hjá Guðnýju Guðlaugsdóttur ömmu minni. Mundi
móðir mín hana glöggt, og hafði Guðbjörg sagt henni
frá mörgum undarlegum hlutum, sem fyrir hana
höfðu komið á lífsleiðinni. Er ein sagan á þessa leið:
Þegar Guðbjörg var unglingur heima á Nípá, var
það eitt kvöld eða seinnipart dags, að hún var send
fram í bæ með skinnplögg af föður sínum, sem kom-
inn var inn úr fjárhúsum. Hríðarveður var, en ekki
orðið dimmt af nóttu. Þegar hún kom fram í göngin,
sá hún frammi'í bæjardyrunum mórauðan hund. Var
hann nokkuð annarlegur í vexti og með tvo hnýfla
upp úr hausnum. Guðbjörg var ýmsu yfirnáttúrlegu
vön og lét sér hvergi bregða, þótt hún sæi þegar, að
hér var ekki um jarðneskan hund að ræða. Gekk hún
rakleiðis fram í bæjardyrnar og sló til rakkans með
skinnplöggunum. Rak hún höndina í annan hnýfilinn
og meiddi sig nokkuð. En þegar hún hafði barið hund-
inn, breyttist hann í einu vetfangi og varð að heykláf
(meis). Hafði faðir hennar borið hann inn frá fjós-
hlöðu og sett hann þarna í bæjardyrnar. Svo hafði
djöfullinn hlaupið í meisinn og breytt honum í hund.
En þegar hún gekk svo djarflega að honum, hvarf
4*